Εδώ και σχεδόν 15 χρόνια ζούμε αναμφίβολα στην εποχή του Μέσι και του Ρονάλντο. Οι δύο αστέρες του ποδοσφαίρου σαρώνουν τα πάντα στο πέρασμά τους έχοντας καταρρίψει αμέτρητα ατομικά ρεκόρ με τους τίτλους να μην… χωράνε πλέον στην τροπαιοθήκη τους.
Και μέσα σε όλα αυτά, δεν θα μπορούσε να λείπει η ανώτερη διάκριση σε προσωπικό επίπεδο, για κάθε ποδοσφαιριστή, η «Χρυσή Μπάλα». Έξι φορές την έχει κατακτήσει ο Αργεντινός και πέντε ο Πορτογάλος, με το βραβείο εδώ και χρόνια να αποτελεί κατά βάση υπόθεση των δυο τους.
Κατά το παρελθόν όμως (και όχι στο τόσο μακρινό πολλές φορές), υπήρξαν κάποιοι παίκτες που άφησαν το στίγμα τους στο παγκόσμιο στερέωμα είτε με τα όσα κατέκτησαν σε συλλογικό και εθνικό επίπεδο είτε με την επιρροή τους στο ίδιο το άθλημα αλλά δεν κατάφεραν ποτέ να κερδίσουν την «Χρυσή Μπάλα». Η «Sun» έφτιαξε ένα αφιέρωμα σε επτά παικταράδες που αδικήθηκαν και αν και το άξιζαν, δεν αξιώθηκαν να πάρουν αυτό το βραβείο.
Τσάβι Ερνάντες
O -για πάνω από 15 χρόνια- μαέστρος της Μπαρτσελόνα, μπορεί να κατέκτησε τα πάντα με την ομάδα του και την Εθνική Ισπανίας αλλά δεν κατάφερε ποτέ να κερδίσει τη «Χρυσή Μπάλα». Οκτώ πρωταθλήματα, τέσσερα Champions League, δύο Euro κι ένα Μουντιάλ, δεν ήταν αρκετά για να του δώσουν έστω μία φορά το βραβείο.
Ο «εγκέφαλος» των Καταλανών, βρέθηκε για πέντε σερί σεζόν (2008-12) στην κορυφαία ομάδα της χρονιάς από την UEFA, και τρεις φορές βγήκε τρίτος στην ψηφοφορία για τη «Χρυσή Μπάλα». Μπορεί ποτέ να μην ανακηρύχθηκε κορυφαίος ποδοσφαιριστής του κόσμου, ωστόσο οι στιγμές μαγείας που πρόσφερε κάθε φορά που αγωνιζόταν, θα μείνουν για πάντα στην ιστορία.
Αντρές Ινιέστα
Το έτερον ήμισυ του Τσάβι, ο Αντρές Ινιέστα, αγωνίστηκε για 16 ολόκληρα χρόνια με την Μπαρτσελόνα και με 35 τρόπαια είναι ο Ισπανός ποδοσφαιριστής με τους περισσότερους τίτλους ever στην καριέρα του. Εννιά πρωταθλήματα, τέσσερα Champions League, δύο Euro κι ένα Μουντιάλ που έκρινε ο ίδιος με δικό του γκολ.
Δεν ήταν αρκετά όμως για να δώσουν σε εκείνον το βραβείο έστω μία φορά (έφτασε μέχρι τη δεύτερη θέση το 2010), όπως όμως για τον Τσάβι, έτσι και για τον Ινιέστα, μικρή σημασία έχει. Κάθε άγγιγμά του στην μπάλα, ήταν και μια έκρηξη χαράς για κάθε ποδοσφαιρόφιλο που θα τον θυμάται πάντα ως έναν χορευτή που «μιλούσε» στην μπάλα.
Τιερί Ανρί
O Γάλλος παικταράς, ο κορυφαίος ξένος που αγωνίστηκε στην Premier League σύμφωνα με πρόσφατη ψηφοφορία του «BBC», κατάφερε να φτάσει μέχρι τη δεύτερη θέση όταν το 2003 κατέκτησε το βραβείο ο Πάβελ Νέντβεντ.
Από το 2001 ως το 2006 αναδείχτηκε τέσσερις φορές πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα με τη φανέλα της Άρσεναλ, με την οποία κατέκτησε το μοναδικό αήττητο πρωτάθλημα στην ιστορία της Premer League, το 2004 ενώ φυσικά έχει κατακτήσει και το Champions League, το 2009 με την Μπαρτσελόνα.
Πάολο Μαλντίνι
Κατά πολλούς είναι ο κορυφαίος αμυντικός στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Ο Θρύλος της Μίλαν και της Ιταλίας, κατέκτησε 25 τρόπαια στην καριέρα του, μεταξύ των οποίων επτά πρωταθλήματα και πέντε Champions League.
Είχε την… ατυχία να έχει συμπαίκτες όπως οι Κακά, Σεφτσένκο, Γουεά, Φαν Μπάστεν και Γκούλιτ που όλοι τους κατέκτησαν την «Χρυσή Μπάλα». Εκείνος έφτασε μέχρι την τρίτη θέση δύο φορές αλλά μπροστά στη μυθική του καριέρα, μικρή σημασία έχει.
Φέρεντς Πούσκας
Το 1995 ανακηρύχθηκε από τη Διεθνή Ομοσπονδία Ιστορίας και Στατιστικής Ποδοσφαίρου ( IFFHS ) ως ο κορυφαίος σκόρερ (622 γκολ καριέρας) του 20ου αιώνα στο επίπεδο της υψηλότερης εθνικής κατηγορίας, ενώ ψηφίστηκε ως έκτος καλύτερος παίκτης του 20ου αιώνα στις εκλογές της Ομοσπονδίας.
Ο Φέρεντς Πούσκας, δεν κατάφερε ωστόσο να κερδίσει τη «Χρυσή Μπάλα» αν και με τη Ρεάλ Μαδρίτης κατέκτησε πέντε πρωταθλήματα και τρία Champions League. Το 1960 αναδείχθηκε δεύτερος στην ψηφοφορία και θα μπορούσε να θεωρηθεί ως κορυφαίος ποδοσφαιριστής που δεν κέρδισε ποτέ το βραβείο.
Κένι Νταλγκλίς
Ο «King Kenny» έχει ανακηρυχτεί από το κορυφαίο περιοδικό Four Four Two ως ο μεγαλύτερος μεταπολεμικός επιθετικός της Βρετανίας. Πήγε στην Λίβερπουλ το 1977 από την Σέλτικ κι έμεινε εκεί για 13 χρόνια όπου και κατέκτησε μεταξύ άλλων έξι πρωταθλήματα και τρία Κύπελλα Πρωταθλητριών.
Το «κανόνι» της Σκωτίας έφτασε μέχρι τη δεύτερη θέση στην «Χρυσή Μπάλα» όταν το 1983 τερμάτισε πίσω από τον Μισέλ Πλατινί.
Μπόμπι Μουρ
O αρχηγός της Εθνικής ομάδας της Αγγλίας που κέρδισε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966, δεν είχε ποτέ την ευκαιρία να πάρει τη «Χρυσή Μπάλα» αφού το 1970 βγήκε δεύτερος πίσω από τον Γκεντ Μίλερ.
Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών και ο Πελέ τον χαρακτήρισε τον καλύτερο αμυντικό που αντιμετώπισε ποτέ.
