Ολόκληρη η επιστολή του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου στον Πατριάρχη Μόσχας Κύριλλο:
«Μακαριώτατε και Αγιώτατε Πατριάρχα Μόσχας και πάσης Ρωσίας, εν Χριστώ τω Θεώ λίαν αγαπητέ και περιπόθητε αδελφέ και συλλειτουργέ της ημών Μετριότητος, κύριε Κύριλλε, την Υμετέραν Μακαριότητα εν Κυρίω κατασπαζόμενοι, υπερήδιστα προσαγορεύομεν.
Μετά πολλής ανησυχίας και βαρυαλγούσης καρδίας παρακολουθούμεν τας τραγικάς εξελίξεις του πολέμου, όστις διεξάγεται κατ’ αυτάς τας ημέρας εις την χώραν της Ουκρανίας. Αι συνεχείς επιθέσεις και τα αλλεπάλληλα κύματα βομβαρδισμών, αποφάσει και εντολή της Ρωσικής ηγεσίας, καθιστώσι την ουκρανικήν γην, ημέρα τη ημέρα, «τόπον βασάνου», αφάτου θλίψεως εκ των επισυμβάντων θανάτων και ερειπίων. Δυστυχώς, ουχί μόνον ο λαός διώκεται, αλλά και ζωτικαί υποδομαί, ιστορικά κτήρια, μνημεία πολιτισμού, ακόμη και Ιεροί Ναοί, ως ο Ορθόδοξος Καθεδρικός Ιερός Ναός του Χαρκόβου, καταστρέφονται.
Η Εκκλησία της Ελλάδος αισθάνεται έντονον το χρέος να υψώση φωνήν διαμαρτυρίας υπέρ πάντων των, ως μη ώφειλε, θυμάτων του πολέμου και υπέρ πάντων των διωκομένων. Θρηνεί δι’ όσους εθανατώθησαν, αλλά και δι’ όσους εισέτι δοκιμάζονται και διώκονται εκ της κακότητος, της μισαλλοδοξίας και της βαρβαρότητος, αίτινες προέρχονται, δυστυχώς, ουχί εξ αλλοπίστων, αλλ’ εξ ομοδόξων Χριστιανών.
Η Εκκλησία της Ελλάδος, συνδεδεμένη διά μακροχρονίων και ακαταλύτων δεσμών εν Χριστώ αγάπης και φιλίας μετά της εν Ρωσία αδελφής Ορθοδόξου Εκκλησίας, απευθύνει θερμοτάτην έκκλησιν προς την Υμετέραν Μακαριότητα και σύμπασαν την Αγιωτάτην Εκκλησίαν της Ρωσίας ίνα, επ’ αφορμή και της επικειμένης ενάρξεως της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, αντισταθή εις τα πολεμικά σχέδια των κοσμικών ηγετών και εστέ βέβαιος ότι η παρέμβασις της Υμετέρας Μακαριότητος προς τον ανωτέρω σκοπόν θα αποβή καταλυτική. Η εκκλησιαστική αύτη παρέμβασις και η έμπρακτος μαρτυρία της αγάπης, της ειρήνης και της καταλλαγής, παρέχει ελπίδα διά την κατάπαυσιν του πολέμου και την απόσυρσιν των ρωσικών στρατευμάτων εκ της Ουκρανίας.
Επιπροσθέτως, η εν λόγω παρέμβασις εκ μέρους της Υμετέρας Μακαριότητος θα συμβάλη καθοριστικώς και εις την περαιτέρω αύξησιν της δυναμικής των Ορθοδόξων Εκκλησιών εν τω συγχρόνω κόσμω, καθ’ ότι ο πόλεμος μεταξύ ομοδόξων Εθνών απομειοί την φερεγγυότητα ημών ως Χριστιανών, οίτινες, καίτοι έχομεν πρωταρχικόν καθήκον να κηρύσσωμεν την ειρήνην, εν τούτοις δεν την εφαρμόζομεν εν τη πράξει, προξενούντες ποικίλας αρνητικάς συνεπείας αναφορικώς προς το κύρος και την εν γένει παρουσίαν της Ορθοδόξου Εκκλησίας, διαχριστιανικώς και παγκοσμίως.
Μακαριώτατε,
Έχοντες υπ’ όψιν την βαρύτητα του Κυριακού λόγου «ου πας ο λέγων μοι Κύριε Κύριε, εισελεύσεται εις την βασιλείαν των ουρανών, αλλ’ ο ποιων το θέλημα του πατρός μου του εν ουρανοίς» (Ματθ. 7, 21), κατακλείομεν την παρούσαν, απευθύνοντες διάπυρον παράκλησιν προς Υμάς, διά την σταθεράν συστοίχισιν Υμών τε και ημών προς τας εντολάς του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού δι’ αγάπην, φιλαδελφίαν και έμπρακτον εφαρμογήν της Αποστολικής επισημάνσεως: «υμείς δε εστέ σώμα Χριστού και μέλη εκ μέρους» (Α´ Κορ. 12, 27).
Είναι αδήριτος η ανάγκη κατ’ αυτάς τας κρισίμους ώρας να επιβεβαιώσωμεν την αυτοσυνειδησίαν ταύτην της Ορθοδόξου Εκκλησίας ως του ενός και αδιαιρέτου Σώματος του Χριστού, συμβάλλοντες εν τω συνδέσμω της αγάπης εις την επικράτησιν της ειρήνης, ήτις εστίν Αυτός ο Χριστός. Τοιουτοτρόπως η Ορθόδοξος Εκκλησία θα αναδειχθή ως ο γνησιώτερος και ισχυρότερος ειρηνοποιός παράγων μεταξύ των δύο λαών, του Ρωσικού και του Ουκρανικού, οίτινες μετέχουσι κοινών παραδόσεων αιώνων, κυρίως δ’ όμως της Ορθοδόξου Πίστεως της Μιάς, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας.
Επί δε τούτοις, και αύθις κατασπαζόμενοι την Υμετέραν πεφιλημένην Μακαριότητα φιλήματι αγίω, διατελούμεν
Αγαπητός εν Χριστώ αδελφός».
