"Ο πόλεμος της Ουκρανίας οδηγεί τις ΗΠΑ πίσω στα Βαλκάνια",είναι ο τίτλος άρθρου έγκριτου Διεθνούς ΜΜΕ του οποίου τα κυριότερα σημεία είναι τα ακόλουθα:
"Με τον πόλεμο στην Ουκρανία να μπαίνει στον όγδοο μήνα του, μέλη της ισχυρής Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας των ΗΠΑ (SFRC) έχουν εστιάσει το βλέμμα τους στο τι αναδύεται ως το επόμενο μέτωπο του νέου Ψυχρού Πολέμου μεταξύ Ρωσίας και Δύσης.
Αν και έλαβε ελάχιστη προσοχή από τα μέσα ενημέρωσης, η πρόεδρος της Υποεπιτροπής της SFRC για την Ευρώπη και τη Συνεργασία Περιφερειακής Ασφάλειας, η Δημοκρατική Γερουσιαστής του Νιου Χάμσαϊρ, Jeanne Shaheen εισήγαγε πρόσφατα με δικομματική υποστήριξη νέα νομοθεσία με τίτλο «Δημοκρατία και Ευημερία των Δυτικών Βαλκανίων», η οποία επιδιώκει να εμβαθύνει την αμερικανική συμμετοχή σε μια περιοχή χωρισμένη από καιρό σε εθνοτικές, θρησκευτικές και γεωπολιτικές γραμμές.
Σε μια δήλωση, η Shaheen είπε ότι η πράξη ήταν εν μέρει μια απάντηση στις «σαφείς φιλοδοξίες του Πούτιν να σπείρει κακόβουλη επιρροή σε ολόκληρη την Ανατολική Ευρώπη».
Η νομοθεσία, με επτά συνυποστηρικτές, συμπεριλαμβανομένων δύο Ρεπουμπλικανών και πέντε Δημοκρατικών, συμπεριλαμβανομένου του Κρις Μέρφι του Κονέκτικατ, μιας ισχυρής φωνής για τις εξωτερικές υποθέσεις εντός της κοινοβουλευτικής ομάδας των Δημοκρατικών, θα «αυξήσει το εμπόριο και τις επενδύσεις των Ηνωμένων Πολιτειών με τα Δυτικά Βαλκάνια»
Παράλληλα θα υποστηρίξει την ταχεία ένταξη των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων, όσων το επιθυμούν, στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στον Οργανισμό Βορειοατλαντικής Συνθήκης (ΝΑΤΟ)».
Τι εξηγεί λοιπόν την άνοδο του ενδιαφέροντος των ΗΠΑ για τα Δυτικά Βαλκάνια;
Ο Τσαρλς Κουπτσάν, ο διακεκριμένος ακαδημαϊκός και πρώην ανώτερος διευθυντής του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας για την Ευρώπη υπό τον τότε πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα, έγραψε τον Δεκέμβριο του 2021 ότι «οι Ηνωμένες Πολιτείες έβαλαν την περιοχή στο πίσω μέρος καθώς εστίασαν στη διπλωματική και στρατιωτική τους προσοχή στη Μέση Ανατολή και τον Ινδο-Ειρηνικό».
Ωστόσο, ο ρωσικός πόλεμος στην Ουκρανία έχει αναζωογονήσει σαφώς το ενδιαφέρον για την περιοχή
Τον Απρίλιο, ο Μέρφι επισκέφτηκε τα Βαλκάνια με αρκετούς συναδέλφους του για να πιέσει τη Σερβία να συμμετάσχει στο καθεστώς κυρώσεων υπό την ηγεσία της Δύσης κατά της μακροχρόνιας συμμάχου της Ρωσίας.
Σε μια συνέντευξη από το Σεράγεβο, η Μέρφι είπε στην Christiane Amanpour του CNN, η ίδια μεταξύ των κορυφαίων υποστηρικτών της πρώτης εκστρατείας του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια, ότι «το μήνυμά μας προς τον Σέρβο Πρόεδρο Alexander Vucic, κάποιον που γνωρίζω εδώ και πολύ καιρό, ήταν απλό. Εάν η Σερβία θέλει πραγματικά να είναι μέρος της Ευρώπης, τότε δεν μπορεί να είναι εκτός των κυρώσεων ΗΠΑ-Ευρώπης κατά της Ρωσίας».
Ο άλλος λόγος πίσω από το ανανεωμένο ενδιαφέρον για την περιοχή έχει να κάνει, όπως πάντα, με έναν ακόμη γύρο διεύρυνσης του ΝΑΤΟ.
Λίγες μόνο μέρες μετά τη ρωσική εισβολή, ο υπουργός Άμυνας του Κοσσυφοπεδίου Armend Mehaj έγραψε στο Twitter ότι η ένταξη του Κοσσυφοπεδίου στο ΝΑΤΟ είναι « άμεση ανάγκη για να εγγυηθεί την ασφάλεια και τη σταθερότητα στην περιοχή και πέρα από αυτήν, καθώς η Ευρώπη και ο κόσμος αντιμετωπίζουν μια σοβαρή πρόκληση ασφαλείας μετά τη σφοδρή επίθεση της Ρωσίας στο Ουκρανία."
Επιπλέον, ο Πρωθυπουργός του Κοσσυφοπεδίου Αλμπίν Κούρτι ζήτησε να στρατολογήσει «συμμάχους, συμπεριλαμβανομένων του Ηνωμένου Βασιλείου, των ΗΠΑ, της Γαλλίας, της Γερμανίας και της Ιταλίας» να εργαστούν για ις «μη αναγνωρίσεις» κρατών προκειμένου αυτά να ενταχθούν στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ.
Μια πρωτοποριακή έκθεση του 2016 από τη δημοσιογράφο των New York Times Carlotta Gall έδειξε ότι «τα χρήματα και η επιρροή της Σαουδικής Αραβίας έχουν μεταμορφώσει αυτήν την κάποτε ανεκτική μουσουλμανική κοινωνία του Κοσσόβου στην καρδιά της Ευρώπης σε πηγή ισλαμικού εξτρεμισμού και τους τζιχαντιστές».
Πράγματι, το Κοσσυφοπέδιο, σύμφωνα με το Κέντρο Πούλιτζερ, «παρήγαγε περισσότερους ξένους μαχητές κατά κεφαλήν από οποιοδήποτε άλλο δυτικό έθνος από τότε που το Ισλαμικό Κράτος κήρυξε το χαλιφάτο του το 2014».
Ωστόσο, κατά την άποψη του καθηγητή Kupchan, «Ολόκληρη η Βαλκανική Χερσόνησος είναι έτοιμη, αργά ή γρήγορα, να ενσωματωθεί στους ατλαντικούς θεσμούς».
Το πώς αυτή η ενοποίηση θα μπορούσε να αποβεί προς όφελος της ασφάλειας των ΗΠΑ παραμένει ένα πολύ ανοιχτό ερώτημα."
Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα
Τα Βαλκάνια πάντα θεωρούνταν η πυριτιδαποθήκη και το μαλακό υπογάστριο της Ευρώπης, ενώ από εδώ ξεκίνησε και ο Α Παγκόσμιος Πόλεμος.
Παράλληλα το τελευταίο χρονικό διάστημα σε αρκετές χώρες των Βαλκανίων πνέει άνεμος αποσταθεροποίησης και ευρύτερων ανακατατάξεων και συσχετισμών δυνάμεων, που λόγω εδαφικής γειτνίασης με την ΕΕ, αποκτούν ιδιαίτερη βαρύτητα και κατ' επέκταση την Ελλάδα αλλά και τις ΗΠΑ.
Ουάσιγκτον και Βρυξέλλες δεν επιθυμούν αποσταθεροποίηση στα Δυτικά Βαλκάνια, γιατί αυτό θα αποτελούσε δυνατότητα επέμβασης Τουρκίας, Ρωσίας και Κίνας στην αυλή της ΕΕ, δημιουργώντας πολλαπλά προβλήματα τόσο για τις ΗΠΑ που επιθυμούν να προσανατολιστούν στην Κίνα και τον Ινδοειρηνικό, όσο και στην ΕΕ η οποία αντιμετωπίζει πολλά ήδη προβλήματα στην εγγύς περίμετρό της, όπως στην Ουκρανία, στο Αιγαίο και τη ΝΑ Μεσόγειο, στη Λιβύη και τη Συρία.
Η πρόσφατη επικαιροποίηση της Στρατηγικής Αμυντικής Συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας-ΗΠΑ , περιελάμβανε την Αλεξανδρούπολη ως μια πόλη δημιουργίας-ανάπτυξης αμερικανικής στρατιωτικής βάσης στη χώρα μας.
Η σημασία της Αλεξανδρούπολης για τις ΗΠΑ και ο ρόλος της Ελλάδας
Η σημασία της επιλογής της εν λόγω πόλης και του λιμανιού της είναι πάρα πολύ σημαντική για την εξυπηρέτηση των αμερικανικών επιδιώξεων και σχεδιασμών, αφού μαζί με τις υπόλοιπες αμερικανικές βάσεις σε Σούδα-Βόλο-Λάρισα δημιουργούν μια νοητή ευθεία η οποία προς νότο φθάνει μέχρι το Ισραήλ μέσω θαλάσσης και προς Βορρά επεκτείνεται οδικά και σιδηροδρομικά μέχρι τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και Βαλτικής που συνορεύουν με τη Ρωσία.
Επιπλέον, λόγω εγγύτητας με τα στενά του Βοσπόρου, μπορούν οι ΗΠΑ να τα ελέγχουν έναντι των αυθαιρεσιών της αποσχισθείσας από το δυτικό άρμα Τουρκίας, ενώ παράλληλα βρίσκεται σε απόσταση ασφαλείας από το ρωσικό στόλο της Μαύρης θάλασσας.
Συνεπώς, μέσω του λιμένα της Αλεξανδρούπολης εξυπηρετείται η σε σύντομο χρονικό διάστημα μεταφορά δυνάμεων και μέσων των ΗΠΑ πάνω στον άξονα Μ. Ανατολή-Ελλάδα- Ανατολική Ευρώπη και όχι μόνο.
Το όχι μόνο που προαναφέραμε διασυνδέεται, με τη δυνατότητα παρέμβασης των ΗΠΑ μέσω Αλεξανδρούπολης στα Βαλκάνια, αφού η πόλη χάρη στο λιμάνι της και στον κάθετο οδικό και σιδηροδρομικό άξονα με την Βουλγαρία, μπορεί να μεταφέρει δυνάμεις και μέσα μέσω αυτής στα Βαλκάνια.
Επιπλέον, η Αλεξανδρούπολη μέσω της Εγνατίας οδού επιτρέπει την τάχιστη μετακίνηση αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων σε Καβάλα -Θεσσαλονίκη-Ηγουμενίτσα, και μέσω κυρίως της κάθετης οδικής και σιδηροδρομικής διασύνδεσης της συμπρωτεύουσας με τα Σκόπια-Βελιγράδι επιτρέπει την τάχιστη μεταφορά στα κεντρικά και δυτικά Βαλκάνια.
Στη Θεσσαλονίκη δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι εδρεύει το Στρατηγείο της Συμμαχίας του ΝΑΤΟ NDCR, το οποίο αντιλαμβανόμαστε ότι στην τελευταία περίπτωση θα διαδραματίσει ουσιαστικό ρόλο.
Τέλος η χώρα μας μπορεί να διαδραματίσει ουσιαστικότατο ρόλο στα Δυτικά Βαλκάνια, ενθαρρύνοντας και ωθώντας την ένταξη των Βαλκανικών χωρών στην ΕΕ
Με αυτόν τον τρόπο θα διασφαλιστεί η διαρκής ειρήνευση στα πολύπαθα Βαλκάνια
