Το είχε ζητήσει ο ίδιος απ' τους μαθητές Του οι οποίοι τον συντρόφευαν μαζί με μέλη της οικογένειάς Του και πολλούς άλλους που ήταν αυτήκοοι μάρτυρες της διδασκαλίας του ή είχαν ακούσει για το τελευταίο θαύμα Του στη Βηθανία (Ανάσταση Λαζάρου, 2. 5 χλμ απ' την Ιερουσαλήμ) και είχαν εκστασιαστεί.
Ήταν φαινομενικά σαν κι εμάς ο ''έπί πώλου ὄνου'' νεαρός άνδρας . Ομοούσιος με εμάς ως προς την ανθρώπινη φύση του και συνάμα πολύ διαφορετικός λόγω της θείας με την οποία τον είχε προικίσει επιπλέον ο Θεός Πατέρας Του (βλ. Αναφορά στη δισυπόστατη φύση του Χριστού από τον Άγιο Δαμασκηνό και την Δ' Οικουμενική Σύνοδο στη Χαλκηδόνα, επί Βυζαντινών αυτοκρατόρων Μαρκιανού και Πουλχερίας, 451 μ Χ).
Πολύς κόσμος εκείνη τη μέρα ακολουθούσε πεζή την ίδια διαδρομή, για να γιορτάσει στην Ιερή πόλη το Εβραϊκό Πάσχα (βλ. εβραϊκή Πεσάχ, δηλ. ''διάβαση'', σε ανάμνηση του περάσματος των Ιουδαίων από την Ερυθρά Θάλασσα στη Γη της Επαγγελίας στις 14 του μήνα Νισάν, κατά την Βίβλο).
Ο παράξενος Άνθρωπος είχε φτάσει, εντωμεταξύ, στην είσοδο της πόλης μετά από πολύωρη διαδρομή ''επί πώλου όνου'' (βλ. ''Μη φοβού, θύγατερ Σιών, ιδού ο βασιλεύς σου έρχεται καθήμενος επί πώλου όνου'': Ζαχ. 9,9. Ματθ. 21,5).
Εκεί, προς έκπληξη όλων όσων δεν γνώριζαν την θαυματοποιό ιεραποστολική δράση Του, έγινε δεκτός με εθιμοτυπικό υποδοχής βασιλέων. Είχαν στρωθεί κλαδιά φοινίκων στο πέρασμά του (''βάγια'' στα εβραϊκά) μαζί με ρούχα προς ευλογία όσων διέβλεπαν την μοναδικότητά Του.
Τον επευφημούσαν τραγουδώντας το ''Ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου, ο βασιλεύς του Ισραήλ '' (Ιω. 12.13). Αλλά, φευ!, μια εβδομάδα μετά - σε μια αποθέωση υποκρισίας και αχαριστίας - οι ίδιοι άνθρωποι τον καταριόνταν και ζητούσαν τη Σταύρωσή του από τον Πόντιο Πιλάτο (Ρωμαίο έπαρχο της Ιουδαίας [26-36 μ Χ], με διαταγή του αυτοκράτορα Τιβέριου (Σύμφωνα με τα 4 Ευαγγέλια, σημειωτέον, ο Πιλάτος συμμετείχε στη δίκη και τη Σταύρωση του Χριστού).
Οι πιο πολλοί απ' αυτούς που έτρεξαν να υποδεχτούν με βάγια τον Κύριο είχαν έρθει από τα περίχωρα της Γαλιλαίας και της Σαμάρειας. Κάποιοι απ' την Καπερναούμ, την Κανά, τα βραχώδη Άρβηλα και τα Μάγδαλα. Άλλοι από την μακρινή Σκυθόπολη της Παλαιστίνης και από τη Ναμπλούς (ΒΔ όχθη Ιορδάνη μετά τη Χεβρώνα), την Τιβεριάδα και το χωριό Ναῒν της Γαλιλαίας.
Από χωριά στις δυτικές παρυφές της κοιλάδας του Ιορδάνη προς την Ιεριχώ, αλλά και τις ανατολικές παρυφές του κατά μήκος της οδού που έφτανε στη Βηθαβαρά (χωριό απέναντι απ' την Ιεριχώ), κοντά στο διαβατό πέρασμα του ποταμού απ' όπου πέρασαν οι Εβραίοι υπό την καθοδήγηση του Ιησού του Ναυή (διαδόχου του Μωυσή) και όπου βάφτιζε ο Ιωάννης ο Πρόδρομος τους προσερχόμενους σ' αυτόν Ιουδαίους.
Ειδικά οι των τελευταίων περιοχών ήταν οι πιο φιλικά διακείμενοι στον Ιησού, γιατί είχαν πιστέψει σ' Αυτόν και βαπτισθεί από τον ''Ιωάννη τον Βαπτιστή'' όπως τον αποκαλούσαν. Από τον ''Ιωάννη τον Βαπτιστή'' που είχε βαπτίσει και τον ''Υιό του Ανθρώπου'' (όπως αποκαλούσε τον εαυτό Του ο Κύριος).
Το ίδιο φιλικά διακείμενοι ήταν, φυσικά, και οι προερχόμενοι από τη Γαλιλαία (περιφέρεια της Τετραρχίας του Ηρώδη Αντίπα, γιου του Ηρώδη Α' του Μεγάλου βασιλιά της Ιουδαίας). Κι αυτό γιατί είχαν παρακολουθήσει οι περισσότεροι τα κηρύγματά του στις εβραϊκές συναγωγές.
Στις συναγωγές που είχαν επίκεντρο την Καπερναούμ και την ευρύτερη περιοχή ΒΔ της λίμνης Γεννησαρέτ, όπως και εκείνην των πόλεων Βηθσαϊδά, Χοραζίν και Καπερναούμ, που αποκαλούνται ''ευαγγελικό τρίγωνο'' γιατί εκεί συνήθιζε να διδάσκει ο Ιησούς (βλ. Κατά Μάρκον Ευαγγέλιο: ''και ήλθεν κηρύσσων εις τας συναγωγάς αυτών εις όλην την Γαλιλαίαν...'').
Αναβίωση των ευαγγελικών διηγήσεων που διαμόρφωσαν το σχεδιάγραμμα δράσης του Χριστού στη Γαλιλαία (προπαρασκευαστικό στάδιο της καθόδου Του στα Ιεροσόλυμα εν είδει μεθοδολογίας, όπως παρουσιάζεται η σχετική αναφορά από το κατά Λουκά Ευαγγέλιο στο ''Geographie theologique et cartographie'' της Βίβλου) λαμβάνουν χώρα περιοδικά σε χώρες του Χριστιανισμού ανά τον κόσμο.
Στην Ελλάδα (σύμφωνα με το ορθόδοξο τελετουργικό) τιμούμε τα Άγια Πάθη και την Θεία Ανάσταση στις εκκλησίες μας και αναπαριστούμε εθιμικά σε διάφορες περιοχές την ιεραποστολική δράση Του Χριστού μέχρι το τέλος της ζωής Του.
Αναπαριστούμε (κατά την Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα) τα φρικτά Πάθη Του επί του Σταυρού, την αποκαθήλωση και τον ενταφιασμό μέχρι την Ανάστασή Του, με ποικίλα ορθόδοξα και μη έθιμα. Από την περιφορά του Επιταφίου ανά την Ελλάδα (με τις μυροφόρες να το ραντίζουν ψάλλοντας με πιστούς και ιερείς τα πένθιμα εγκώμια ''Ω γλυκύ μου έαρ'' και ''Η ζωή εν τάφω''), ως το ''Άρατε Πύλας γιατί ήρθε ο Χριστός, η ουράνια θύρα'': 23ο ψαλμός του Δαβίδ) και το τσούγκρισμα των κόκκινων αυγών με το που θα ακουστεί η στεντόρεια φωνή του ιερέα να ψάλλει το ''Χριστός Ανέστη''.
Κι από την άξια μνείας αναπαράσταση των Παθών του Κυρίου στη Μάρπησσα Πάρου με απαρχή το 1924, ως τον ρουκετοπόλεμο στη Χίο και το αμφιλεγόμενο έθιμο της καύσης του Ιούδα [''Οβριγιού''] σε διάσπαρτες ανά την Ελλάδα περιοχές (Αλεξανδρούπολη, Χαλκιδική, Αίγινα κλπ), παρά τις αλλεπάλληλες εγκυκλίους της Ιεράς Συνόδου για κατάργησή του.
Απ' την μια άκρη ως την άλλη της Ελλάδας και των κοιτίδων του Ελληνισμού (Βόρεια Ήπειρο - Κύπρο και ελληνικές πατρίδες αλησμόνητες σε Μικρασία-Πόντο και Αιγαίο) ευωδιάζει ανοιξιάτικη φύση και Πάσχα. Καθαριότητα, άνθη και πασχαλινές μυρωδιές: φρεσκοψημένα κουλουράκια και τσουρέκια με βανίλια, γλυκάνισο, μαχλέπι και μαστίχα.
Η παλλόμενη και γεμάτη ζωή ελληνική παράδοση εντός και εκτός των ''τειχών'' μας γίνεται αίφνης σφριγηλή και ολόφωτη από ασθμαίνουσα και μουντή που ήταν. Αγάλλεται, σκιρτά με την νίκη του αναστάντος Χριστού επί του θανάτου (σύμβολο διαχρονικό των απανταχού Ελλήνων) και παίρνει το άνοιγμα των ουρανών σαν μήνυμα νίκης της αγάπης και της συμφιλίωσης.
Συμφιλίωσης με τον Θεό, τον χρόνο, τον θάνατο, τον αποξενωμένο φίλο και τον εαυτό μας. Συμφιλίωσης και με τους εχθρούς μας ακόμα, αρκεί να μας προσεγγίζουν αυτοί με σεβασμό και ειλικρίνεια, όχι με πρόκληση και υποκρισία. Όχι με εμπρηστική ρητορική που καμουφλάρει τις άδικες, παράνομες και επιθετικές τους ενέργειες, προάγγελους της διάθεσής τους για διαμόρφωση τετελεσμένων...
Καλή Ανάσταση στους Συνέλληνες εντός και εκτός των συνόρων μας! Καλή Ανάσταση στην κατεχόμενη επί 50 χρόνια απ' τους Τούρκους Κύπρο!
