Νέους ορίζοντες στην επιστημονική έρευνα ανοίγει κορυφαίος Αμερικανός χειρουργός, ο οποίος υποβλήθηκε σε μεταμόσχευση καρδιάς, αφού προηγουμένως είχε κατακτήσει θέση στο βιβλίο Γκίνες, για τις μεταμοσχεύσεις νεφρού, που ο ίδιος πραγματοποίησε.
«Πώς μια ασθένεια, απειλητική για τη ζωή, μπορεί να δώσει ώθηση για αριστεία και καινοτομία;» ρωτήθηκε ο διεθνούς φήμης επιστήμονας.
«Ολο αυτό μου έδωσε το κίνητρο, για να πετύχω κάτι καινοτόμο. Δεν ξέρω πόσο θα ζήσω, ακόμη, αλλά νιώθω πως έχω πολλά πράγματα να κάνω. Και πιστεύω ότι αυτός ήταν ο προορισμός μου».
Είναι ο Ρόμπερτ Α. Μοντγκόμερι, πρόεδρος και καθηγητής Χειρουργικής στο πανεπιστημιακό και ερευνητικό Ίδρυμα NYU Langone Health των ΗΠΑ.
Στα νέα επιτεύγματά του είναι τέσσερις μεταμοσχεύσεις, με τροποποιημένα όργανα από χοίρους, σε ανθρώπους εγκεφαλικά νεκρούς.
Η αναμονή του στη λίστα για καρδιακό μόσχευμα, αποτέλεσε την πυξίδα, για να στραφεί σε νέους ορίζοντες στον Τομέα των μεταμοσχεύσεων. Και μαζί με την ομάδα του, αγωνίζεται για να αλλάξει το τοπίο στη διάθεση μοσχευμάτων.
Στην ίδια κατεύθυνση, με μεγάλη ταχύτητα, κινείται και ο καθηγητής Χειρουργικής Μοχάμεντ Μοχιούντιν, στο Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ, στις ΗΠΑ.
Μαζί με τη δική του ομάδα πραγματοποίησαν την πρώτη εμφύτευση γενετικά τροποποιημένης καρδιάς χοίρου, που έγινε σε άνθρωπο, εν ζωή.
Ο 57χρονος ασθενής έδωσε τη συναίνεσή του, καθώς δεν είχε άλλη θεραπευτική επιλογή. Επί σαράντα ημέρες, ήταν συνδεδεμένος με μηχάνημα εξωσωματικής κυκλοφορίας.
« Κι αν δεν πετύχει η μεταμόσχευση, τουλάχιστον θα βοηθήσει την έρευνά σας», είπε στους γιατρούς του.
Τέσσερις ψυχίατροι γνωμοδότησαν ότι ο 57χρονος ασθενής «είχε σώας τας φρένας», όταν έδινε γραπτώς τη συναίνεσή του για την ξενομεταμόσχευση (μεταμόσχευση με ζωικό όργανο). Γραπτή συναίνεση έδωσαν και οι συγγενείς του.
Η ειδική άδεια από τον FDA, για τη διενέργεια της επέμβασης ήρθε σε δύο μήνες και το κόστος της ανήλθε σε 1,5 εκατομμύρια δολάρια. Το νοσοκομείο κάλυψε το κόστος της ιστορικής αυτής μεταμόσχευσης.
Η γενετικά τροποποιημένη καρδιά του χοίρου κτύπησε επί 65 ημέρες μέσα στο στέρνο του 57χρονου ανθρώπου.
Παραθέτουμε, τις δύο συγκλονιστικές ιστορίες, όπως τις αφηγήθηκαν, σε συνέδριο, οι δύο σπουδαίοι επιστήμονες Ρόμπερτ Μοντγκόμερι και Μοχάμεντ Μοχιούντιν.
Ο καθηγητής κ. Μονγκόμερι ήταν ειδικευόμενος γιατρός, όταν έχασε τον πατέρα του, από μυοκαρδιοπάθεια. Και εννέα χρόνια, αργότερα, από την ίδια αιτία, σε ηλικά 37 ετών, πέθανε και ο αδελφός του, ενώ έκανε θαλάσσιο σκι.
«Ήταν σαφές ότι είχαμε οικογενή νόσο. Οι εξετάσεις έδειξαν μια μετάλλαξη στο γονιδίωμα. Είναι σαν να έχεις έναν τηλεφωνικό κατάλογο και ένας – μόνο ένας- αριθμός είναι λάθος. Όμως, αυτό έχει αντίκτυπο σε πάρα πολλά πράγματα. Έπρεπε να υποβληθώ σε εμφύτευση απινιδωτή».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Βρετανός υπουργός Άμυνας: Η Ουκρανία έχει τη δυναμική των εξελίξεων στον πόλεμο, αλλά η Μόσχα απέχει από το να εγκαταλείψει
Ο σπουδαίος αυτός γιατρός σκέφτηκε ότι το πρόβλημα της υγείας του σηματοδοτούσε το τέλος της σταδιοδρομίας του. Όμως, οι καθηγητές του είχαν άλλοι γνώμη. Ο δρ Μοντγκόμερι είχε πολλά να δώσει στην επιστήμη του:
Εικοσιτρία χρόνια αργότερα, το 2010, κατέκτησε στο Βιβλίο των Παγκόσμιων Ρεκόρ Γκίνες τη θέση του γιατρού, ο οποίος είχε πραγματοποιήσει τις περισσότερες μεταμοσχεύσεις νεφρού, μέσα σε μία ημέρα.
«Τα επόμενα χρόνια, πέρασα πάρα πολλές περιόδους σταθερότητας, τις οποίες διαδέχονταν επεισόδια καρδιακής ανακοπής. Εχω βιώσει επτά τέτοια επεισόδια. Σχεδόν πέθανα επτά φορές!»
»Το 2017, ενώ βρισκόμουν σε ένα πολύ μικρό χωριό, στην Παταγονία, υπέστην καρδιακή ανακοπή και έμεινα σε κώμα ένα μήνα. Η καρδιά μου δεν ανέκαμψε ποτέ πλήρως, από αυτό το επεισόδιο».
Ο δρ Μοντγκόμερι συνεχίζει, ωστόσο, να εργάζεται και ένα χρόνο, αργότερα, συμμετέχει σε ιατρικό συνέδριο στην Ιταλία. Το επεισόδιο το οποίο υπέστη, εκεί, στον οδήγησε, αρχικά σε ένα μικρό νοσοκομείο, όπου υπέγραψε, προκειμένου να φύγει, για την Αμερική, καθώς γνώριζε ότι έπρεπε να υποβληθεί σε μεταμόσχευση καρδιάς.
«Επρεπε να νοσήσω τόσο σοβαρά, ώστε να είμαι σε λίστα αναμονής, ως υποψήφιος λήπτης μοσχεύματος, για να μου καταστεί σαφές ότι το μοντέλο “κάποιος πρέπει να πεθάνει, για να ζήσει κάποιος άλλος”, δεν είναι βιώσιμο. Χρειαζόμαστε μια σταθερή παροχή μοσχευμάτων για το μέλλον. Βλέπω, λοιπόν, ότι τα βιοτεχνικά όργανα και οι ξενομεταμοσχεύσεις (με γενετικά τροποιημένα ζωικά όργανα) είναι οι πολλά υποσχόμενες μέθοδοι».
Ο κ. Μοντγκόμερι ήταν από τους πρώτους που έλαβαν μόσχευμα από δότη, θετικό στην ηπατίτιδα C. Τότε, ήταν πειραματική η μέθοδος αξιοποίησης ενός μολυσμένου ανθρώπινου οργάνου από τον ιό της ηπατίτιδας C.
Τα νέα, όμως, αντιικά φάρμακα, τα οποία χορηγούνται στο λήπτη, αμέσως μετά την μεταμόσχευση και κατά τους επόμενους μήνες, παρέχουν αποτελεσματική προστασία, για να μη νοσήσει από τη συγκεκριμένη ηπατίτιδα.
Για τις ξενομεταμοσχεύσεις σε εγκεφαλικά νεκρούς λήπτες, τις οποίος πραγματοποίησε μαζί με την ομάδα του ο καθηγητής είπε ότι « και στις τέσσερις περιπτώσεις είχαμε άμεση λειτουργία του μοσχεύματος». Μίλησε για την αδρανοποίηση των γονιδίων του χοίρου, που έπρεπε να προηγηθεί για να μην υπάρξει οξεία απόρριψη του μοσχεύματος και εξήγησε:
«Το συγκεκριμένο μοντέλο της ξενομεταμόσχευσης το έχουμε γνωρίσει μόνο για τρεις ημέρες .Θέλουμε να το παρακολουθήσουμε για 7- 14 ημέρες, για να δούμε, αν θα μπορούμε να το διαχειριστούμε με την ανοσοκαταστολή. Είμαστε στη διαδικασία διεύρυνσης αυτού του διαστήματος, για να φτάσουμε στο μήνα».
Ο άλλος κορυφαίος επιστήμονας, ο καθηγητής Χειρουργικής και διευθυντής του προγράμματος Καρδιακής Ξενομεταμόσχευσης στο Πανεπιστήμιο Μέρυλαντ των ΗΠΑ Μοχάμεντ Μοχιούντιν αναφερόμενος στη δική του προσπάθεια ξενομεταμόσχευσης σε εν ζωή λήπτη, ανέφερε ότι προηγήθηκε επιστημονική μελέτη τριάντα ετών, με την πολυπληθή ομάδα του.
Για την διαδικασία της ξενομεταμόσχευσης είπε: «Θεωρούμε ότι ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένη εμπειρία, γιατί κατορθώσαμε να διατηρήσουμε εν ζωή τον κ. Μπένετ για 65 ημέρες. Προγραμματίζαμε τη μεταφορά του από τη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας στη Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας, όμως, την 50ή ημέρα η καρδιά του παρουσίασε δυσλειτουργία και απόρριψη. Τότε, μπήκε, ξανά, σε εξωσωματική υποστήριξη».
Είχε προηγηθεί την 20ή ημέρα, η διακοπή της ανοσοκαταστολής και της αντιικής θεραπείας, λόγω προβλημάτων που παρουσιάστηκαν.
Ο διεθνούς φήμης επιστήμονας εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του απέναντι στον 53χρονο λήπτη του ζωικού μοσχεύματος
Και ο ίδιος βλέπει τις ξενομεταμοσχεύσεις ως έναν τρόπο αντιμετώπισης της έλλειψης μοσχευμάτων.
«Εκατόν πενήντα χιλιάδες ασθενείς στις ΗΠΑ είναι σε λίστα για μεταμόσχευση. Οι περισσότεροι θα πεθάνουν, πριν να βρεθεί μόσχευμα», τονίζει.
Ο κ. Μοχιούντιν έχει επισκεφτεί την Ελλάδα, δηλώνει ότι αγαπάει πολύ τη χώρα μας και πως θέλει να έρθει ξανά..
Και οι δύο έδωσαν επιστήμονες έδωσαν λεπτομέρειες για τα θεραπευτικά πρωτόκολλα που εφάρμοσαν στους συναδέλφους τους, οι οποίοι συμμετείχαν στο 1ο Transplant Masterclass.
Την επιστημονική αυτή εκδήλωση οργάνωσε, διαδικτυακά το Κοινωφελές Ίδρυμα «Αλέξανδρος Ωνάσης», υπό την αιγίδα του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων και με την υποστήριξη του Ωνάσειου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου και της Ελληνικής Εταιρείας Μεταμοσχεύσεων. Μεταμοσχεύσεων.
Το συντονισμό είχε ο πρόεδρος του Ωνάσειου, καθηγητής Παθολογίας – Νεφρολογίας στο ΕΚΠΑ κ. Ιωάννης Μπολέτης.
Ιωάννης Μπολέτης, Πρόεδρος του Ωνάσειου, Καθηγητής Παθολογίας – Νεφρολογίας στο ΕΚΠΑ
«Είναι πρωτοπόροι επιστήμονες», είπε ο κ. Μπολέτης για τους δύο γιατρούς. «Για να φτάσει στην κλινική πράξη αυτό το θαύμα, απαιτείται μεγάλη προσπάθεια πολλών ετών».
Ειδικότερα, για τον κ. Μοντγκόμερι, ο οποίος, πριν να υποβληθεί σε μεταμόσχευση καρδιάς, είχε κρατηθεί στη ζωή μετά από επτά επεισόδια ανακοπής, ο κ. Μπολέτης ανέφερε:
«Είναι εντυπωσιακό το σθένος του. Εφυγε από τη ζωή και ξαναγύρισε, επτά φορές. Και βλέπουμε πόσο σκληρά προσπαθεί να αποδώσει στην κοινωνία, αυτό που η κοινωνία του έδωσε με τη δωρεά του μοσχεύματος. Είδαμε, ακόμη, το θάρρος του να είναι από τους πρώτους ασθενείς, που δέχθηκαν μόσχευμα από δότη θετικό στην ηπατίτιδα C».
Οι επιστήμονες συμφωνούν ότι θα χρειαστούν ερευνητικές προσπάθειες πολλών χρόνων, για την αξιοποίηση ζωικών οργάνων στον τομέα των μεταμοσχεύσεων.
Το μήνυμα, όμως, το οποίο λαμβάνουμε όλοι είναι πως στην Ιστορία της Ιατρικής προστίθενται, καθημερινά, λαμπρές σελίδες για σημαντικά επιτεύγματα.
