Εάν προσπαθείτε να συλλάβετε, συμπληρώματα όπως ο σίδηρος και ο ψευδάργυρος μπορούν να σας βοηθήσουν. Το ίδιο μπορεί και μια καλάισορροπημένη διατροφή...
Ψευδάργυρος και γονιμότητα
Μια μελέτη από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η ανεπάρκεια ψευδαργύρου μπορεί να έχει αρνητική επίδραση στην ανάπτυξη των ωαρίων μειώνοντας τις πιθανότητες να διαιρεθούν και να γονιμοποιηθούν τα κύτταρά τους.
Σύμφωνα με το το healthline.com και όπως μεταδίδει το Mothersblog.gr, αυτή η μελέτη διεξήχθη σε ποντίκια και όχι σε ανθρώπους, αλλά ο James Hester,επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και μεταπτυχιακός βοηθός στη φυσιολογία στο Penn State, είπε ότι τα αποτελέσματα είναι ξεκάθαρα: ο ψευδάργυρος αποτελεί ρυθμιστή των ωοκυττάρων.
Συγκεκριμένα, παίζει σημαντικό ρόλο στη διαίρεση των ωαρίων, τη γονιμοποίηση, τη ρύθμιση του DNA και την ανάπτυξη του εμβρύου.
«Οι γυναίκες που προσπαθούν να μείνουν έγκυες θα πρέπει οπωσδήποτε να εντάξουν τον ψευδάργυρο στη διατροφή τους όπως και ο σύντροφός τους. Φυσικά ο ψευδάργυρος είναι μόνο ένα σημαντικό κομμάτι του παζλ όσον αφορά την επίτευξη της γονιμότητας», ανέφερε χαρακτηριστικά ο James Hester.
Η συνιστώμενη ημερήσια δόση ψευδάργυρου είναι 8 χιλιοστόγραμμα την ημέρα για ενήλικες γυναίκες και 12 χιλιοστόγραμμα την ημέρα κατά την εγκυμοσύνη και τη γαλουχία.
Κατά τον Jemes Hester οι γυναίκες που προσπαθούν να συλλάβουν μπορούν να λάβουν μεγαλύτερη ποσότητα, αλλά θα πρέπει να είναι προσεκτικές επειδή η υπερβολική ποσότητα ψευδαργύρου μπορεί να επηρεάσει την απορρόφηση του χαλκού και το μεταβολισμό.
Ποιες τροφές είναι πλούσιες σε ψευδάργυρο;
Ο ψευδάργυρος βρίσκεται σε μεγάλη ποικιλία τροφίμων. Τα στρείδια αποτελούν την πλουσιότερη πηγή ψευδαργύρου ανά μερίδα, αλλά το κόκκινο κρέας και τα πουλερικά παρέχουν την πλειονότητα του ψευδαργύρου στην διατροφή μας καθώς καταναλώνονται πιο συχνά. Τα όσπρια, οι ξηροί καρποί, οστρακοειδή όπως ο αστακός και τα δημητριακά ολικής αλέσεως είναι επίσης πηγές ψευδαργύρου.
Ωστόσο, τα φυτικά οξέα, τα οποία περιέχονται στο ψωμί ολικής αλέσεως, στα δημητριακά, τα όσπρια και σε άλλα τρόφιμα, δεσμεύουν τον ψευδάργυρο και αναστέλλουν την απορρόφησή του. Έτσι, η βιοδιαθεσιμότητα του ψευδαργύρου από τις φυτικές τροφές είναι χαμηλότερη από εκείνη των ζωικών τροφών.
