Τη ζωή σε μια γειτονιά που προσφέρεται για περπάτημα θα πρέπει πιθανότατα να σκεφτούν οι γυναίκες με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου λόγω υπερβολικού σωματικού βάρους, σύμφωνα με τη μελέτη ερευνητών από τη Σχολής Δημόσιας Υγείας Mailman του Πανεπιστημίου Κολούμπια και την Ιατρική Σχολή Grossman του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης.
Η παχυσαρκία έχει αποδειχθεί παράγοντας κινδύνου για 13 τύπους καρκίνου στις γυναίκες. Στον αντίποδα, η σωματική δραστηριότητα μπορεί να έχει προστατευτική δράση, μειώνοντας τις πιθανότητες κακοήθειας ανεξαρτήτως σωματικής διάπλασης. Τα πρόσφατα ευρήματα που δημοσιεύονται στο επιστημονικό περιοδικό Environmental Health Perspectives, βάζουν στην εξίσωση και μια τρίτη μεταβλητή: τον αστικό σχεδιασμό που ευνοεί τους πεζούς και τη σωματική δραστηριότητα, οδηγώντας σε βελτίωση της φυσικής κατάστασης και χαμηλότερο δείκτη μάζας σώματος.
Οι ερευνητές παρακολούθησαν για τρεις περίπου δεκαετίες 14.274 γυναίκες ηλικίας 34 έως 65 ετών, μελετώντας στοιχεία από τις εξετάσεις τους σε ένα κέντρο μαστογραφίας στη Νέα Υόρκη κατά το διάστημα 1985 – 1991 και δεδομένα αναφορικά με το πώς ήταν διαμορφωμένη η γειτονιά τους -αυτή που δηλώθηκε κατά την απογραφή- και αν ήταν πρόσφορη ήταν για περπάτημα. Έτσι, θα μπορούσε να διερευνηθεί αν ο φιλικός προς το περπάτημα αστικός σχεδιασμός επηρεάζει τις πιθανότητες εμφάνισης καρκίνου σχετιζόμενου με παχυσαρκία (όπως ο καρκίνος του μαστού μετά την εμμηνόπαυση, των ωοθηκών, του ενδομητρίου και το πολλαπλό μυέλωμα), τόσο συνολικά και ειδικά για κάθε απογραφική περιοχή.
Από το πληθυσμιακό δείγμα, το 18% εμφάνισε για πρώτη φορά καρκίνο σχετιζόμενο με την παχυσαρκία μέχρι το τέλος του 2016, με συχνότερο τον καρκίνο μαστού μετά την εμμηνόπαυση (53%), ακολουθούμενο από τον καρκίνο του παχέος εντέρου (14%) και τον καρκίνο του ενδομητρίου (12%).
Οι σχεδιασμένες για περπάτημα γειτονιές -όπως μετρήθηκαν με βάση τη μέση προσβασιμότητα σε περιπατητικούς χώρους και την πυκνότητα του πληθυσμού- σχετίστηκαν με:
-μικρότερο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου σχετιζόμενου με παχυσαρκία, ιδίως του μαστού
-κάποια μικρή προστατευτική δράση για τον καρκίνο του ενδομητρίου, των ωοθηκών και το πολλαπλό μυέλωμα.
Δύο ακόμα σημαντικά ευρήματα της μελέτης, ήταν ότι:
-οι γυναίκες που διαβιούσαν στις πλέον φιλικές προς το περπάτημα γειτονιές είχαν 26% χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου σχετιζόμενου με παχυσαρκία
-η σχέση του αστικού σχεδιασμού και του καρκίνου ήταν ισχυρότερη σε γυναίκες που ζούσαν σε γειτονιές με υψηλότερα επίπεδα φτώχειας, κάτι που μαρτυρά ότι τον σημαίνοντα ρόλο της κοινωνικο-οικονομικής διάστασης της γειτονιάς στην εκδήλωση καρκίνου, σύμφωνα με την επικεφαλής ερευνήτρια, Δρ Sandra India-Aldana, από την Ιατρική Σχολή Icahn στο Mount Sinai.
«Τα αποτελέσματα πλειοδοτούν στα αυξανόμενα στοιχεία σχετικά με το πώς ο αστικός σχεδιασμός επηρεάζει την υγεία και την ευημερία στους γηράσκοντες πληθυσμούς. Ωστόσο, ο αστικός σχεδιασμός μπορεί να δημιουργήσει ένα πλαίσιο που προωθεί το περπάτημα και αυξάνει τη συνολική σωματική δραστηριότητα, μειώνοντας την εξάρτηση από το αυτοκίνητο και βελτιώνοντας κατ΄ επέκταση την πρόληψη ασθενειών που αποδίδονται στο υπερβάλλον σωματικό βάρος» σχολίασε ο Δρ Andrew Rundle, Καθηγητής Επιδημιολογίας στη Σχολή Mailman.
