Με ένα γνωστό για την…κιτς αίσθηση που αφήνει στον τηλεθεατή, βίντεο, γνωστοποίησαν χθες στην οικουμένη οι αρμόδιοι του τουρκικού Γενικού Επιτελείου ότι οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις γιόρταζαν τα…γενέθλιά τους!
«Ευτυχισμένη η 2232η επέτειος των τουρκικών χερσαίων δυνάμεων μας, που είναι η ζωντανή μάρτυρας της ένδοξης ιστορίας μας και υπηρέτησε ως ακλόνητη δύναμη του έθνους μας για 2232 χρόνια. Χαιρετίζουμε κάθε στρατιώτη αυτού του μεγάλου στρατού, ο οποίος έχει πετύχει πολλές νίκες ανυψώνοντας ηρωικούς διοικητές από το Metehan μέχρι το Atatürk, και μνημονεύουμε τους μάρτυρες και τους βετεράνους μας που απεβίωσαν για την αιωνιότητα με έλεος και σεβασμό» αναφέρει η σχετική ανακοίνωση.
Ανατρέχοντας δε κανείς στην ιστοσελίδα του Γενικού Επιτελείου Ενόπλων Δυνάμεων της Τουρκίας προκειμένου να αναζητήσει την τουρκική οπτική για την γένεση των ενόπλων δυνάμεών τους διαπιστώνει ότι εντοπίζουν την γέννησή τους στη στρατιά που εισέβαλλε στην αρχαία Κίνα το 200 πΧ και πιο συγκεκριμένα την στρατιά των Μογγόλων, την οποία οι Τούρκοι θεωρούν ως γεννήτορα της Αυτοκρατορίας των Ούννων.
Το σχετικό κείμενο αναφέρει στις πρώτες του παραγράφους:
«Οι Τούρκοι, που αποκαλούνταν «Στρατός-έθνος» σε όλη την ιστορία. Ίδρυσαν πολλά κράτη σε ευρείες γεωγραφίες, συμπεριλαμβανομένης της Ευρώπης και της Αφρικής, ειδικά στην Ασιατική Ήπειρο, και κυριάρχησαν σε διάφορες ξένες φυλές, έθνη και κράτη. Οι δύσκολες συνθήκες της ζωής στις στέπες, που απαιτούσαν να είναι δραστήριοι και δυνατοί, κατέστησαν τους Τούρκους ανθεκτικό και μάχιμο έθνος και επίσης αποτέλεσαν σημαντικό παράγοντα για τη δημιουργία ισχυρών και καλά οργανωμένων στρατών.
Αναφέρθηκε ότι ο πρώτος τακτικός και πειθαρχημένος τουρκικός στρατός, ο οποίος είναι ευρέως αποδεκτό ότι ιδρύθηκε το 209 π.Χ., σχηματίστηκε κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Αυτοκρατορίας των Ούννων. Η μεγαλύτερη μονάδα σε αυτή τη νέα δομή ήταν τμήματα που αποτελούνταν από 10.000 άτομα και οι μεραρχίες χωρίστηκαν σε μονάδες που σταδιακά έγιναν μικρότερες ως χιλιάδες, εκατοντάδες και δεκάδες. Φαίνεται ότι η φιλοσοφία αυτής της δομής συνέχισε να υπάρχει σε όλα τα τουρκικά κράτη σε όλη την ιστορία με μικρές αλλαγές.
Στους Τούρκους, ο στρατός ήταν πάντα ένας από τους βασικότερους οργανισμούς του κράτους και διατηρούσε πάντα τη σημασία του. Η αριστεία από άποψη πειθαρχίας, οργάνωσης, εκπαίδευσης και όπλων ήταν τα κοινά χαρακτηριστικά των τουρκικών στρατών. Χάρη σε αυτή τη δομή, οι Τούρκοι, που κέρδισαν πολλούς πολέμους, εγκαταστάθηκαν στην Ανατολία με τη νίκη του Ματζικέρτ το 1071 και σύντομα ίδρυσαν το κράτος των Σελτζούκων της Ανατολίας και έκαναν την Ανατολία πατρίδα τους. Τα επόμενα δέκα χρόνια άνοιξε μια νέα σελίδα για τους Τούρκους στον τομέα της ναυτιλίας, με τους πρωτοπόρους Τούρκους άρχοντες να φτάνουν στις ακτές του Αιγαίου και του Μαρμαρά. Ο Τσάκα Μπέης ήταν ο πρώτος που εισήγαγε τους Τούρκους στην ανοιχτή θάλασσα και στην εποχή του ξεκίνησε το πρώτο τουρκικό ναυτικό (1081). Με τα πλοία που ναυπηγήθηκαν στα ναυπηγεία Alanya και Sinop, το ναυτικό των Σελτζούκων απέκτησε τη δύναμη και την ικανότητα να πραγματοποιεί αποστολές στο εξωτερικό».
Βέβαια ανατρέχοντας κανείς σε ανοιχτές πηγές βρίσκει ότι από το Ζοζέφ ντε Γκιν το 18ο αιώνα οι ιστορικοί έχουν συσχετίσει τους Ούννους που εμφανίστηκαν στα σύνορα της Ευρώπης τον 4ο αιώνα μ.Χ. με τους Σιονγκ-νου, που είχαν εισβάλει στην Κίνα από τα εδάφη της σημερινής Μογγολίας μεταξύ του 3ου π.Χ. και του 2ου μ.Χ. αιώνα. Ο Ότο Γ. Μένχεν-Χέλφεν (Αυστριακός ιστορικός 1894-1969) ήταν ο πρώτος που αμφισβήτησε την παραδοσιακή προσέγγιση, βασισμένη κυρίως στη μελέτη των γραπτών πηγών, και έδωσε έμφαση στη σημασία της αρχαιολογικής έρευνας. Στη συνέχεια, ο προσδιορισμός των Σιονγκ-νου ως προγόνων των Ούννων είναι αμφιλεγόμενος.
