Αναμόχλευση του μειονοτικού μέσω κειμένου-καταγγελίας των τουρκόφρονων Θράκης... Το μακρύ χέρι της Άγκυρας δεν αρκείται - όπως φαίνεται - στο πνιγηρό ''σφιχταγκάλιασμα'' της Αλβανίας, στην οικονομία και κοινωνία της οποίας έχει διεισδύσει για τα καλά μέσα στα οκτώ χρόνια διακυβέρνησης της χώρας από τον Έντι Ράμα, με αποτέλεσμα να την μετατρέψει σε εξάρτημα του νεο-οθωμανικού άρματος.
Και δεν αρκείται γιατί ο απώτερος στόχος της είναι η Ελλάδα και η απόκτηση δικαιοδοσίας επί των εδαφών της. Τρανταχτή απόδειξη γι' αυτό ήταν η τελευταία παρεμβατική κίνησή της - μετά τις πλείστες όσες σε Θράκη και Αιγαίο - με αφορμή την εκσκαφή σε αυλή σχολείου στα Σήμαντρα της Χαλκιδικής 201 οθωμανικών ταφών.
Τις σορούς των τάφων αυτών οι Έλληνες αρμόδιοι έθεσαν υπό προστασία στις αποθήκες της διεύθυνσης αρχαιοτήτων Χαλκιδικής και Αγίου Όρους, χωρίς να... ενημερώσουν την Τουρκία που δεν έχει - έτσι κι αλλιώς - κανένα δικαίωμα επί ξένου εδάφους.
Ποιος είδε τον Θεό (τον Αλλάχ, εν προκειμένω) και δεν φοβήθηκε. Γιατί, με το που πήρε την πληροφορία αυτή ο εριστικός γείτονας εξ Ανατολών, κάλεσε τον Έλληνα πρέσβη στην Άγκυρα Χρήστο Διάμεση για να δώσει εξηγήσεις στο ΥΠΕΞ της, ενώ την ίδια στιγμή ο πρέσβης της Τουρκίας στην Αθήνα Μπουράκ Οζουγκεργκίν ζητούσε απ' το δικό μας να σταματήσουν οι εργασίες εκσκαφών και οι σοροί να θαφτούν στην τοποθεσία τους σύμφωνα με το Ισλάμ.
Επιπλέον, αρμόδιοι υπάλληλοι του Τουρκικού Προξενείου Θεσσαλονίκης επισκέφτηκαν το χωριό όπου βρέθηκαν οι 160 τάφοι μουσουλμανικών οικογενειών (οι οποίες προέρχονταν απ' το Έρντεκ και την Καππαδοκία και είχαν εγκατασταθεί εκεί, προφανώς, με την ανταλλαγή των πληθυσμών βάσει της Συνθήκης της Λωζάνης) και είχαν συνομιλίες με τις τοπικές αρχές για το θέμα, που έδωσε αφορμή στα τουρκικά Μέσα να μιλούν για χτύπημα της Ελλάδας κάτω απ' την μέση την ώρα των διπλωματικών συνομιλιών των δύο χωρών...
Παρόμοιες παρεμβατικές ''ευαισθησίες'' για ανθρωπιστικής φύσεως θέματα που λαμβάνουν χώρα επί ελληνικού εδάφους έχουν εκδηλωθεί κατά κόρον στη Θράκη από την Τουρκία (ειδικά απ' το 2003 και εντεύθεν, χρονιά κατά την οποία ανέλαβε την πρωθυπουργία ο Ταγίπ Ερντογάν μετατρέποντας σε ''one man show'' την Εξωτερική πολιτική της).
Μια πολιτική προσωποπαγή που του δίνει έκτοτε το δικαίωμα να εκδηλώνει προθέσεις επικυρίαρχου στις χώρες της Βαλκανικής με αφορμή υπαρκτά ή ανύπαρκτα θέματα (καθώς η τουρκική προπαγάνδα και η προβοκάτσια ακμάζουν διαχρονικά) που βλάπτουν... ''ανθρωπιστικά'' τις κατά τόπους τουρκικές μειονότητες της Χερσονήσου και δίνουν, ως εκ τούτου, το δικαίωμα στην Τουρκία να παίζει τον ρόλο τοποτηρητή.
Σ' αυτήν την περίπτωση εντάσσω κυρίαρχα την περίπτωση των ''στημένων'' (κατά τον Τούρκο δημοσιογράφο Ορχάν AZHZ) γεγονότων στη Γλαύκη της Ξάνθης (Σεπτέμβριος 2020), που είχαν να κάνουν με τον φόβο τον οποίο - υποτίθεται - έσπειρε στους μουσουλμάνους του δήμου Μύκης μια άσκηση Ελλήνων Καταδρομέων του Δ' Σώματος Στρατού, με συνέπεια να δώσει τροφή στα τουρκικά ΜΜΕ να παρουσιάσουν ως αποδεικτικά στα πρωτοσέλιδά τους τις ''μονταρισμένες'' φωτογραφίες που τους έστειλαν οι τουρκόφρονες ''Γκρίζοι Λύκοι'' της μουσουλμανικής μειονότητας.
Εντάσσω, επίσης, τη στημένη προβοκάτσια από Τούρκους πράκτορες κι από τον ψευτομουφτή Ξάνθης Μέτε στις 30 Νοεμβρίου 2020 με αφορμή απειλητικό μήνυμα που δέχθηκε ο τελευταίος στο ασανσέρ του σπιτιού του (''Κινήσεις μειοδοσίας προετοιμάζουν το έδαφος για τουρκοποίηση της Θράκης'').
Εντάσσω, τέλος, και την τουρκική ''δωρεά'' (κινητή μονάδα γεννήτριας οξυγόνου) στο Νοσοκομείο Ξάνθης τον περασμένο Δεκέμβριο εκ μέρους του ''Συνδέσμου Επιστημόνων Τουρκικής Μειονότητας Δυτικής Θράκης (BTAYTD)'', που έγινε - κατά τη γνώμη μου - στο πλαίσιο των παιχνιδιών τα οποία ''συνηθίζει να παίζει με την ελληνική διοίκηση Θράκης το κρυπτόμενο πίσω από ”τουρκικές” ενώσεις Τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής'', όπως είχα γράψει τότε στο άρθρο μου ''Η τουρκική ”δωρεά”... κερκόπορτα'' αναγνώρισης τουρκικής μειονότητας στην Ελλάδα''.
Μια αναγνώριση που είναι εθνικός στόχος για την Τουρκία και αυτοκτονική επιλογή για μας, γιατί θα ανοίξει τις ορέξεις των Τούρκων και των τουρκόψυχων μειονοτικών της Θράκης για διεκδίκηση (σε δεύτερη φάση) της αυτονομία και ανεξαρτησίας της.
Κι αυτό έπρεπε να το έχει υπόψη του ο ΣΥΡΙΖΑ (που φιλοδοξεί να επανέλθει στην εξουσία για να βάλλει πωλητήριο - μετά την Μακεδονία - και στη Θράκη). Έπρεπε να το έχει υπόψη του, πριν βγάλει την... ανθρωπιστική του ανακοίνωση ''περί δικαιώματος αυτοπροσδιορισμού των μειονοτικών, όπως ορίζεται από το ευρωπαϊκό νομικό κεκτημένο στην βάση και των εν εξελίξει δικαστικών αποφάσεων''...
Πρέπει να το έχει υπόψη της και η κυβέρνηση της ΝΔ που δείχνει ''προοδευτική'' ευαισθησία στα... ανθρωπιστικά αιτήματα των εθνικιστών μειονοτικών, οι οποίοι εκπροσωπούν αποκλειστικά τα συμφέροντα της Τουρκίας στη Θράκη.
Ας μην ξεχνάμε ότι οι στόχοι της Άγκυρας για την τουρκοποίηση της Θράκης δεν παύουν να ξετυλίγονται με γεωμετρική πρόοδο χρόνια τώρα. Αρκεί να σας θυμίσω (ενδεικτικά) τις δηλώσεις του Τούρκου υπουργού Επικρατείας τον Μάιο του 2011 Εγκεμέν Μπαγίς (του οποίου η σύζυγος κατάγεται από την Ξάνθη και ίσως αυτός ήταν ο λόγος που συνόδευε τότε την Εμινέ Ερντογάν κατά την ιδιωτική της επίσκεψη στην Ροδόπη): ''Όπου γεννηθεί ο Τούρκος, Τούρκος μένει''...
Μια δήλωση-δηλητήριο που παρέβλεπε εσκεμμένα το γεγονός ότι τα δικαιώματα της Μουσουλμανικής Μειονότητας στην Θράκη (όπως και της ελληνικής στην Κωνσταντινούπολη) ορίζονται και ρυθμίζονται μέχρι κεραίας απ' την Συνθήκη της Λοζάνης (1923). Και ό,τι ξεχάστηκε τότε για τα δικαιώματα των μειονοτήτων, αποκαταστάθηκε συμπληρωτικά με το Ελληνοτουρκικό Σύμφωνο Φιλίας του 1930.
Έπειτα είναι και το άλλο: Ήδη απ' το 1920 (προσάρτηση της Δυτικής Θράκης στην Ελλάδα) η χώρα μας είχε κατοχυρώσει τα ανθρώπινα δικαιώματα των μουσουλμάνων μειονοτικών της Θράκης με τον Νόμο 2345/1920.
Δικαιώματα όμως που δεν είχαν να κάνουν με την αναγνώριση ''τουρκικής'' μειονότητας, γιατί δεν υφίστατο αυτή δεδομένου ότι οι Πομάκοι και οι Αθίγγανοι, όπως και άλλοι μουσουλμάνοι πλην αυτών - πέρα απ' την ελληνική καταγωγή - είχαν και ελληνική συνείδηση.
Πράγμα που αποδέχτηκε και η Συνθήκη της Λωζάνης (1923), γι' αυτό και ΔΕΝ αναγνώρισε τους μουσουλμάνους της Θράκης ως ''Τούρκους'', καθώς ήταν θρησκευτική κι όχι εθνική μειονότητα. Γεγονός που εξηγεί σε μεγάλο βαθμό την τωρινή εμμονή του Ταγίπ Ερντογάν να αναθεωρήσει την εν λόγω Συνθήκη για να πετύχει την επαναχάραξη των ελληνοτουρκικών συνόρων προς όφελος της χώρας του, με πρόσχημα τα... καταπατημένα - δήθεν - απ' την ελληνική Πολιτεία ανθρώπινα δικαιώματα της μουσουλμανικής μειονότητας .
Νερό στον μύλο των δολίων σχεδίων του ρίχνουν, ως συνήθως, οι ''Συγκλητικοί'' και και ''πεφωτισμένοι της διανόησης'' που αδημονούν για τις .. Πρέσπες Νο2, όπως είχα γράψει σε σχετικό άρθρο μου. Σ' αυτούς τους ανέλπιστους ''συμμάχους'' του Ερντογάν περιλαμβάνονται δυστυχώς και κοινοβουλευτικοί ή εξωκοινοβουλευτικοί πολιτικοί, διπλωμάτες και σύμβουλοι υπουργών και πρωθυπουργών της χώρας.
Κι αυτό εν γνώσει των εξής δεδομένων:
1. Τον Σεπτέμβριο του 2020 το Συμβούλιο Υπουργών της Ευρώπης παρενέβη ωμά στον Άρειο Πάγο υπέρ της Τουρκίας δικαιώνοντας την προσφυγή τουρκόφρονων μειονοτικών της Θράκης για δημιουργία ''τουρκικών'' (όχι ''μουσουλμανικών') συλλόγων στο όνομα του δικαιώματος του συνεταιρίζεσθαι, αδιαφορώντας για το γεγονός ότι η γείτονα χώρα απειλεί ευθέως την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας μας.
Αδιαφορώντας για το γεγονός ότι ο Ερντογάν καταπατά καθημερινά τα Δικαιώματα του Ανθρώπου στην Τουρκία και ''νοιάζεται'' δήθεν γι' αυτά των μειονοτικών πολιτών της Θράκης οι οποίοι αυξάνονται και πληθύνονται, σε αντίθεση με τους Έλληνες μειονοτικούς της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου και της Τενέδου που όσο πάνε και συρρικνώνονται...
2. Η ελληνική Πολιτεία δεν φαίνεται να λαμβάνει υπόψη της το μήνυμα που εξέπεμψε τον περασμένο Νοέμβριο σε επιστολή του προς την Πρόεδρο της Διακομματικής Επιτροπής για την ανάπτυξη της Θράκης Ντόρα Μπακογιάννη ο Πανελλήνιος Σύλλογος Πομάκων, στην οποία επισημαίνει ότι εξισώνονται άδικα και λανθασμένα αυτοί τόσα χρόνια από τους εκάστοτε πρωθυπουργούς με τις άλλες συνιστώσες τους μουσουλμανικής μειονότητας Θράκης, ενώ έχουν γλωσσολογικές διαφορές με αυτήν και όχι μόνο...
3. Τη στιγμή κατά την οποία επίκειται η 62η διερευνητική συνάντηση των διπλωματικών αποστολών Ελλάδας-Τουρκίας στην Αθήνα και ενώ γίναμε μάρτυρες των τουρκικών παιχνιδιών με το ΤΣΕΣΜΕ, της πτήσης τουρκικών uav’s πάνω από την Λήμνο και της εξόδου των τουρκικών πολεμικών πλοίων για την άσκηση ''Γαλάζια Πατρίδα'' (η υπερπτήση τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών πάνω απ' το Αγαθονήσι είναι υστερόχρονη πρόκληση), βρήκαν την ευκαιρία οι... ανταποκριτές του Ταγίπ Ερντογάν στη Θράκη (υπό τον μανδύα της ''ανθρωπιστικής'' ΜΚΟ ‟Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Τούρκων Δυτικής Θράκης ''Η Ελλάδα''”), να μας χτυπήσουν πισώπλατα.
Και μας χτύπησαν με ένα προπαγανδιστικό κείμενο στον ΟΗΕ εναντίον μας. που δημοσιοποιήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου του τρέχοντος έτους. Ένα κείμενο πανομοιότυπο εκείνου της προσφυγής ομάδας μειονοτικών της Θράκης τον Σεπτέμβριο του '20 στην Ευρωπαϊκή Ομάδα για τα Δικαιώματα των Μειονοτήτων (MRGE) του Συμβουλίου της Ευρώπης, το οποίο κάνει λόγο για παραβίαση της ελευθερίας του συνεταιρίζεσθαι λόγω της άρνησης του ελληνικού κράτους να αναγνωρίσει ως ''τουρκικές'' μουσουλμανικές ενώσεις στη Θράκη εφαρμόζοντας σχετικές αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Σημειωτέον ότι η καταγγελτική σε βάρος μας αναφορά των εντολοδόχων του Ερντογάν μειονοτικών δεν έγινε σε τυχαίο χρόνο, αλλά εν όψει της συνεδρίασης του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ από 22 Φεβρουαρίου μέχρι 19 Μαρτίου, με θέμα την ''προώθηση και προστασία ανθρωπίνων και πολιτικών, οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών δικαιωμάτων''.
Σημειωτέον, επίσης, ότι η κίνηση αυτή εξυπηρετεί θαυμάσια τα σχέδια του Ταγίπ Ερντογάν για αναμόχλευση του μειονοτικού μέσω ''χειρουργικών'' πρωτοβουλιών των τουρκόφρονων Θράκης με παραλήπτες Διεθνείς Οργανισμούς, στους οποίους θα καταγγέλλεται η χώρα μας για ανθρωπιστικούς λόγους σε μια προσπάθεια δημιουργίας σε βάρος της λανθασμένων εντυπώσεων .
Εντυπώσεων για παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων της μουσουλμανικής μειονότητας Θράκης, έτσι ώστε να... διευκολυνθεί ο διττός στόχος της Άγκυρας εν όψει της Χάγης για πλήρη αναθεώρηση των δεδομένων που διασφάλισαν Αιγαίο και Θράκη ως τμήματα της ελληνικής Επικράτειας.