“Αν στο κόσμο σήμερα υπήρχε ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων που επιθυμούσε την δική σου ευτυχία περισσότερο απ΄ό,τι επιθυμούμε τη δυστυχία των άλλων, σε μερικά χρόνια θα είχαμε έναν παράδεισο.’’ Αυτά έλεγε ο μεγάλος Άγγλος φιλόσοφος Bertrand Russell ( 1872-1970) τονίζοντας πόσο η ζήλια μπορεί να αποτελέσει μια απο τις κυριότερες αιτίες δυστυχίας. Τόσο η ζήλια όσο και ο φθόνος δεν είναι κοινωνικά αποδεκτά από την κοινωνία σας, είναι συναισθηματικές καταστάσεις που πρέπει να δουλέψεις αρκετά για τις θεραπεύσεις. Στην αρχή πιστεύεις ότι είναι παρόμοια και δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά, σύμφωνα με το Wikihealth.
Για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε και να δούμε τις ουσιαστικές διαφορές πρέπει να ορίσουμε τις δύο έννοιες.
Τι είναι η ζήλια;
Μια συναισθηματική κατάσταση πνεύματος που διακατέχεται από αρνητικά συναισθήματα λόγω φόβου της απώλειας ενός αγαπημένου προσώπου. Η ζήλια έχει άμεση σχέση με την χαμηλή αυτοεκτίμηση, την συναισθηματική εξάρτηση και τον εγωισμό ενός ανθρώπου. Είναι αλήθεια ότι η ζήλια σχετίζεται με την αγάπη και τις περισσότερες φορές έχει άμεση σχέση μαζί της. Η διαρκής δυσπιστία εκτός του ότι είναι ένα αφόρητο συναίσθημα, συχνά προκαλεί πρακτικά προβλήματα στην σχέση ενός ζευγαριού. Στην ζήλια κυριαρχεί ο φόβος για κάτι που θεωρούμε ότι είναι δικό μας, το κατέχουμε και τις περισσότερες φορές δεν επικεντρώνεται στο πρόσωπο ή στο άτομο αλλά στην ίδια την κατάσταση. Η ζήλια περιλαμβάνει συνήθως τρία πρόσωπα. Τον ζηλιάρη, το άτομο που ζηλεύει και το τρίτο που συνήθως είναι πρωταγωνιστής της κατάστασης.
Σε καμία περίπτωση μην κάνετε το λάθος να αναγνωρίσετε την ζήλια σαν σημάδι αγάπης. Είναι μια αδυναμία που πρέπει να βρούμε τρόπο να την αντιμετωπίσουμε.
Τι είναι ο φθόνος;
Μια συναισθηματική κατάσταση πνεύματος με έντονα συναισθήματα θλίψης και πόνου για κάτι που δεν έχουμε και που στην ουσία ανήκει σε κάποιον άλλο. Είναι μια τοξική μορφή, ένα αρνητικό συναίσθημα που τρέφουμε για κάποιον άλλον και επιθυμούμε να βλάψουμε συναισθηματικά, γιατί πιστεύουμε ότι τα χαρακτηριστικά που έχει το συγκεκριμένο άτομο τα θέλουμε για τον εαυτό μας. Στο φθόνο έχουμε συναισθήματα θυμού προς το άτομο που κατέχει κάτι που θέλουμε. Τα συναισθήματα στον φθόνο είναι σίγουρα και δεν βασίζονται σε αμφιβολίες οπως είναι στην ζήλια. Ο φθόνος έχει ποικίλες καταβολές και μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε τομέα της ζωής μας π.χ εργασιακό, κοινωνικό, φιλικό περιβάλλον, σπουδών κτλ.
Είναι δύσκολο να πιστεύεις ότι όλοι γύρω σου σε βλέπουν και είναι ευτυχισμένοι με τις επιτυχίες σου. Πρέπει να μάθεις να ξεχωρίζεις πότε ένας φίλος ζηλεύει ή σε φθονεί. Στην αρχή είναι δύσκολο να το αντιμετωπίσεις, όμως είναι μια σημαντική εμπειρία να μπορείς να κινηθείς μέσα από τα συναισθήματά σου. Σε κάθε περίπτωση, καλό είναι να γνωρίζετε ότι το συναίσθημα της ζήλιας μπορεί να έχει αναπτυχθεί από την παιδική ηλικία και να έχει τις ρίζες του στην έλλειψη εμπιστοσύνης και στο αίσθημα ανασφάλειας . Είναι το πράσινο τερατάκι που κάποιοι χαριτολογώντας μεταφέρουν την έννοια στο παιδί. Η ζήλια όμως στην παιδική ηλικία είναι ο θεμέλιος λίθος για την εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας . Είναι ένα φυσιολογικό συναίσθημα και είναι μέρος της ανάπτυξης μας.
Και η ζήλια αλλά και ο φθόνος στην ενήλικη ζωή μας, έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό. Είναι αρνητικά συναισθήματα που βλάπτουν τον εαυτό μας και μας απομακρύνουν από την ευτυχία και την επιτυχία στη ζωή μας.