Οι ειδικοί ψυχικής υγείας αντιλήφθηκαν ότι ένας καταθλιπτικός άνθρωπος χρησιμοποιεί ένα συγκεκριμένο λεξιλόγιο για να εκφράσει τα συναισθήματά του. Αυτό διαπίστωσαν οι ερευνητές μέσα από μια επιστημονική μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Clinical Psychological Science.
Σύμφωνα με το theconversation.com και όπως μεταδίδει το Onmed.gr, α ευρήματα αυτής της έρευνας αποκαλύπτουν σαφείς διαφορές στη γλώσσα μεταξύ εκείνων με και χωρίς συμπτώματα κατάθλιψης.
Οι γλωσσικές αναλύσεις σε αυτόν τον τομέα πραγματοποιούνται συνήθως από ερευνητές που διαβάζουν και κρατούν σημειώσεις, ωστόσο οι ηλεκτρονικές μέθοδοι ανάλυσης κειμένου επιτρέπουν την επεξεργασία εξαιρετικά μεγάλου όγκου μέσα σε ελάχιστα λεπτά της ώρας.
Για τον σκοπό της συγκεκριμένης έρευνας χρησιμοποιήθηκε η ηλεκτρονική μέθοδος και μελετήθηκαν τα γλωσσικά χαρακτηριστικά, οι κατηγορίες των λέξεων, η λεξιλογική ποικιλομορφία, το μήκος της πρότασης και τα γραμματικά μοτίβα.
Τα αρνητικά επίθετα και επιρρήματα
Μιλώντας ή γράφοντας εκφράζουμε τις σκέψεις μας και κάνουμε δηλώσεις. Όπως αναφέρουν οι ερευνητές οι άνθρωποι που έχουν κατάθλιψη χρησιμοποιούν μεγάλο αριθμό λέξεων για τα αρνητικά συναισθήματα που νιώθουν όπως το αίσθημα της μοναξιάς και της θλίψης. Για παράδειγμα χρησιμοποιούν λέξεις όπως «μόνος», «λυπημένος» ή «δυστυχισμένος».
Επίσης, χρησιμοποιούν περισσότερες αντωνυμίες στο πρώτο ενικό πρόσωπο όπως «εγώ», «ο εαυτός μου», «εμένα» και πολύ λιγότερες αντωνυμίες δευτέρου ή τρίτου προσώπου όπως «αυτοί» και «εκείνοι».
Σύμφωνα με τα παραπάνω τα καταθλιπτικά άτομα είναι κλεισμένα στον εαυτό τους και είναι λιγότερο κοινωνικά και συνδεδεμένα με τα άτομα που τα περιβάλλουν. Επίσης, όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές, η χρήση αντωνυμιών υποδηλώνει κατάθλιψη και πιθανά είναι μια πιο αξιόπιστη μέθοδος για τον εντοπισμό της σε σχέση με όσους χρησιμοποιούν λέξεις που υποδηλώνουν αρνητικά συναισθήματα.
Ανέφεραν, επίσης, ότι ο μηρυκασμός και η κοινωνική απομόνωση είναι πολύ κοινά χαρακτηριστικά όσων πάσχουν από κατάθλιψη. Αυτό που μένει να απαντηθεί είναι αν η ίδια η κατάθλιψη κάνει τους ανθρώπους να επικεντρωθούν στον εαυτό τους ή αν τα άτομα που επικεντρώνονται στον εαυτό τους έχουν συμπτώματα κατάθλιψης.
Η ανάλυση κειμένων
Η ομάδα των ερευνητών ανέλυσε κείμενα μεγάλης έκτασης από 64 διαφορετικά φόρουμ ψυχικής υγείας από 6.400 συμμετέχοντες.
Διαπίστωσαν πως το στιλ της γλώσσας έχει άμεση σχέση με τον τρόπο που εκφραζόμαστε και λιγότερο με το περιεχόμενό τους.
Αν και οι λέξεις που εξέφραζαν αρνητικά συναισθήματα ήταν προβλέψιμα πιο διαδεδομένες στα φόρουμ ομάδων δοκιμών από τα φόρουμ ελέγχου, παραδόξως ήταν λιγότερο διαδεδομένες σε φόρουμ αυτοκτονικού ιδεασμού από τα φόρουμ που αφορούσαν το άγχος ή την κατάθλιψη.
Οι λέξεις που εκφράζουν απολυτότητα ή πιθανότητες, όπως «πάντα», «τίποτα» ή «εντελώς», βρέθηκαν να χρησιμοποιούνται συχνότερα στα φόρουμ ψυχικής υγείας από τις αντωνυμίες ή τις λέξεις που εκφράζουν αρνητικά συναισθήματα.
Όπως αναφέρει ο Mohammed Al-Mosaiwi*, από το University of Reading «Τα άτομα που αντιμετωπίζουν κατάθλιψη είναι πιο πιθανό να έχουν μια ''ασπρόμαυρη'' άποψη για τον κόσμο γύρω τους, πράγμα που αντανακλά και το ύφος της προσωπικής τους ομιλίας».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Κλιματική αλλαγή-Έρευνα: Άγχος, κατάθλιψη και τραύμα από τις κυριότερες συνέπειές της
Βέβαια, δεν είναι απαραίτητο κάποιος να έχει ροπή προς την κατάθλιψη ή να είναι καταθλιπτικός επειδή χρησιμοποιεί συγκεκριμένο τρόπο έκφρασης.
Να σημειωθεί πως πάνω από 264 εκατομμύρια άνθρωποι πάσχουν από κατάθλιψη παγκοσμίως, ενώ το 7,1% του ενήλικου πληθυσμού είχαν τουλάχιστον έναν μείζον καταθλιπτικό επεισόδιο. Επίσης, οι γυναίκες έχουν σχεδόν διπλάσιες πιθανότητες από τους άνδρες να πάθουν κατάθλιψη.
Είναι σημαντικό να αποδεχτούμε πως αν έχουμε συναισθηματικά και άλλα προσωπικά προβλήματα τα οποία δεν μπορούμε να διαχειριστούμε μόνοι μας ένας ψυχολόγος, ψυχοθεραπευτής ή ψυχαναλυτής μπορεί να μας «δείξει το δρόμο» με ειδικές τεχνικές και θεραπείες. Η ψυχοθεραπεία μπορεί επίσης να συμβάλει στην εκπλήρωση των στόχων, στην προσωπική ανάπτυξη και εξέλιξη. Να θυμάστε πως ο κάθε άνθρωπος δικαιούται μια παραγωγική και ενδιαφέρουσα ζωή, κατά συνέπεια η αναζήτηση βοήθειας δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αποτελεί ταμπού.
*Υποψήφιος Διδάκτωρ Ψυχολογίας
