Όπως και άλλοτε έχουμε επισημάνει η ταραγμένη εσχατολογική εποχή μας, εποχή μιάς άνευ προηγουμένου πνευματικής και ηθικής αποστασίας, ανήγαγε ως υπέρτατο αγαθό και πρώτιστο ζητούμενο το κυνήγι της ηδονής. Αυτό βεβαίως είναι τραγικό επακόλουθο και φυσική συνέπεια της υλιστικής θεωρήσεως του κόσμου των τελευταίων αιώνων, σύμφωνα με την οποία τα πάντα είναι μόνον ύλη, δεν υπάρχει τίποτε πέραν του τάφου και επομένως το νόημα της παρούσης ζωής δεν μπορεί να είναι τίποτε άλλο από την απόλαυση των ηδονών. Η ηδονιστική φιλοσοφία και ο υλιστικός τρόπος ζωής του αρχαίου Έλληνα φιλοσόφου Επικούρου (341-250 π.Χ.), φαίνεται ότι έχει αναβιώσει και επικρατήσει στην εποχή μας. Ολόκληρη η οικουμένη σήμερα μοιάζει με έναν απέραντο «Κήπο του Επικούρου», όπου διδάσκεται και βιώνεται η ηδονή, η οποία έχει αναχθεί σε ύψιστο ιδανικό και μοναδικό σκοπό της ζωής! Δυστυχώς ο σύγχρονος άνθρωπος έφθασε στο σημείο να συμπεριφέρεται περίπου όπως τα άλογα ζώα, τα οποία γεννιούνται χωρίς σκοπό, αναπαράγονται, πεθαίνουν και εκμηδενίζονται με το θάνατό τους. Ο οίστρος της σεξουαλικότητας τον οδήγησε σε ακραίες καταστάσεις, σε κάθε είδους σεξουαλικές διαστροφές. Αλλά δεν έμεινε μέχρις αυτού του σημείου. Μέσα στην παραζάλη του πνευματικού του σκοτισμού, προχώρησε σε ένα ακόμη βήμα, ακόμη πιο ολέθριο. Να επιχειρήσει να μυήσει στη σεξουαλικότητα την αγνή και άδολη παιδική ψυχή, θεσπίζοντας εκπαιδευτικά προγράμματα σεξουαλικής αγωγής από την νηπιακή και παιδική ηλικία.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μητροπολίτης Φθιώτιδος: «Ο φόβος είναι ο εχθρός της αγάπης»
Δυστυχώς η παρούσα κυβέρνηση ήδη από το τρέχον σχολικό έτος εισήγαγε στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, αλλά και σε παιδιά προσχολικής ηλικίας, το μάθημα της σεξουαλικής αγωγής, περιφρονώντας την Ελληνορθόδοξη παράδοσή μας και υλοποιώντας έναν από τους πρωταρχικούς στόχους της Νέας Εποχής. Σχετικά με το θέμα αυτό είχαμε δημοσιεύσει δύο ανακοινώσεις μας: Η πρώτη είχε τίτλο «Μάθημα ‘σεξουαλικής αγωγής’: Ολέθρια μύηση σε άωρο ερωτισμό», (6-2-2020) και η δεύτερη: «Η εισαγωγή της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα σχολεία στόχος και της νέας κυβέρνησης», (1-6-2020). Σ’ αυτές είχαμε επισημάνει και αποδείξει, ότι το θέμα είναι λεπτό και ακανθώδες, έχει σημαντικές ηθικές, νομικές και επιστημονικές παραμέτρους, οι οποίες δεν πρέπει να αγνοηθούν. Ότι η εισαγωγή αυτού του μαθήματος στα σχολεία και ιδιαίτερα στις τάξεις του Νηπιαγωγείου και του Δημοτικού, θα έχει ολέθριες συνέπειες για τα παιδιά μας. Είχαμε τονίσει, ότι δεν είναι παιδαγωγικώς ορθό «να φορτώνουμε τα αγνά και αθώα παιδάκια της νηπιακής και παιδικής ηλικίας, στα οποία δεν έχει ακόμη ‘ξυπνήσει’ το γενετήσιο ένστικτο και η έλξη προς το άλλο φύλο, με γνώσεις που σε αυτήν την ηλικία δεν τις χρειάζονται….κάνοντας αναφορές στην ανατομία των γεννητικών οργάνων ανδρός και γυναικός, στο βιολογικό και κοινωνικό φύλο, στην αναπαραγωγή και στις ερωτικές σχέσεις, προκειμένου να ‘απαντήσουμε’ σ’ αυτά σε ‘ερωτήματα’, που ούτε καν έχουν ποτέ σκεφθεί». Ότι «η καθιέρωση ενός τέτοιου ‘μαθήματος’ όχι μόνο δεν έχει να προσφέρει τίποτε το θετικό στην αγωγή των παιδιών μας, αλλά αντίθετα θα προσθέσει νέα ψυχικά τραύματα στις αθώες παιδικές ψυχές. Θα αποτελέσει αναγκαστική μύηση σε έναν άωρο ερωτισμό, καταστροφικό για τα ίδια και ολέθριο για την κοινωνία του μέλλοντος». Ότι «και στα παιδιά της εφηβικής ηλικίας, στα οποία αρχίζει πλέον να ‘ξυπνάει’ το γενετήσιο ένστικτο και η έλξη προς το άλλο φύλο, η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στο σχολείο εγκυμονεί πολλούς κινδύνους. Κανείς δεν μπορεί να μας εγγυηθεί, ότι το μάθημα δεν θα εξελιχθεί σε πληροφόρηση για τρόπους και πρακτικές που προσφέρουν σεξουαλική ικανοποίηση. Ότι δεν θα συνοδεύεται από εποπτικό υλικό, που θα ερεθίζει την περιέργεια και θα εξωθεί σε σεξουαλικές ‘δοκιμές’, ότι δεν θα περιλαμβάνει ενημέρωση για ομοφυλοφιλικές σχέσεις, ή για αποκλίσεις σε παρά φύσιν σεξουαλικές σχέσεις. Όλα αυτά δεν είναι προϊόν ‘επιστημονικής φαντασίας’, διότι ήδη έχουν παρατηρηθεί σε άλλες ‘προοδευμένες’ χώρες της Ευρώπης»!
Αναφερθήκαμε ακόμη, ότι σύμφωνα με τον νόμο οι μοναδικοί υπεύθυνοι για το είδος της διαπαιδαγώγησης του παιδιού τους και βεβαίως και της σεξουαλικής, είναι οι γονείς. Όπως ορίζει η Διεθνής Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού: «Οι γονείς έχουν, κατά προτεραιότητα, το δικαίωμα να επιλέγουν το είδος της παιδείας που θα δοθεί στα παιδιά τους» (άρθρο 26, παρ. 3). Οι δε γονείς καλούνται, να προσεγγίσουν το εξαιρετικά ευαίσθητο αυτό θέμα κατόπιν προσευχής, με τον κατάλληλο τρόπο και στον κατάλληλο χρόνο και αφού προηγουμένως συμβουλευτούν τον «πνευματικό» τους. Αυτή είναι η πρακτική της Ελληνορθόδοξης παράδοσής μας, να είναι δηλαδή η οικογένεια το πρώτο «σχολείο», η «κιβωτός» όπου έρχεται στον κόσμο το παιδί, ως εικόνα του Θεού και όπου διαπλάθεται με οδηγό την πίστη και την ηθική διδασκαλία της Εκκλησίας μας. Επομένως η προσέγγιση ενός τόσο λεπτού και ακανθώδους θέματος οφείλει να γίνεται όχι στα πλαίσια ενός σχολικού μαθήματος, ισοπεδωτικά και οριζόντια, αλλά να είναι εξατομικευμένη, ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία και το βαθμό ωριμότητος του εφήβου. Η θεόσδοτη ερωτική διάσταση στην ανθρώπινη φύση διαφέρει διαμετρικά από την ζωώδη σεξουαλικότητα, την ηδονιστική σκοπιμότητα και την αναπαραγωγική διαδικασία του ζωικού βασιλείου και ως εκ τούτου δε μπορεί να γίνει «γνωστικό» αντικείμενο μιάς εκπαιδευτικής διαδικασίας, αλλά βιώνεται ως λειτουργία, μέσα στην οικογένεια, σύμφωνα με τις αρχές του Ευαγγελίου!
Επίσης δεν παραλείψαμε να παραθέσουμε στοιχεία από τον διεθνή χώρο, από χώρες της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης, στις οποίες έχει εφαρμοσθεί η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση εδώ και αρκετές δεκαετίες πρίν από μας. Η τραγική πραγματικότητα είναι ότι τα αποτελέσματα της «σεξουαλικής αγωγής» στις εν λόγω χώρες όχι μόνο δεν ήταν «θετικά», αλλά τα ακριβώς αντίθετα από τα αναμενόμενα. Οι υπάρχουσες στατιστικές επιβεβαιώνουν, ότι τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα και οι περιπτώσεις νεαρών κοριτσιών εφηβικής ηλικίας, που μένουν έγκυες και στη συνέχεια κάνουν έκτρωση, δεν έχουν εξαλειφθεί, αλλά αντίθετα αυξάνουν όλο και περισσότερο. Ότι στις χώρες αυτές παρατηρούνται κρούσματα βιασμού παιδιών μεταξύ τους, ακόμα και σε νηπιαγωγεία. Ότι τα σεξουαλικά «ενημερωμένα» παιδιά, πολλές φορές για μια ασήμαντη αφορμή, αρπάζουν τα όπλα και σκοτώνουν αθώους δασκάλους και συμμαθητές τους. Ότι η αμφιβολία για την «ταυτότητα φύλου» δημιουργεί στις παιδικές ψυχές βαθιά σύγχυση, ώστε να αγωνιούν, ποιο είναι το «πραγματικό φύλο» τους και να αναζητούν την «αλλαγή» του.
Το ενθαρρυντικό είναι ότι υπάρχει σημαντική αντίδραση της υγιαίνουσας κοινωνίας μας, η οποία αντιστέκεται και διαμαρτύρεται, διότι αντιλαμβάνεται, πόσο επιβλαβές για την ψυχοσωματική υγεία των παιδιών είναι η εισαγωγή της σεξουαλικής αγωγής στα σχολεία, υπό το πρόσχημα, της δήθεν «ορθής πληροφόρησης» των παιδιών για την γενετήσια λειτουργία. Παραθέτουμε ένα πολύ κατατοπιστικό Ψήφισμα από πρόσφατη συγκέντρωση διαμαρτυρίας από Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία των Αθηνών μαζί με το Πανελλήνιο Κίνημα «Μαμά Μπαμπάς και Παιδιά». Η συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα, 20 Σεπτεμβρίου 2021, έξω από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, στο Μαρούσι με αφορμή την επιβολή από αυτό του μαθήματος της «Ολοκληρωμένης ή Συμπεριληπτικής» Σεξουαλικής Διαπαιδαγώγησης στα σχολεία από την νηπιακή ηλικία και είχε στόχο την άμεση απόσυρσή του εν λόγω μαθήματος και την μη συμμετοχή κανενός παιδιού και εκπαιδευτικού σε αυτό: «Σήμερα, Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2021 και ώρα 5 μ.μ., στην είσοδο του Υπουργείου Παιδείας στο Μαρούσι, πραγματοποιήθηκε, από τα Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία Αθηνών, συγκέντρωση διαμαρτυρίας με αφορμή την επιβολή από το Υπουργείο Παιδείας του μαθήματος της ‘Ολοκληρωμένης ή Συμπεριληπτικής’ Σεξουαλικής Διαπαιδαγώγησης στα σχολεία από την νηπιακή ηλικία. Μετά το πέρας των σχετικών ομιλιών αναγνώσθηκε το παρακάτω ψήφισμα, το οποίο και εγκρίθηκε από τους παρισταμένους.
Από εφέτος εισάγονται σε όλα τα σχολεία της χώρας μας, τα εργαστήρια δεξιοτήτων που περιλαμβάνουν και τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση.Αυτή επιτυγχάνεται μέσα από τα ‘ολοκληρωμένα ή συμπεριληπτικού τύπου’προγράμματα σεξουαλικής υγείας. Δεν πρόκειται για μαθήματα βιολογίας της αναπαραγωγής, αλλά είναι φροντιστήρια πρόωρης εισαγωγής σε μια νέα κανονικότητα σεξουαλικής συμπεριφοράς.
Με τα προγράμματα αυτά γίνεται προώθηση και εξασφάλιση των (υποτιθεμένων) σεξουαλικών και αναπαραγωγικών δικαιωμάτων των παιδιών. Ωστόσο σε καμία συνθήκη,ή χάρτη δικαιωμάτων που έχει ψηφιστεί απευθείας απόκράτη–μέλη της ΕΕ, ή του ΟΗΕ δεν υπάρχει λεκτική αναφορά σε σεξουαλικά και αναπαραγωγικά δικαιώματα ή στη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση.
Με το πρόσχημα της αναγνώρισης των εν λόγω αμφιλεγόμενων δικαιωμάτων προωθείται η πρόωρη και η μη κανονική σεξουαλική συμπεριφορά από την παιδική ηλικία. Τα παιδιά διδάσκονται τη διαδικασία της σεξουαλικής διαπραγμάτευσης, της συναίνεσης και της επιλογής συντρόφου. Εκπαιδεύονται στις ποικίλες εκφράσεις της σεξουαλικότητας, που έχειαποσυνδεθεί από την αναπαραγωγή, την κανονικότητα, και τη δημιουργία οικογένειας, και εθίζονται σε συμπεριφορές υψηλού κινδύνου.
Το σχολείο στοχεύει στη δημιουργία μιας νέου τύπου αντίληψης για την οικογένεια, την κοινωνία και τις ανθρώπινες σχέσεις. Η εν λόγω διαπαιδαγώγηση παραποιεί την αλήθεια για το γάμο, την παραδοσιακή οικογένεια, τη γενετήσια δραστηριότητα, την αναπαραγωγική διαδικασία, την υγεία, την τεκνογονία, την αξία και το ρόλο των γονέων, την επιστήμη, προσβάλλοντας τη ζωή,την υγεία και την οικογενειακή προοπτική του παιδιού.
Τα προγράμματα αυτά παραβιάζουν το δικαίωμα του παιδιού να λάβει μόρφωση σε αρμονία με τη θρησκευτική του πίστη, ειδικότερα την Ορθόδοξη Χριστιανική, και τις αρχές της οικογένειας που το ανατρέφει. Η παραπλανητική αυτή διαπαιδαγώγηση, αφού δώσει καταρχήν την ψευδή βεβαίωση στους γονείς,πως σέβεται τις θρησκευτικές αντιλήψεις, πως κινείται από ‘αγάπη και ενδιαφέρον’για το παιδί, κατόπιν τα παρακινεί να αναθεωρήσουν και να απορρίψουν όποιο θρησκευτικό, ή πολιτισμικό στοιχείο τούς στερεί τη σεξουαλική τους απόλαυση. Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα ιδεολογικά στρατευμένο σύστημα παραπληροφόρησης που ξεθεμελιώνει τις αρχές της Χριστιανικής πίστης ως αντίθετης στους στόχους του.
Το συγκεκριμένο ‘εργαστήριο δεξιοτήτων’ προωθεί ως ισότιμες τις ‘νέου τύπου’οικογένειες και προάγει προς υποστήριξή τους την εφαρμογή των σύγχρονων αναπαραγωγικών και αντισυλληπτικών τεχνικών.
Μέσα από αυτά τα προγράμματα δέχονται επίθεση οι γονείς και ταγονεϊκάδικαιώματα. Το Υπουργείο παραπλανά τους γονείς, προφασιζόμενο πως τα προγράμματα στοχεύουν στην προστασία και την ασφάλεια των παιδιών τους, οικειοποιείται το ρόλο τους, παρέχει ‘μόρφωση’ για θέματα που δεν έλαβε εξουσιοδότηση και τελικά στρέφει τα παιδιά εναντίον των γονέων όταν επιχειρήσουν να αρθρώσουν λόγο αντίρρησης.
Παρά τον χαρακτηριζόμενο ως ‘επιστημονικό’χαρακτήρα της, η συμπεριληπτική σεξουαλική διαπαιδαγώγηση ουδέποτε αποδείχθηκε επιστημονική,ή αποτελεσματική, όπου εφαρμόστηκε. Πράγματι, η εφαρμογή της οδήγησε σε αντίθετα αποτελέσματα σε σχέση με τους αναφερόμενους ως στόχους: αύξηση των σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων, των αμβλώσεων, των ψυχολογικών προβλημάτων, σύγχυση ταυτότητας φύλων, κοινωνικά προβλήματα, δημιουργία νέων τύπων ‘οικογενειακών δομών’ και γενεών στερημένων και αδικημένων παιδιών.
Η συγκεκριμένη δεξιότητα αποτελεί πύλη εισόδου στα σχολεία ΜΚΟ ασαφών και αμφίβολων συμφερόντων. Τα παιδιά μέσω του σχολικού αυτού προγράμματος προσεγγίζουν επιλεκτικά δημόσιες,ή ιδιωτικές δομές υγείας για να λάβουν συμβουλές για τη σεξουαλική τουςδραστηριότητα, πάντα προς την ‘ολοκληρωμένη κατεύθυνση’.
Τα Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία των Αθηνών πιστεύουν πως η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση είναι μεγίστης σημασίας, διότι πρόκειται για την επιστήμη της ζωής και των αξιών της. Η μόνη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση που είναι προς όφελος του παιδιού, είναι εκείνη που το στηρίζει στην εγκράτεια έως τον Ορθόδοξο Χριστιανικό του Γάμο και οι καταλληλότεροι για να την προσφέρουν είναι οι γονείς του παιδιού.
Τα μοναδικά σχολικά προγράμματα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης που θα μπορούσαν κατά παραχώρηση να γίνουν αποδεκτά, είναι τα προγράμματα που σέβονται τα δικαιώματα των γονέων και βασίζονται στη βιολογία. Τα εν λόγω προγράμματα πρέπει να περιλαμβάνουν την ενημέρωση για την αξία της οικογένειας, της ζωής του αγέννητου παιδιού, τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, θέματα υγιεινής, καθώς και για τους κινδύνους από την εμπλοκή στην άκαιρη σεξουαλική δραστηριότητα.
Τα Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία των Αθηνών είναι απολύτως αντίθετα με την εφαρμογή των προγραμμάτων ‘ολοκληρωμένου ή συμπεριληπτικού τύπου’, απαιτούν την άμεση απόσυρσή τους και την μη συμμετοχή κανενός παιδιού και εκπαιδευτικού σε αυτά. Επιπλέον δηλώνουν πρόθυμα να συνεργαστούν με το Υπουργείο Παιδείας για την διαμόρφωση προγραμμάτων, που θα σέβονται τις αρχές της Ελληνορθόδοξης παράδοσης, της επιστήμης και τα δικαιώματα των γονέων».
Κλείνοντας, θα θέλαμε να εκφράσουμε για μια ακόμη φορά την αγωνία μας για το κατάντημα της παιδείας στην πατρίδα μας. Η σύγχρονη Ελληνική παιδεία δυστυχώς έχει εκτροχιαστεί από τον πραγματικό της στόχο και προορισμό, την ηθική δηλαδή και πνευματική διάπλαση του παιδιού, σύμφωνα με τις αρχές και αξίες της Ελληνορθοδόξου παραδόσεώς μας και έχει εκφυλιστεί σε παιδεία, που υπηρετεί τον «κοινωνικό ευδαιμονισμό». Αφού συγχαρούμε τους διοργανωτές της αγωνιστικής συγκέντρωσης, δηλώνουμε ότι συμφωνούμε απόλυτα με τις θέσεις τους και τους δίκαιους προβληματισμούς τους. Τέλος παρακαλούμε την διοικούσα Εκκλησία να πάρει το θέμα «στα χέρια της» και με το κύρος που διαθέτει απέναντι στην Πολιτεία, να αγωνιστεί με συλλαλητήρια, με διανομή φυλλαδίων «Προς τον λαό», με Ημερίδες και Συνέδρια και με κάθε άλλο νόμιμο μέσο που διαθέτει, ώστε να επανέλθει η παιδεία μας στην ορθή πορεία πλεύσεώς της.
Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών
