Πρόκειται για τις σπανιότερες και λιγότερο γνωστές απεικονίσεις της Παναγίας. Εικόνες που ελάχιστοι αγιογράφοι «τόλμησαν» να δημιουργήσουν ξεφεύγοντας από την «πεπατημένη» της ορθόδοξης αγιογραφίας.
Μια μοναδική απεικόνιση της Θεοτόκου είναι αυτή όπου εμφανίζεται χτυπημένη από έξι σπαθιά. Αν και κανείς δεν ξέρει τι ήταν αυτό που ενέπνευσε τον αγιογράφο θεωρείται πως απεικονίζει τον πόνο της μητέρας Παναγίας την στιγμή της Σταύρωσης όπως τον είχε προφητεύσει ο Άγιος Συμεών ο Θεοδόχος.
Η πρωτότυπη, γιατί ακολούθησαν πολλά αντίγραφα, βρίσκεται στη Ρωσία. Λέγεται πως είναι θαυματουργή και πως έχει δακρύσει τις παραμονές μεγάλων καταστροφικών γεγονότων όπως ήταν το χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου, η βύθιση του ρωσικού υποβρυχίου Κούρσκ κ.α.
Οι ντόπιοι λένε πως όταν το 1830 οι ιερείς έκαναν λιτανεία της εικόνας στη πόλη Βολόγκντα όπου υπήρχε επιδημία χολέρας, το φαινόμενο σταμάτησε.
Η εικόνα της Παναγίας εγκύου. Σπανιότατη και ελάχιστα γνωστή. Αρκετοί θεολόγοι την θεωρούν «αιρετική» αφού ξεφεύγει από την θεολογικά αποδεκτή απεικόνιση της συγκεκριμένης περιόδου της ζωής της Θεοτόκου.
Ωστόσο η δυναμική που βγαίνει από την εικόνα αυτή είναι αν μη τι άλλο ιδιαίτερα ισχυρή, αφού «αποθεώνει» την μητρότητα.
Αντίστοιχης διαφορετικότητας, είναι η εικόνα των «πρώτων βημάτων». Είναι η εικόνα που απαθανατίζει τα πρώτα βήματα του Ιησού. Η παλαιότερη γνωστή απεικόνιση είναι το 18ου αιώνα και βρίσκεται σε μοναστήρι των Μεγάρων.
Η Παναγία Τριχερούσα, τους τελευταίους αιώνες φυλάσσεται στη Μονή Χιλανδαρίου στο Αγιον Ορος.
Απεικονίζει την Παναγία στην κλασική απεικόνισή της με τον Ιησού στα χέρια της. Η διαφορά της όμως είναι πως κάτω από δεξί χέρι της, στην αριστερή πλευρά της εικόνας όπως την κοιτά κάποιος, υπάρχει ένα ακόμη χέρι.
Το χέρι αυτό είναι και η αιτία που στην εικόνα δόθηκε το προσωνύμιο «Τριχερούσα», η Παναγία δηλαδή με τα τρία χέρια.
Η αρχική εικόνα ανήκε στην οικογένεια του Ιωάννη του Δαμασκηνού, ο οποίος έζησε τον έβδομο αιώνα στη Δαμασκό (εξ ου και το Δαμασκηνός) της Συρίας. Ο Ιωάννης ήταν χριστιανός. Ταυτόχρονα ήταν σύμβουλος του Χαλίφη Ουαλίδ της Συρίας για θέματα που αφορούσαν τον χριστιανικό πληθυσμό.
Λέγεται πως οι θέσεις του κατά των εικονομάχων προκάλεσαν την αντίδραση του παλατιού στην Κωνσταντινούπολη. Εξαιτίας αυτής της στάσης του ήταν να πλεχθεί πλεκτάνη εις βάρος του και στο τέλος να συλληφθεί.
Ο χαλίφης, βέβαιος ότι ο Ιωάννης τον είχε προδώσει διέταξε να του κόψουν το χέρι, όπως κι έγινε. Μπροστά σε αυτήν την εικόνα της Παναγίας, ο Ιωάννης προσευχόταν συνεχώς ζητώντας από τη Θεοτόκο να τον θεραπεύσει. Γονατισμένος μπροστά στο εικόνισμα είχε κοντά του το ακρωτηριασμένο μέλος και προσευχόταν με ένταση.
Το επόμενο πρωί, όταν ξύπνησε το χέρι του είχε θεραπευτεί. Θέλοντας να ευχαριστήσει την Παναγία, έφτιαξε ένα ασημένιο αντίγραφο του κομμένου του χεριού και το εναπέθεσε στην εικόνα.
Από τότε έμεινε στην εικόνα και κατ’ επέκταση στην Παναγία το προσωνύμιο «Τριχερούσα»
«Κατάμπροστα στο ψαραδολίμανο, μέσα στο μάτι του πουνέντη, ορθώνεται πάνω σε θεώρατη θαλασσοβραχιά το ξωκλήσι της Παναγιάς της Γοργόνας» γράφει ο Μυριβήλης στο έργο του, αποκαλύπτοντας την πηγή της έμπνευσής του που δεν είναι άλλη από μια τοιχογραφία σε ένα ταπεινό ξωκλήσι σε ένα ψαροχώρι της Λέσβου, τη Σκάλα Συκαμινιάς, 48 χλμ βορειοδυτικά της πόλης της Μυτιλήνης.
Εκεί βρίσκεται και η εικόνα της Παναγίας η οποία δεν εικονίζεται όπως την έχουμε γνωρίσει από τις γνωστές απεικονίσεις της, αλλά ως γοργόνα! Στην εικόνα αυτή, η Παναγία εμφανίζεται με ανθρώπινη μορφή από την μέση και πάνω ενώ από την μέση και κάτω, έχει σώμα ψαριού όπως ακριβώς δηλαδή και οι γνωστές γοργόνες της μυθολογίας. Κανείς δεν ξέρει τι ήταν αυτό που οδήγησε τον άγνωστο λαϊκό καλλιτέχνη στο να απεικονίσει την Παναγία ως γοργόνα.
Μια λογική εξήγηση είναι πως στο ψαροχώρι, οι άνθρωποι που είναι ταυτισμένοι με την θάλασσα και τις παραδόσεις της, θέλησαν να «παντρέψουν» την χριστιανική πίστη με τους τοπικούς θρύλους. Ίσως ορισμένοι να θεωρήσουν πως η προσέγγιση του καλλιτέχνη να ξεπέρασε τα όρια. Όμως η άγνωστη στους πολλούς ακόμη και σήμερα εικόνα της Παναγίας της Γοργόνας είναι πλέον ένα κομμάτι της λαϊκής μας παράδοσης.
Ωστόσο δεν ήταν λίγοι οι νεότεροι αγιογράφοι που εμπνεύστηκαν από αυτήν για να κάνουν τις δικές τους δημιουργίες.
(dogma)
