Ο Άγιος Ιερόθεος γεννήθηκε στην Αθήνα περί τα τέλη του 1ου αιώνα π.Χ. από εύπορη οικογένεια . Διακρίθηκε για την ευρυμάθεια του και φοίτησε στην Φιλοσοφική σχολή των Αθηνών, Πλατωνική Φιλοσοφία.
Μέγας Ιεράρχης
Ο Άγιος αναδείχθηκε σε μεγάλο ιεράρχη της εκκλησίας μας, μη περιοριζόμενος μόνο στην προφορική διδασκαλία του Θείου λόγου, καθότι συνέγραφε ύμνους και θεολογικά συγγράμματα παράλληλα. Το πιο γνωστό διατηρηθέν έως σήμερα έργο του, είναι το “Θεώρημα περί της Αγίας Τριάδος” το οποίο φυλάσσεται σε κώδικα της βιβλιοθήκης της Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας Αγίου Όρους.
Η παρουσία του στην Κοίμηση της Θεοτόκου
Η παράδοση τον θέλει να μεταφέρεται θαυματουργικά στα Ιεροσόλυμα μέσω νεφέλης κατά την Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου, μαζί με τον Άγιο Διονύσιο. Εν μέσω του χορού των Αποστόλων ύμνησε κατά την ταφή της την Παναγία μας, με ύμνους που είχε συγγράψει ο ίδος. Δεν είναι τυχαίο ότι την ημέρα της εορτής του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτη το Θεοτόκιο της ημέρας αναφέρει:
“Εν τή σεπτή κοιμήσει σου, Παναγία Παρθένε, παρήν ό Διονύσιος, σύv τώ Ιεροθέω, καί Τιμοθέω τώ θείω, Άμα τοίς, Αποστόλοις, έκαστος ύμνοv άδοντες, πρόσφοροv τή σή μνήμη. μεθ’ ών καί νύν, πάσα γλώσσα βρότειος αvυμvεί σε, τήv τού Θεού λοχεύτριαν, καί τού κόσμου προστάτιν”.
To ειρηνικό τέλος του Αγίου
Ο Άγιος κοιμήθηκε ειρηνικά σε μεγάλη ηλικία, στα τέλη του 1ου αιώνα μ.Χ. Η τιμία κάρα του αποθησαυρίζεται στην Ιερά μονή Αγίου Ιεροθέου στα Μέγαρα Αττικής όπου κατά την παράδοση φέρεται να είχε το ασκητήριο του.
