Ενόσω η οικονομία στη Ελλάδα προσπαθεί να ανασυνταχθεί μετά από έξι μήνες εγκλεισμού (lockdown) η φοροδιαφυγή αποτελεί ένα σημαντικό πρόβλημα, για την τόνωση των εσόδων, παρά τις όποιες προσπάθειες έχουν καταβληθεί για την αντιμετώπισή της! Ειρήσθω εν παρόδω, ο covid-19 προκάλεσε αύξηση του δημοσιονομικού ελλείμματος κατά 20,47 δισ. Ευρώ!
Η φοροδιαφυγή στην Ελλάδα προσδιορίζεται σε ένα ποσοστό από 6% ως 9% του ΑΕΠ, δηλαδή ανάμεσα σε €11 και €16 δισ. το χρόνο σύμφωνα με έρευνα της διαΝΕΟσις! Αποτελεί το μεγαλύτερο καρκίνωμα της ελληνικής οικονομίας και έλαβε τόσο μεγάλη έκταση από την μεταπολίτευση και μετά, γιατί δεν υπήρχε η πολιτική βούληση να αντιμετωπιστεί λόγω ψηφοθηρικών λόγων και διαπλεκομένων συμφερόντων!
Έτσι, αποτέλεσε έναν από τους κυριότερους λόγους μαζί με την κατασπατάληση δημόσιου χρήματος, που οδήγησαν στην οικονομική κρίση και στα επακόλουθα μνημόνια! Δυο από τις βασικές αιτίες της φοροδιαφυγής είναι η υπερφορολόγηση και οι υψηλές ασφαλιστικές εισφορές!
Για να παταχθεί αποτελεσματικά η φοροδιαφυγή πρέπει να υπάρξει πολιτική κάθαρση. Δηλαδή, επιβάλλεται να διερευνηθούν ενδελεχώς όλα τα πολιτικά σκάνδαλα της μεταπολίτευσης και οι υπεύθυνοι να οδηγηθούν στην δικαιοσύνη και να επιβληθεί κατάσχεση της περιουσίας, τόσο των ιδίων, όσο και των τυχών συγγενικών προσώπων τους που εμπλέκονται σε αυτά με αλλαγή του Συντάγματος, ώστε να σταματήσει η παραγραφή των αδικημάτων! Έτσι, θα αποκατασταθεί το κοινό περί δικαίου αίσθημα με απόρροια να αναπτυχθεί σταδιακά η φορολογική συνείδηση στον Έλληνα πολίτη που σε συνδυασμό με την ενίσχυση των φοροελεγκτικών μηχανισμών, την επιβολή αυστηρών ποινών για τους φοροδιαφεύγοντες και τη σύντομη εκδίκαση των φορολογικών δικών, με αύξηση του αριθμού των δικαστών, θα έχει ευεργετικά αποτελέσματα στον δραστικό περιορισμό της φοροδιαφυγής!
Έχοντας ως αφορμή το φαινόμενο της φοροδιαφυγής και της απουσίας πολιτικής βούλησης καταπολέμησής της καταλήγουμε στα εξής συμπεράσματα. Η Ελλάδα από την μεταπολίτευση και μετά κυβερνιέται από πολιτικούς κατώτερους των περιστάσεων στην καλύτερη περίπτωση και εντολοδόχους των ξένων πολιτικών και εγχώριων οικονομικών κέντρων εξουσίας στην χειρότερη, που κατέστησαν τη φαυλοκρατία και τη ρουσφετολογία ως τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του δημόσιου βίου!
Ο ελληνικός λαός όλα αυτά τα χρόνια βίωνε μια επίπλαστη ευημερία ενώ παράλληλα εθίζονταν στον ξενικό τρόπο ζωής, που προβάλλονταν αδιάκοπα από τα Μ.Μ.Ε με την ανοχή της πολιτικής ελίτ, ενώ ταυτόχρονα απομακρύνονταν από τις αρχέγονες αρχές, αξίες και παραδόσεις, που αποτελούν τα θεμέλια του Έθνους μας! Δηλαδή, με λίγα λόγια, έβλεπε το τυρί και όχι τη φάκα! Με αυτόν τον τρόπο, συντελούνταν η αλλοίωση της εθνικής μας συνείδησης!
Στο σημείο αυτό, πρέπει να τονιστεί ότι ένας λόγος για την άνδρωση του φαινομένου της φοροδιαφυγής και του νεποτισμού στις μέρες μας ήταν ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ελλήνων ενδιαφέρονταν μόνο για το ατομικό τους καλό χρησιμοποιώnτας πολλές φορές αθέμιτα μέσα (π.χ. παράνομες προσλήψεις των ημετέρων στο δημόσιο, αδιαφανείς αναθέσεις έργων σε μεγαλοεργολάβους από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, φαινόμενα διαφθοράς στο δημόσιο) και αδιαφορούσαν για το γενικότερο εθνικό συμφέρον. Έτσι, ενώ οι πολίτες δεν έχουν την καίρια ευθύνη για την οικονομική κρίση που βιώσαμε και θα βιώσουμε στο μέλλον με ένα δυσθεώρητο χρέος- σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών, στο τέλος του περασμένου Μαρτίου το συνολικό χρέος της χώρας εκτοξεύτηκε στα 380,80 δισεκατομμύρια ευρώ, ή στο 229,6% του ΑΕΠ, που αποτελεί νέο αρνητικό ρεκόρ-δεν είναι άμοιροι ευθυνών! Αυτήν την έχουνε οι εκάστοτε κυβερνώντες!
Συμπερασματικά, διαπιστώνουμε, ότι εάν οι πολιτικό ταγός δίνει το σωστό παράδειγμα με την όλη στάση του, η πολιτική άρχουσα τάξη λειτουργεί αψεγάδιαστα και ο λαός καθοδηγείται σωστά από τους κυβερνώντες, τότε δημιουργούνται οι συνθήκες προόδου για μια κοινωνία.
Υ.Γ. Το παρόν άρθρο το αφιερώνω στην μνήμη του πρόσφατα εκλιπόντος πατέρα μου Θωμά (Ταξίαρχο ε.α. ελληνικής αστυνομίας και διατελέσαντα Αστυνομικό Διευθυντή Ημαθίας μέχρι τον Μάρτιο του 1999), στους αποθανόντες παππούδες μου Βασίλειο Γκατζή (ανάπηρος στον ελληνοϊταλικό πόλεμο 1940- 941), Βασίλειο Μακρυγιάννη (συμμετείχε στην εθνική αντίσταση με ένα από τα ένοπλα σώματα του ΕΔΕΣ του στρατηγού Ναπολέοντα Ζέρβα) στις αποθανούσες γιαγιάδες μου Φανή Μακρυγιάννη (δασκάλα στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Κατερίνης) και Στυλιανή Γκατζή, στους προπαππούδες μου Ιωάννη Γκατζή (αποθανόντα στην μάχη μεταξύ ελληνικών και βουλγαρικών δυνάμεων στο Κιλκίς-Λαχανά τον Ιούνιο του 1913), ιερέα Δημήτριο Γκατζή, Σπυρίδων Μακρυγιάννη, Αθανάσιο Σάββα και Θωμά, στις προγιαγιάδες μου Μαρία Μακρυγιάννη, Βασιλική Σάββα, Ευανθία Γκατζή και Φωτεινή, στον θείο μου Δημήτριο, πάππου προς πάππου, στους κεκοιμημένους συγγενείς και φίλους μου, στους πεσόντες ήρωες υπέρ της πατρίδας μας από αρχαιοτάτων χρόνων, στους αγωνιστές του 1821, των Βαλκανικών Πολέμων, της Μικρασιατικής εκστρατείας του 1922, του Έπους του 40, της Εθνικής Αντίστασης του 1941-1944, της Τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, του Εκστρατευτικού Σώματος της Ελλάδας στον πόλεμο της Κορέας 1950-1955, σε αυτούς που αγωνίστηκαν, είτε στα πεδία των μαχών, είτε με άλλους τρόπους για τις αξίες και τα ιδανικά του Έθνους μας από τις απαρχές του, στον αποθανόντα πνευματικό μου Αρχιμανδρίτη Στέφανο Παπαθανασίου, καθώς και στο νονό μου Βασίλειο και στη νονά μου Ελβίρα.
Ακόμη, το αφιερώνω στους ζώντες μητέρα μου Μαρία, στην αδερφή μου Στυλιανή (Ινώ), στους θείους μου Ευάγγελο (δίδυμο αδερφό του πατέρα μου) και Δημήτριο, στις θείες μου Χάιδω, Φωτεινή και Ελευθερία, στις ξαδέρφες μου Ελένη και Χριστίνα, στους ξαδέρφους μου Χαράλαμπο, Βασίλειο, και Γεώργιο, στις φίλες μου Χαρίκλεια, Πολυξένη, Μαρία και Μαρία και στους φίλους μου Βασίλειο, Δημήτριο, Αθανάσιο, το Νικόλαο και Γεώργιο
Σας παρακαλώ όποιος/ όποια επιθυμεί ας μνημονεύσει τα παραπάνω ονόματα στις προσευχές του και ας τα δώσει να διαβαστούν στις Θείες λειτουργίες! Ειδικά η μνημόνευση των ονομάτων των κεκοιμημένων είναι πολύ σημαντικό ζήτημα, καθότι βοηθάει πολύ αυτούς που απoδήμησαν εις Κύριον!
