Χθες είχαμε την ευλογία να επισκεφθούμε με αγαπημένο φίλο, νεαρό ασκητή και να συζητήσουμε, μαζί με άλλους παρέα. Στις ερωτήσεις είναι διαφορετικά άτομα κάθε φορά:
- Πώς τα βλέπετε τα πράγματα πάτερ;
- Όπως τα βλέπουν όλοι... (και χαμογέλασε)
- Τι λέτε; Έφτασε ο καιρός για να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα με την Τουρκία;
- Νομίζω πως είμαστε πάρα πολύ κοντά, όσο ποτέ άλλοτε. Οι Τούρκοι ψάχνονται να μας χτυπήσουν, γι' αυτό ήρθαν και οι αμερικάνοι...
- Παλιά το 2011, όταν σας πιέζαμε με τον Σπύρο, μας είχατε αναφέρει ότι «όσο είναι ο Ερντογάν, δύσκολα να γίνει κάτι», εξηγώντας μας ότι αυτός μαζί με δικούς μας κάνουν διάφορες βρωμοδουλειές. Τώρα άλλαξε κάτι;
- Κοιτάξτε... Ο Ερντογάν πιέζετε από την αντιπολίτευση, τους κεμαλικούς που μας έχουν και μεγαλύτερο άχτι, από τους ισλαμιστές του Ερντογάν. Εάν δεν μας κάνει κάτι αυτός, με την πίεση που δέχεται, σίγουρα μόλις πέσει οι άλλοι θα μας χτυπήσουν αμέσως μόλις αναλάβουν.
- Σας πιέζουμε γιατί ψάχνουμε ένα σημείο, για να κάνουμε κάποια προετοιμασία για τις οικογένειές μας...
- Ακούστε... Το καλύτερο και πιο σοφό από όλα είναι, όσες οικογένειες έχουν την δυνατότητα, στο σπίτι τους μέσα να έχουν ένα - ας το πούμε - "μαγαζάκι" με τρόφιμα τα οποία ούτως ή άλλως καταλώνουν και του οποίου τα τρόφιμα θα ανανεώνονται διαρκώς ώστε οι ημερομηνίες λήξεώς των, να είναι όσο το δυνατόν πιο πίσω.
Αυτό, κατά κάποιο τρόπο κάνανε και οι παλιοί. Τώρα, αγοράζοντας τα ψώνια της ημέρας ή του τριημέρου ή της εβδομάδας, είμαστε έρμαια του σούπερ-μάρκετ και στην παραμικρή αναμπουμπούλα θα πανικοβληθούμε. Δεν πρέπει να το αφήσουμε τελευταία στιγμή ή κάποιος να μας το πει «ετοιμαστήτε», αφού βλέπουμε πως τα πράγματα δεν είναι καλά...
- Γέροντα, σας είχα πει εάν πάρω εκείνα τα λεφτά που περιμένω, σκέφτομαι να αγοράσω ένα κτήμα και μου είπατε «και κτήμα να αγοράσεις αλλά να κρατήσεις και μερικά λεφτά». Για ποιον λόγο να κρατήσω λεφτά;
- Για να αγοράσεις χρυσό, γιατί ό,τι και να γίνει ο χρυσός έχει την αξία του.
- Πάντως πάτερ, προέχει η πνευματική προετοιμασία!
- Αυτά εννοούνται! Μην λέμε τα ίδια. Όπως και ότι θα πρέπει να βοηθήσεις κάποιον που θα έχει ανάγκη. Να μην επαναλαμβανόμαστε κάθε φορά...
- Για το Μακεδονικό, τι βλέπετε;
- Θέλουν να το δώσουν το όνομα.
- Ο κ. Κ.... που σας έχω μιλήσει γι' αυτόν, μου ανέφερε ότι «φοβάται ότι με αφορμή το Μακεδονικό, μπορεί να ξεφύγει η κατάσταση...»...
- Θα δείξει... Τα πράγματα σιγά-σιγά θα ανάψουν...
- Με τα παιδιά που πιάσανε οι Τούρκοι; Λέτε να είναι αυτό που αναφέρεται στην μαρτυρία του κ. Κ..... από τον Άγιο Παΐσιο; Μήπως μια προφητεία έρχεται κι επανέρχεται;
- Πιθανόν ναι. Πιθανόν όμως και να επιλυθεί το θέμα αυτό και να είναι κάτι άλλο. Περιμένουμε... Το σίγουρο είναι ότι τα παιδιά τα απαγάγανε!
- Τα Συλλαλητήρια για την Μακεδονία πως τα είδατε;
- Καλό ήταν που βγήκε ο κόσμος. Η Ιεραρχία κι ο Αρχιεπίσκοπος εκτέθηκαν σοβαρά.
- Τα άκουσαν από τα blog του ίντερνετ, πάτερ!
- Ε πώς να μην τ' ακούσουν, μ' αυτά που κάνουν...
- Μετά ακολούθησαν τον λαό αλλά ήταν αργά...
- Ναι, ήταν ήδη αργά...
- Πάτερ, σκέφτομαι να γραφτώ στον Σκοπευτικό Όμιλο για να ρίξω καμιά βολή με την καραμπίνα, να την συνηθίσω.
- Άργησες, κιόλας!, είπε και χαμογέλασε...
Είπαμε και κάποια άλλα που δεν μπορούν να γραφτούν και ξαφνικά ο γέροντας γυρνάει προς μια εικόνα του Αγίου Παϊσίου και βγάζει έναν αναστεναγμό, λέγοντας...
«Αυτόν τον άνθρωπο θα χρειαστεί να του κάνουμε άγαλμα διπλάσιο από του Μέγα Αλέξανδρου, με τόσους Έλληνες που θα σωθούν εξ' αιτίας του!»
Πήραμε την ευχή του, τον καληνυχτίσαμε και φύγαμε.
