Οι λάτρεις του θα έχουν παρατηρήσει πως κάποιες φορές το μπέικον εμφανίζει μια «πράσινη» γυαλάδα. Όπως αναφέρει δημοσίευμα του ladbible.com, η πράσινη απόχρωση που ενδέχεται να εμφανιστεί, οφείλεται στη διαδικασία συντήρησης του μπέικον, γι' αυτό τις περισσότερες φορές η αλλαγή στο χρώμα είναι αρκετά φυσιολογική.
Ωστόσο, αν θέλετε να βεβαιωθείτε για το αν πράγματι έχει χαλάσει - εκτός του να ελέγξετε πρώτα απ' όλα την ημερομηνία λήξης στο πακέτο - θα πρέπει να το μυρίσετε.
Αν η μυρωδιά είναι ξινή ή η υφή και η αίσθηση είναι γλοιώδης, μάλλον το μπέικον δεν είναι βρώσιμο.
Το να βλέπετε κάποια πράσινη απόχρωση στο μπέικον, από μόνο του δεν είναι σοβαρός λόγος ανησυχίας, αλλά η δυσοσμία και η γλοιώδης υφή σε συνδυασμό με μια αλλαγή στην εμφάνιση, θα πρέπει να σας προβληματίσουν ιδιαιτέρως.
Κατά κανόνα, το μπέικον έχει αρκετά μεγάλη διάρκεια ζωής. Αυτό οφείλεται στην διαδικασία παραγωγής του, καθώς βυθίζεται σε άλμη με αλάτι και μια χημική ουσία που ονομάζεται νιτρικό. Μπορεί να διατηρηθεί κλειστό σε συσκευασία για μερικές εβδομάδες στο ψυγείο και έως και οκτώ μήνες στην κατάψυξη, αλλά με το άνοιγμα του πακέτου, δεν διατηρείται παρά μόνο λίγες ημέρες στο ψυγείο.
Σύμφωνα με τους κρεοπώλες υπάρχουν δύο είδη ωρίμανσης. Η ξηρή σκλήρυνση είναι η παραδοσιακή μέθοδος, η οποία περιλαμβάνει το τρίψιμο του χοιρινού με αλάτι, καρυκεύματα και νιτρικά άλατα. Στη συνέχεια αφήνεται να ωριμάσει για μια εβδομάδα, πριν ξεπλυθεί και συνήθως τοποθετηθεί σε καπνιστή ή αφήνεται να στεγνώσει σε φούρνο.
Η άλλη μέθοδος είναι η υγρή σκλήρυνση. «Επειδή η υγρή σκλήρυνση είναι πολύ πιο γρήγορη από την ξηρή σκλήρυνση, έχει γίνει η προτιμώμενη μέθοδος για πολλές μεγάλες εμπορικές μάρκες», εξηγούν. «Συστατικά ωρίμανσης όπως αλάτι, ζάχαρη, καρυκεύματα, νιτρικό νάτριο και άλλες χημικές ουσίες αναμειγνύονται για να δημιουργήσουν μια άλμη στην οποία το μπέικον εμποτίζεται».
Το μεγαλύτερο μέρος του μπέικον που βλέπετε στα ράφια των σούπερ μάρκετ, περνάει από «υγρή σκλήρυνση», όπου το αλάτι, η ζάχαρη, τα καρυκεύματα, το νιτρικό νάτριο και άλλες χημικές ουσίες αναμιγνύονται σε μια άλμη στην οποία εμποτίζεται το φαγητό. Όταν αυτές οι χημικές ουσίες αντιδρούν με κάτι που ονομάζεται μυοσφαιρίνη, που βρίσκεται στο χοιρινό κρέας, μπορεί να παράγει το πράσινο χρώμα.
