Υπ’ όψιν ότι οι Τούρκοι έχουν προαιώνια στερεότυπα, στα οποία είναι απόλυτα προσηλωμένοι ακόμη και τη σημερινή σύγχρονη εποχή και τα χρησιμοποιούν ως «τεχνάσματα» για να πετυχαίνουν τους στόχους τους.
Σε αυτό το πλαίσιο, ακολουθούν δυο σημαντικές παροιμίες/τερτίπια, οι οποίες στοιχειοθετούν την αναλλοίωτη νοοτροπία της μογγολικής τους κληρονομιάς και χαρακτηρίζουν ακόμη και τώρα την πολιτική τους, τόσο την εσωτερική όσο και την εξωτερική.
-Η πρώτη εξ αυτών αναφέρεται σε αυτόν που υποτάσσεται και λέει: «Eğilmis baş, kesilmez = Κεφάλι σκυμμένο (που προσκυνά) δεν το κόβεις»! Αυτή η ρήση λειτούργησε ως «δόγμα» κατά τη διάρκεια των ομαδικών εξισλαμισμών εντός της οθωμανικής επικράτειας. Ολόκληροι πληθυσμοί συγκεντρωνόντουσαν στις πλατείες πόλεων και χωριών και υπό τον φόβο του αποκεφαλισμού προσκυνούσαν τον Αλλάχ, αλλαξοπιστούσαν και έσωζαν τη ζωή τους.
-Η δεύτερη παροιμία αναφέρεται σε αυτόν που ο Τούρκος σέβεται για τη δύναμή του: «Isırmadığını eli öp = Χέρι που δεν μπορείς να το δαγκώσεις, το φιλάς»! Αυτή είναι η διαχρονική νοοτροπία των Τούρκων σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής τους, ιδιαίτερα όταν βρίσκονται σε κατάσταση αδυναμίας. Υπολογίζουν αυτόν που είναι δυνατός και τον σέβονται ή τον φοβούνται.
Η πρόσφατη «επίθεση φιλίας» των Τούρκων αξιωματούχων (Ερντογάν, Τσαβούσογλου), με την αποστολή συγχαρητηρίων για την εθνική μας εορτή (που αποτελεί την έναρξη της κατάρρευσης της οθωμανικής αυτοκρατορίας), καθώς και την υποστήριξη της ελληνικής υποψηφιότητας για μια μη μόνιμη θέση στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ για την περίοδο 2025-2026, δεν είναι τίποτε άλλο από τεχνάσματα/τερτίπια, που απορρέουν από την πρόσκαιρη αδυναμία στην οποία έχει περιέλθει η γείτονα χώρα λόγω των πρόσφατων καταστροφικών σεισμών.
Αφού δεν μπορούν λοιπόν να μας «δαγκώσουν», μας «φιλούν το χέρι». Και επιπλέον, με την αφελή συγκατάθεση και των δικών μας πολιτικών, θεωρείται βέβαιο ότι θα προσπαθήσουν, με την καλλιέργεια ενός κίβδηλου κλίματος φιλίας και συνεργασίας, να μας σύρουν στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για να κερδίσουν ότι περισσότερο μπορέσουν.
Είναι δεδομένο ότι οι Τούρκοι δεν πρόκειται να υποχωρήσουν έστω και ελάχιστα από την υπερφορτωμένη ατζέντα διεκδικήσεων απέναντί μας. Ήδη, με τη βοήθεια και της Δύσης, επουλώνουν τις πληγές τους με ταχύτατους ρυθμούς και σύντομα θα φανούν πάλι στο προσκήνιο με την γνωστή πολεμική και διεκδικητική συμπεριφορά τους!
Μην ξεχνάμε το παγκόσμιο όραμα της Τουρκίας, να καταστεί μεγάλη δύναμη στο διεθνές σύστημα ισχύος.
Προσέχουμε λοιπόν! «Ελληνοτουρκική φιλία» δεν υπάρχει, ούτε πρόκειται να υπάρξει. Είναι ένα ανέκδοτο, που όταν το ακούνε οι ξένοι στα διεθνή φόρα «σκάνε στα γέλια». Προσφυγή επομένως στη Χάγη μόνο εφόσον αυτή διασφαλίζει απόλυτα τα εθνικά μας συμφέροντα.
Τέλος, να συνειδητοποιήσουμε ότι οι πολιτικές «Κατευνασμού», «Στρατηγικής ψυχραιμίας» και «Στρατηγικής υπομονής» για να αποφύγουμε δήθεν τον πόλεμο, αποτελούν άλλοθι της υποχωρητικής πολιτικής που μας έφερε σε αυτό το σημείο της προϊούσας φινλανδοποίησης.
Οι Τούρκοι αντιμετωπίζονται μόνο με στρατιωτική ισχύ και με επιθετική-διεκδικητική εξωτερική πολιτική! Τους παρακολουθούμε στενά και προετοιμαζόμαστε κατάλληλα τόσο πολιτικά, όσο και -κυρίως- στρατιωτικά. Και αν τολμούν, ας έρθουν, είτε ημέρα είτε νύχτα!
Νικόλαος Ταμουρίδης, Αντγος (ε.α)-Επίτιμος Α' Υπαρχηγός ΓΕΣ