Η απόφαση ελήφθη εδώ και περίπου ένα μήνα από το ΣΑΓΕ για την απόκτηση 76 αμφίβιων τεθωρακισμένων μεταφοράς προσωπικού ΑΑV7 από το απόθεμα των ΗΠΑ και η αρμόδια Υπηρεσία Συνεργασίας για την Αμυντική Ασφάλεια των ΗΠΑ στην Ουάσιγκτον ενέκρινε την πιθανή πώληση τους, ανοίγοντας μια νέα εποχή για τους έλληνες πεζοναύτες που τον τελευταίο καιρό είχαν μείνει επί της ουσίας μόνο με τα φουσκωτά σκάφη, τα 5 αρματαγωγά και τα 4 αερόστρωμνα αλλά ουσιαστικά χωρίς καμιά θωράκιση για αποβάσεις σε οχυρωμένη αμυντικά παραλία.
Είναι αναμφίβολα ένα βήμα, αλλά μένουν να γίνουν πολλά και ακόμα μεγαλύτερα αν θέλουμε να μιλάμε για την δυνατότητα αποβάσεων και όχι αποβιβάσεων από την πλευρά των ελλήνων πεζοναυτών.
Κατά την άποψη στρατιωτικών και μη με τους οποίους συζητήσαμε τις τελευταίες ημέρες, θα πρέπει καταρχήν να γίνουν οι απαραίτητες εργασίες στα προς παραλαβή AAV7 ώστε να αποφευχθούν άσχημα περιστατικά όπως εκείνο της βύθισης ενός τέτοιου άρματος στην Καλιφόρνια το 2020, που ως αποτέλεσμα ήταν να μετατραπεί σε «ατσάλινο φέρετρο» για 8 αμερικανούς πεζοναύτες που πνίγηκαν μέσα του μαζί με έναν νοσοκόμο.
Πέρα όμως από τα αμφίβια τεθωρακισμένα εκείνο που λείπει από το οπλοστάσιο των ελλήνων πεζοναυτών σύμφωνα με ειδικότερους ημών είναι τουλάχιστον ένα πλοίο αποβάσεων ή άλλες λύσεις ταχείας μεταφοράς τεθωρακισμένων και άλλου υλικού σε περίπτωση αποστολής ανακατάληψης κάποιας κύριας νήσου όπως η Λέσβος ή η Χίος. Μια «πλωτή δεξαμενή» (Landing Platform Dock/LPD) από την οποία να μπορούν να εξορμούν τα αμφίβια τεθωρακισμένα αφού πρώτα τα έχει μεταφέρει στα ανοιχτά του νησιού «στόχο» ή αερόστρωμνα, θα ήταν μια σκέψη καθώς τα υπάρχοντα αρματαγωγά με την χαμηλή ταχύτητα που διαθέτουν είναι επί της ουσίας για αποστολή ενισχύσεων. Ενός δεύτερου ή τρίτου κύματος δηλαδή.
Πλοία αυτού του είδους είναι αναγκαία ώστε τα αρματαγωγά και τα υπάρχοντα μεγάλα αερόστρωμνα να μπορέσουν να μεταφέρουν τα μη αμφίβια οχήματα και τεθωρακισμένα που θα χρειαστούν οι πεζοναύτες μετά την απόβαση. Εφόσον δηλαδή έχει καταληφθεί η ακτή. Μπορούν δε να λειτουργήσουν ως κέντρα διοίκησης μιας απόβασης σε αμυντικά οχυρωμένη παραλία.
Πλοία αυτού του είδους δεν είναι άγνωστα στο ελληνικό πολεμικό ναυτικό και τους πεζοναύτες καθώς στο παρελθόν η Ελλάδα διέθετε την περιβόητη «Ναυκρατούσα» που παροπλίσθηκε στις 31 Ιανουαρίου του 2000.
Αν οι αρμόδιοι αποφάσιζαν κάτι τέτοιο, υπάρχουν πλοία αυτού του είδους που είναι προς απόσυρση από το αμερικανικό πολεμικό ναυτικό αλλά ούτως ή άλλως με το μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας για τον Πολεμικό Ναυτικό να την έχουν πάρει φρεγάτες, κορβέτες και άλλα αναγκαία συστήματα για αποστολές κρούσης, δεν φαίνεται να περισσεύουν και πολλά για την υπόθεση σκαφών που θα χρειαστούν σε περιπτώσεις αποβάσεων.
Βέβαια για την απόκτηση ενός τέτοιου μεγάλου πλοίου υπάρχει και ο αντίλογος σύμφωνα με τον οποίο αφενός ειδικά ένα LPD θα αποτελέσει μιας πρώτης τάξεως στόχο για τα τουρκικά υποβρύχια που θα το περιμένουν να βγει από τον Παγασητικό που θα έχει φορτώσει το υλικό των πεζοναυτών και αφετέρου η επάνδρωσή του θα αποτελέσει πονοκέφαλο για το Πολεμικό Ναυτικό που ήδη αντιμετωπίζει προβλήματα σε θέματα επάνδρωσης.
Ο ίδιος αντίλογος για τέτοια πλοία αναφέρει πως η Ελλάδα δεν τα χρειάζεται καθώς στα νησιά ήδη υπάρχουν επαρκείς δυνάμεις και η αλήθεια είναι πως αν η Ελλάδα απωλέσει ένα νησί του μεγέθους της Λέσβου είναι πολύ πιθανό, όλα να έχουν πάει πολύ λάθος και να είναι η ώρα για την διπλωματία και όχι για επιχειρήσεις ανακατάληψης.
