Την Κυριακή 4 Απριλίου 2021, Κυριακή Γ΄ των Νηστειών της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, εορτάστηκε υπό της Εκκλησίας όλης, ιδιαίτερα δε από το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, η εορτή της προσκυνήσεως του Τιμίου Σταυρού του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού.
Η Εκκλησία έχει ορίσει την εορτή αυτή στο μέσο της Νηστείας, προκειμένου μέσω της προσκυνήσεως του Τιμίου Σταυρού, ενισχύσει τους πιστούς στον αγώνα τους προς υποδοχή του Αγίου Πάσχα. Λόγω γεγονότος τούτου η Κυριακή αυτή γνωρίζεται και ως Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως.
Η εορτή αύτη εορτάστηκε από το Πατριαρχείο δι’ Εσπερινού κατά την τάξη των «Παρρησιών», προεξάρχοντος του Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ. Θεοφίλου, συμπροσευχομένων των Αρχιερέων, συνιερουργούντων των Ιερομονάχων και διακόνων και ψάλλοντος του Ιεροδιακόνου π. Συμεών.
Το πρωί της Κυριακής εορτάστηκε ως «Παρρησία» η εορτή αύτη, σύμφωνα προς το Προσκυνηματικό Καθεστώς κατ΄ έτος, πλην του ότι η τελετή άρχισε, λόγω του Πάσχα των Ρωμαιοκαθολικών, στις 10.30 π.μ..
Η λειτουργία τελέστηκε στον Πανάγιο Τάφο μετά την εν τω Καθολικώ ένδυση μετ’ αμφίων και την όλη προετοιμασία, προεξάρχοντος του Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ. Θεοφίλου, συλλειτουργούντων των Αρχιερέων Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ησυχίου, των Αρχιεπισκόπων Γεράσων κ. Θεοφάνους, Κωνσταντίνης κ. Αριστάρχου, Σεβαστείας κ. Θεοδοσίου, Λύδδης κ. Δημητρίου και του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ελενουπόλεως κ. Ιωακείμ και Αγιοταφιτών Ιερομονάχων, ων πρώτος ο Γέρων Καμαράσης Αρχιμανδρίτης π. Νεκτάριος και διακόνων, ψάλλοντος του Ιεροδιακόνου Συμεών και του κ. Βασιλείου Γκοτσοπούλου, με συμμετοχή πιστών, λόγω της ελαφρύνσεως των μέτρων κατά του covid- 19, παρουσία του Γενικού Προξένου της Ελλάδος στα Ιεροσόλυμα κ. Ευαγγέλου Βλιώρα.
Μετά την θεία Λειτουργία ακολούθησε λιτανεία τρείς φόρες γύρω από τον Άγιο Τάφο και ανά τα Προσκυνήματα.
Ακολούθησε η άνοδος στο Πατριαρχείο, όπου ο Μακαριώτατος προσφώνησε τα ακόλουθα:
«Τρόπαιον γαρ Χριστού ο σταυρός· άπαξ μεν παγείς αεί δαίμονας τρεπόμενος. Που γαρ είδωλα και ζώων ματαίων οι φόνοι; Που δε ναοί και της δυσσεβείας πυρ; Εσβέσθη πάντα δι’ εν άγιον αίμα και πέπτωκεν. Και έστι σταυρός πολυδύναμος δύναμις, βέλος αόρατον, φάρμακον άϋλον, πληγή λυσίπονος, επονείδιστος δόξα», λέγει ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός.
Σήμερον, Κυριακή Τρίτη των Νηστειών, την προσκύνησιν εορτάζομεν του τιμίου και ζωοποιού Σταυρού, διό και μετά Παρρησίας ετελέσαμεν την αναίμακτον θυσίαν εν τω Πανιέρω Ναώ της Αναστάσεως, εν τω αγίω τόπω δηλονότι της Σταυρώσεως και της Αναστάσεως του Σωτήρος ημών Χριστού.
Σήμερον το προφητικόν πεπλήρωται λόγιον· ιδού γαρ προσκυνούμεν εις τον τόπον ου έστησαν οι πόδες σου, Κύριε· «Και ξύλου σωτηρίας γευσάμενοι των εξ αμαρτίας παθών ελευθερίας ετύχομεν, πρεσβείαις της Θεοτόκου μόνε Φιλάνθρωπε», αναφωνεί ο υμνωδός της Εκκλησίας.
Όντως ο Σταυρός του Χριστού ως το ξύλον της σωτηρίας κατέστη η πολυδύναμος δύναμις διά της οποίας ο Θεός Πατήρ εχαρίσατο ημάς την εν Χριστώ ελευθερίαν: “Τη ελευθερία ούν η Χριστός ημάς ηλευθέρωσε στήκετε και μη πάλιν λόγω δουλείας ενέχεσθε”, (Γαλ. 5,1), παραγγέλλει ο θείος Παύλος.
Διά του Σταυρού ηλευθερώθημεν από της δουλείας της φθοράς εις την ελευθερίαν της δόξης των τέκνων του Θεού, (Ρωμ. 3,21). Διά τούτο και ο υμνωδός λέγει: «Ο επί Σταυρού κρεμασθήναι δι’ εμέ ευδοκήσας Χριστέ ο Θεός, μη αποκηρύξης με της υιοθεσίας», αλλά συγχώρησιν των πταισμάτων ημών τον Σταυρόν σου δώρησαι.
Ο Τίμιος Σταυρός ή το εξεικονιζόμενον σημείον του Σταυρού δεν αποτελεί απλούν σύμβολον της Χριστιανικής πίστεως, αλλά μάλλον την ενσάρκωσιν της θείας δικαιοσύνης, τουτέστιν της συνδιαλλαγής του Θεού με τα πάντα προς τον εαυτόν του αφ’ ενός, και της ειρηνεύσεως διά του σταυρικού Αυτού αίματος του Χριστού, είτε των ανθρώπων με τον Θεόν και μεταξύ των ανθρώπων είτε μεταξύ των ανθρώπων και των ουρανίων δυνάμεων, αφ’ ετέρου, ως κηρύττει ο σοφός Παύλος: «ότι εν αυτώ [τω Χριστώ] ευδόκησε παν το πλήρωμα κατοικήσαι και δι’ αυτού αποκαταλλάξαι τα πάντα εις αυτόν, ειρηνοποιήσας διά του αίματος του σταυρού αυτού, δι’ αυτού είτε τα επί της γης είτε τα εν τοις ουρανοίς.», (Κολ. 1,20).
Ιδού διά τι η αγία ημών Εκκλησία σήμερον εν μέσω της αγίας νηστείας της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, προβάλλει την του ζωηφόρου Σταυρού προσκυνήσιμον χαράν αυτού.
Ημείς δε μετά του υμνωδού είπωμεν: «Τω της βρώσεως ξύλω πάλαι θανέντες βροτοί, τω Σταυρώ σου Οικτίρμον, ανεζωώθημεν· ου τη δυνάμει Αγαθέ, ημάς ενίσχυσον της εγκρατείας τον καιρόν εν κατανύξει διελθείν ποιούντας το θέλημά Σου και κατιδείν την ημέραν της λαμπροφόρου Αναστάσεως».
Έτη πολλά και ευλογημένον Πάσχα».
