Ο Άγιος Νεκτάριος γεννήθηκε την 1η Οκτωβρίου 1846 στη Σηλυβρία της Ανατολικής Θράκης από θεοφιλείς γονείς. Αρχικά ονομαζόταν Αναστάσιος. Διακρινόταν για το ήθος και το εκκλησιαστικό του φρόνημα. Σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών μετέβη στην Κωνσταντινούπολη, όπου εργάστηκε για έξι χρόνια, ενώ παράλληλα μελετούσε νύχτα και μέρα τα ιερά γράμματα.
Αργότερα πήγε στη Χίο και εργάστηκε ως δάσκαλος. Έγινε μοναχός το 1876 και κατόπιν χειροτονήθηκε διάκονος και ονομάσθηκε Νεκτάριος. Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ακολούθως μετέβη στην Αλεξάνδρεια. Εκεί χειροτονήθηκε ιερέας και το 1889 Επίσκοπος. Ως Επίσκοπος Πενταπόλεως (της Λιβύης), υπηρέτησε πλησίον του Αλεξανδρείας Σωφρονίου.
Κατά τη διάρκεια της προσφοράς του, απέκτησε μεγάλη φήμη για το ήθος και τα κηρύγματά του, ένεκα του ένθεου ζήλου και της αγάπης του για την Εκκλησία της Αφρικανικής ηπείρου. Όμως, συκοφαντήθηκε πρώτα από το διάβολο και κατόπιν από τους ανθρώπους.
Έτσι, ταπείνωσαν τον Άγιο Νεκτάριο με ποικίλους τρόπους μέχρι και απειλές για καθαίρεση. Τελικά, τον ανάγκασαν να επιστρέψει στην Αθήνα, όπου εργάστηκε ως ιεροκήρυκας, καθηγητής και τέλος ως διευθυντής της Ριζαρείου Σχολής.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα έζησε στην Αίγινα, όπου ίδρυσε τη Μονή της Αγίας Τριάδος. Παρέδωσε το πνεύμα του στις 8 Νοεμβρίου το 1920. Ένεκα της εορτής των Αρχαγγέλων μετατέθηκε η μνήμη του στις 9 Νοεμβρίου.
Στο κελλί του στην Αίγινα, μεταξύ άλλων προσωπικών αντικείμενων, υπάρχει και το πτυχίο του υπογεγραμμένο από τον τότε Γραμματέα του Πανεπιστημίου Αθηνών, ποιητή Κωστή Παλαμά. Βαθμός του Πτυχίου «Καλώς».
Μέτριος για τα ανθρώπινα μέτρα, άριστος στη δόξα του Θεού ο Άγιος Νεκτάριος, ένεκα της ταπεινοφροσύνης και της απόλυτης αφοσίωσης του στην πρόνοια του Θεού. Επιτέλεσε πολλά θαύματα εν ζωή και επιτελεί μέχρι σήμερα για την παρηγορία των ανθρώπων.
Διακηρύχθηκε η αγιότητα του βίου του σαράντα έτη μετά, το 1960.
Σήμερα πανηγυρίζουν ναοί επ’ ονόματί του Αγίου Νεκταρίου σε όλο το ελεύθερο νησί μας.
Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου