Ὁ Ἅγιος Νεκτάριος εἶναι ἕνας ἀπὸ τοὺς πιὸ δημοφιλεῖς καὶ ἀγαπητοὺς Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας. Πέρασε πολλὲς πίκρες, θλίψεις καὶ στεναχώριες στὴ ζωή του. Ἐπειδὴ ὅμως εἶχε τὴν καρδιά του στραμμένη πρὸς τὰ ἄνω, πρὸς τὸν Θεὸ δηλαδή, κατάφερε νὰ ξεπεράσει καὶ τὴν φτώχεια καὶ τὶς συκοφαντίες ποὺ δέχθηκε. Καὶ ἦταν πολλὲς οἱ συκοφαντίες ἐναντίον του. Ξεπερνῶντας, λοιπόν, καὶ ἄλλες δυσκολίες ποὺ ὑπῆρχαν ἐκεῖνα τὰ χρόνια, κατάφερε, μὲ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ, νὰ γίνει καὶ ἱερεύς, ἀλλὰ κατόπιν καὶ Ἐπίσκοπος Πενταπόλεως καὶ νὰ ὠφελήσει τὴν Ἐκκλησία. Γι’ αὐτὸ καὶ οἱ πιστοὶ τὸν τιμοῦν καὶ τὸν δοξάζουν.
Θὰ πεῖ, ὅμως, κανείς, ἐμεῖς πῶς νὰ μιμηθοῦμε τὸν Ἅγιο Νεκτάριο, ὅταν γύρω μας ὑπάρχει τὸ ἔγκλημα, ἡ διαφθορά, ἡ κακία, οἱ διαβολὲς τοῦ κόσμου; Αὐτό, ἀδελφοί μου, θὰ μᾶς τὸ πεῖ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος. Λέει λοιπόν στὴν Ἐπιστολή του πρὸς τοὺς Κολασσαεῖς: “Τὰ ἄνω ζητεῖτε, τὰ ἄνω φρονεῖτε, μὴ τὰ ἐπὶ τῆς γῆς” (Κολ. Γ΄1,2). Δηλαδή, νὰ ἔχουμε στραμμένη τὴν καρδιά μας, τὴν προσοχή μας, τὸ νοῦν μας πρὸς τὸν Θεό, καὶ ὄχι στὰ γήινα καὶ στὰ χωματένια τὰ ὁποῖα ἔρχονται καὶ περνᾶνε πάρα πολὺ γρήγορα καὶ χάνονται. Καὶ πάλι ὁ ἴδιος Ἀπόστολος θὰ γράψει στοὺς χριστιανοὺς τῆς Κορίνθου: “μὴ σκοποῦντων ἡμῶν (νὰ μὴν προσηλώνουμε τὸ βλέμμα μας) τὰ βλεπόμενα, ἀλλὰ τὰ μὴ βλεπόμενα· τὰ γὰρ βλεπόμενα πρόσκαιρα, τὰ δὲ μὴ βλεπόμενα αἰώνια”(Β΄ Κορ. Δ΄ 18). Ἕνα δὲ κείμενο τῶν παλαιῶν ἐκείνων χρόνων, ἡ πρὸς Διόγνητον Ἐπιστολή, σημειώνει ὅτι οἱ Χριστιανοὶ “ἐπὶ γῆς διατρίβουσι, ἀλλ’ ἐν οὐρανῷ πολιτεύουσι” (Διογν. V΄, 9). Δηλαδή, ἐνῷ ζοῦνε στὴ γῆ, ζοῦνε σὰν νὰ βρίσκονται στὸν οὐρανό. Αὐτό, λοιπόν, ἀδελφοί μου, εἶναι τὸ μυστικὸ τῆς ἁγιότητος καὶ τῆς ἀρετῆς, τὸ ὁποῖο τόσο ἀνάγκη ἔχει σήμερα ὁ κόσμος μας.
Ἀλλὰ ὁ Ἅγιος Νεκτάριος, ἐκτὸς ἀπὸ τὸ πρότυπο τῆς ἀρετῆς ποὺ μᾶς δίνει, ἦταν καὶ ἀγωνιστὴς γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία μας. Ἔχει γράψει ἕνα δίτομο βιβλίο γιὰ τὶς πλᾶνες τοῦ Παπισμοῦ. Καὶ ἐμεῖς οἱ σύγχρονοι χριστιανοί, ἐπειδὴ τώρα τοὺς τελευταίους καιρούς ἀναβιώνει αὐτὴ ἡ κίνηση μὲ τὸν Πάπα καὶ τοὺς περὶ αὐτόν, πρέπει νὰ εἴμαστε πολὺ προσεκτικοί. Γιατὶ ἡ προπαγάνδα γίνεται. Ὅταν βλέπει κανεὶς Ὀρθοδόξους Ἱεράρχας νὰ συμπροσεύχονται μὲ Παπικοὺς καὶ μὲ ἄλλων δογμάτων χριστιανούς, ἀλλὰ κυρίως μὲ τοὺς Παπικούς, τί θὰ κάνει; Βέβαια, δὲν θὰ φωνάξει, δὲν θὰ τοὺς βρίσει, δὲν θὰ χειροδικήσει ἀκόμα περισσότερο, ἀλλὰ πρέπει νὰ διαμαρτυρηθεῖ. Νὰ γράψει κάτι. Νὰ ἀπευθυνθεῖ σὲ ὅσους εἶναι ἁρμόδιοι. Γι’ αὐτὸ νὰ μὴν τὸ ξεχνᾶμε αὐτό καὶ ἔπειτα νὰ μὴν πλανώμεθα μὲ ὅσα δείχνει ἡ τηλεόραση. Δείχνει ἀσπασμούς, ἐναγκαλισμούς, τὰ “σεῖρε κι ἔλα” στὴ Ρώμη, στὸ Φανάρι, δὲν ξέρω ποῦ, γι’ αὐτὸ χρειάζεται, ἐπαναλαμβάνω, νὰ εἴμαστε πολὺ προσεκτικοί. Γιατὶ ὁ Παπισμὸς δὲν ἔχει ἀποβάλει αὐτὸ “τὸ σαράκι” ποὺ εἶχε, τῆς προπαγάνδας. Τὴν ὁποία προπαγάνδα ἐξασκεῖ, ὅπως καὶ ἄλλοτε ἔχουμε πεῖ μὲ τὴν Οὐνία. Αὐτὸ τὸ σύστημα δόλου καὶ ἀπάτης. Ἐμεῖς νὰ μείνουμε στὰ πατροπαράδοτα ἤθη καὶ ἔθιμά μας, στὴν Ὀρθόδοξη πίστη, τὴν ὁποία οἱ Πατέρες μας μᾶς τὴν παρέδωσαν μὲ ποταμοὺς αἱμάτων καὶ θυσιῶν.
Λοιπόν, αὐτὰ νὰ ἔχουμε ὑπ’ ὄψιν μας καὶ ἐπειδὴ τὸ Ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα ποὺ διαβάστηκε σήμερα λέει νὰ ἐξαγοραζόμαστε τὸν καιρό (νὰ ἀξιοποιοῦμε πνευματικὰ κάθε εὐκαιρία καὶ νὰ τὴν ἁρπάζουμε ἀμέσως), ὅτι αἱ ἡμέραι πονηραὶ εἰσί” (Ἐφ. Ε΄ 16). Εἶναι δύσκολα, δηλαδή, τὰ χρόνια, εἶναι πονηρὲς οἱ ἡμέρες ποὺ περνᾶμε, γι’ αὐτὸ νὰ ἐξαγοραζόμαστε τὸν καιρό, ὥστε νὰ ἐπιτυγχάνουμε καὶ τὸν ἁγιασμό μας, ἀλλὰ καὶ νὰ εἴμαστε οἱ φρουροὶ καὶ οἱ ἀγωνιστὲς τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως.
Αὐτό, ἀδελφοί, νὰ παρακαλέσουμε τὸν Ἅγιο Θεό, καὶ τὸν Ἅγιό Του, τὸν Ἅγιο Νεκτάριο, ὁ ὁποῖος εἶναι καὶ θαυματουργός, νὰ μᾶς δίνει αὐτὴ τὴ δύναμη καὶ αὐτὸ τὸ κουράγιο, κι αὐτὴν τὴν παρρησία, ὥστε νὰ μὴν κάνουμε οὔτε βῆμα πίσω ἀπὸ τὴν Ὀρθοδοξία, ἀπὸ τὴν Ἀληθινὴ Πίστη μας καὶ νὰ φθάσουμε, μὲ τὴν χάρη του, μέχρι τὴν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν, τὴν ὁποία εἴθε, μὲ τὶς πρεσβεῖες του, ὁ Κύριος νὰ τὴν χαρίσει σὲ ὅλους μας. Ἀμήν.
