Μεταξύ του 2007 και του 2017, δεκατρία παιδιά γεννήθηκαν χωρίς τμήματα των άνω άκρων τους σε τρεις περιοχές της χώρας.
Αρχικά, οι υγειονομικές υπηρεσίες είχαν αποδώσει τις γεννήσεις αυτές σε καθαρή τύχη. Ωστόσο οι γιατροί του ερευνητικού οργανισμού Remera που έκαναν τους στατιστικούς υπολογισμούς για μία αλληλουχία τυχαίων γεννήσεων παιδιών χωρίς χέρια, απέδειξαν ότι η πιθανότητα για 13 τέτοιες γεννήσεις σε δέκα χρόνια είναι μαθηματικώς απειροελάχιστη.
Έτσι οι αρμόδιες υπηρεσίες αναγκάστηκαν να ξεκινήσουν έρευνα για το ζήτημα, με τους γιατρούς του οργανισμού να εικάζουν πως το φαινόμενο μπορεί να συνδέεται με την εκτεταμένη χρήση φυτοφαρμάκων, κατηγορώντας τις αρχές για σκανδαλώδη ολιγωρία.
Ωστόσο οι επιστήμονες που ανέλαβαν να διερευνήσουν την υπόθεση, δεν κατάφεραν να βρουν κάποιον κοινό στοιχείο ή συνθήκη πίσω από τις φαινομενικά ασύνδετες αλλά και ύποπτα παρόμοιες υποθέσεις.
Παραδεχόμενοι το αδιέξοδο στο οποίο έχουν περιέλθει, η ομάδα ανακοίνωσε πως δεν θα συνεχίσει την έρευνα. «Είμαστε αντιμέτωποι με μία έξαρση τέτοιων υποθέσεων», σχολίασε η Εμανουέλ Αμάρ, επιδημιολόγος και διευθύντρια του Remera που ερευνά τις βρεφικές ανωμαλίες. «Έχουμε την επιστημονική και ηθική υποχρέωση να το διερευνήσουμε περαιτέρω».
Από το 2009 έως το 2015, εφτά μωρά γεννήθηκαν χωρίς παλάμες, ή και ολόκληρα χέρια, σε μία ακτίνα 17 χιλιομέτρων από το χωριό Ντριγιά, στην ανατολική Γαλλία, όπου καλλιεργούνται ηλίανθοι με χρήση φυτοφαρμάκων.
Τρία χρόνια αργότερα, αποκαλύφθηκε πως ακόμα τρία παιδιά είχαν γεννηθεί χωρίς χέρια, από το 2007 έως το 2008, στην πόλη Μουζίλ, στη δυτική Γαλλία. Σε αυτά τα περιστατικά προστέθηκαν τρεις ακόμα περιστατικά στην πόλη Γκιντέλ, από το 2011 έως το 2013.
Σύμφωνα με τη δημόσια υγειονομική υπηρεσία, τα νούμερα είναι πολύ υψηλότερα σε εθνική κλίμακα και αποτελούν «φυσική κατανομή», εκτιμώντας πως σε ετήσια βάση γεννιούνται 150 μωρά με παρόμοια προβλήματα, έστω και σε μικρότερη κλίμακα.
Η υπηρεσία εξακολουθεί να υποστηρίζει πως τα περιστατικά αυτά δεν αποτελούν απόκλιση από τον προβλεπόμενο, εθνικό μέσο όρο, παρά την ύποπτη γεωγραφική και χρονική σύμπτωση τους.
Ο Φρανσουά Μουρντιγιόν, διευθυντής της υπηρεσίας που διερεύνησε την υπόθεση, διαβεβαιώνει πως οι αρμόδιοι ελεγκτές έχουν συλλέξει όλα τα διαθέσιμα δεδομένα για τα περιστατικά και έχουν μιλήσει με τις οικογένειες των παιδιών.
«Ακούσαμε τους γονείς τους και τους παππούδες τους. Επισκεφθήκαμε τα σπίτια τους. Δεν υπάρχει κανένας επιβαρυντικός περιβαλλοντικός παράγοντας, όπως τα φυτοφάρμακα για παράδειγμα». Η Αμάρ επιμένει πως τα συμπεράσματα της ομάδας δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτά και ο αριθμός των παιδιών που γεννήθηκαν με παραμορφώσεις στην ευρύτερη περιοχή του Εν είναι 58 φορές υψηλότερη από το φυσιολογικό.
«Είναι σα να λέμε στις οικογένειες ότι ήταν απλώς "κακή τύχη" και πρέπει να ζήσουν με τις αναπάντητες ερωτήσεις».
Η Remera διεξάγει τη δική της ανεξάρτητη έρευνα για την υπόθεση. «Έχουμε θέσει ένα εκτενάστατο ερωτηματολόγιο στις μητέρες. Το μόνο κοινό είναι ότι ζουν σε αγροτικές περιοχές», συνεχίζει η Αμάρ.
Η υπόθεση περιπλέκεται ακόμα περισσότερο και από τις γεννήσεις ζώων, όπως μοσχάρια, που γεννιούνται χωρίς ουρές ή πλευρά στο Σαλαμόντ, ένα άλλο χωριό στο Εν, στις ίδιες περιόδους που καταγράφηκαν οι γεννήσεις παιδιών χωρίς χέρια.
