Η πιστή των Ελλήνων άλλα και των Κυπρίων δέχονται σφοδρές επιθέσεις από τόσο στην Ελλάδα από τον υπουργό Παιδείας Νίκο Φίλη όσο και στην Κύπρο από την Επίτροπο Διοικήσεως Ελίζα Σαββίδου (Συνήγορος του Πολίτη). Προφανώς και οι δυο εκπροσωπούν την Νέα Τάξη Πραγμάτων και θέλουν να επιβάλουν την πανθρησκεία με κύριο στόχο να αποτελούν τα σχολεία, τα θρησκευτικά και η ορθόδοξη πίστη παρελθόν.
Θέλουν να αποθρησκοποιήσουν την ελληνική και κυπριακή κοινωνία και δεν θα ηρεμήσουν μέχρι να το επιτύχουν.
Η κα. Σαββίδου (Συνήγορος του Πολίτη) προσπαθεί με έναν δόλιο τρόπο να επιβάλει την δική της προσωπική άποψη στα ορθόδοξα Ελληνοπούλα τραβώντας τα μακριά από τα πατροπαράδοτα ήθη και έθιμα του τόπου χαρακτηρίζοντας τις εκδρομές στην εκκλησία ότι «παραβιάζουν τη θρησκευτική ουδετερότητα».
Μια τέτοια της κίνηση δεν είναι τίποτα άλλο παρά προσπάθεια να επιβληθεί στην θρησκευόμενη κυπριακή κοινωνία ένα συναίσθημα παγκοσμιοποίησης και ανεκτικότητας σε αλλόθρησκα στοιχεία.
Η επίσκεψη «τάξεων κρατικού νηπιαγωγείου σε εκκλησία για να προσκυνήσουν λείψανα Αγίων» αποτελεί μια ισχυρή παράδοση και μύηση στην Ορθοδοξία έτσι ώστε τα παιδιά να μην χάσουν την επαφή τους με την εκκλησία και μέσα από αυτήν να βρουν τον σωστό δρόμο για να πορευθούν στην ζωή.
Η Επίτροπος Διοικήσεως Ελίζα Σαββίδου, στην έκθεσή της σημειώνει «πως εκδηλώσεις, δραστηριότητες ή μυστήρια οποιασδήποτε θρησκείας κινούνται πέραν και εκτός του εκπαιδευτικού πλαισίου της θρησκευτικής αγωγής και αναπόφευκτα παραβιάζουν τη θρησκευτική ουδετερότητα που οι πολιτειακοί θεσμοί οφείλουν να τηρούν».
Για την κυρία Σαββίδου «η συμμετοχή σε θρησκευτικά μυστήρια ή η με οποιαδήποτε μορφή εκδήλωση λατρείας βάσει θρησκευτικών πεποιθήσεων αποτελεί προσωπική επιλογή του καθενός και επιλογή των γονέων για το ανήλικο παιδί τους. Τα ζητήματα αυτά δεν πρέπει να απασχολούν την Πολιτεία αλλά την Εκκλησία και ευρύτερα τους θρησκευτικούς φορείς».
Ίσως η κα. Σαββίδου δεν αναγνωρίζει ότι ο κυπριακός λαός είναι ομόθρησκος με τον ελληνικό λαό και πιστεύει σε μία «Αγία Καθολική και Αποστολική εκκλησία»;
Όπως περαιτέρω προσθέτει η κυρία Σαββίδου -που θεωρεί ότι δεν πρέπει να δημιουργείται στα σχολεία η εντύπωση κατήχησης ή υποβολής σε μια θρησκευτική πίστη, ακόμη κι αν είναι η επικρατέστερη- «η τέλεση μυστηρίων ή η διοργάνωση δραστηριοτήτων που συνδέονται με το δόγμα μιας θρησκείας με πρωτοβουλία και υπό την επίβλεψη των εκπαιδευτικών κατά τις διδακτικές ώρες, εντός ή εκτός του σχολείου, αναμφίβολα διαταράσσει την ουδετερότητα που οφείλει να διατηρεί η Πολιτεία στα ζητήματα αυτά». Αναφερόμενη ειδικά στο περιστατικό εξηγεί «πως δεν μπορεί κανείς να αγνοήσει τη φύση και την ένταση του βιωματικού χαρακτήρα και του λατρευτικού περιεχομένου της εν λόγω δραστηριότητας. Προεχόντως όμως δεν θα πρέπει να αγνοείται ότι σ’ αυτή υποχρεώθηκαν να συμμετάσχουν παιδιά προσχολικής ηλικίας και διοργανώθηκε αποκλειστικά με πρωτοβουλία του σχολείου».
Η επίτροπος εφιστά την προσοχή του υπ. Παιδείας πως τέτοιες ενέργειες εκφεύγουν της ευρύτερης θρησκευτικής αγωγής, που είναι αποδεκτή εντός του σχολικού προγράμματος και καθιστούν το σχολείο «θρησκευόμενο» και φορέα θρησκευτικών παραδόσεων και λατρευτικών πρακτικών μιας συγκεκριμένης θρησκείας.
«Και ναι μεν το προσκύνημα ιερών λειψάνων καθώς και οποιαδήποτε άλλη εκδήλωση λατρείας ή πίστης μπορεί να οργανώνεται από την Εκκλησία βάσει των κανόνων της, πλην όμως η πολιτειακή στάση κρίνεται θεσμικά, δημοκρατικά, δικαιοκρατικά. Με άλλα λόγια, τα πολιτειακά όργανα λειτουργούν ως όργανα του κράτους και όχι ως πιστοί υπαγόμενοι στις θρησκευτικές παραδόσεις και πρακτικές», καταλήγει.
