Τη σύνδεση της Covid-19 με το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης (ΣΧΚ) (ή Μυαλγική Εγκεφαλομυελίτιδα/ΜΕ) επιβεβαιώνει μελέτη ερευνητών από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Charité-Universitätsmedizin του Βερολίνου και Κέντρο Μοριακής Ιατρικής Max Delbrück που δημοσιεύεται στο Nature Communications. Τα ευρήματα έδειξαν ότι ακόμη και η ήπια νόσηση με κορωνοϊό μπορεί να πυροδοτήσει συμπτώματα που ανταποκρίνονται στα διαγνωστικά κριτήρια του συνδρόμου ή είναι τουλάχιστον παρεμφερή.
Το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης είναι μια εξουθενωτική κατάσταση που περιλαμβάνει τη σωματική κόπωση, μυαλγίες, νευρολογικές εκδηλώσεις ή πονόλαιμο μεταξύ άλλων και έχει αναδειχθεί από πλήθος μελετών ως βασικό κατάλοιπο του κορονοϊού στους ασθενείς. Αυτή ήταν η κατάσταση για τις 42 άτομα που εξέτασαν οι ερευνητές, τα οποία είχαν προσέλθει στο Κέντρο Charité-Universitätsmedizin με επίμονη, σοβαρή κόπωση και μειωμένη σωματική λειτουργικότητα έξι μήνες μετά τη λοίμωξη από τον SARS-CoV-2. Οι περισσότεροι δήλωναν ανήμποροι να εκτελέσουν ελαφριές εργασίες για περισσότερο από δύο με τέσσερις ώρες την ημέρα, ενώ κάποιοι αδυνατούσαν να εργαστούν και δυσκολεύονταν να αυτοεξυπηρετηθούν. Σημειώνεται πως η μελέτη διενεργήθηκε κατά το πρώτο κύμα της πανδημίας οπότε δεν υπήρχαν ακόμα τα εμβόλια κατά του κορονοϊού.
Μόνο τρεις από τους 42 ασθενείς είχαν χρειαστεί εισαγωγή στο νοσοκομείο κατά την αρχική (οξεία) φάση της λοίμωξης Covid-19, αλλά κανένας δεν χρειάστηκε οξυγόνο. Οι 32 πληρούσαν τα κριτήρια που έχει ορίσει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) για την ήπια COVID-19, δηλαδή δεν εκδήλωσαν πνευμονία αλλά αρκετά σοβαρά συμπτώματα όπως πυρετό, βήχα, μυϊκό πόνο και πόνο στις αρθρώσεις για μία έως δύο εβδομάδες. Το σύνολο των ασθενών ελέγχθηκε από διεπιστημονική ομάδα νευρολόγων, ανοσολόγων, ρευματολόγων, καρδιολόγων, ενδοκρινολόγων και πνευμονολόγων με πολυετή εμπειρία στη διάγνωση του ΣΧΚ και συγκρίθηκε με ομάδα 19 ατόμων ίδιας ηλικίας και φύλου που είχαν εμφανίσει ΣΧΚ εξαιτίας άσχετης με τον κορωνοϊό πάθησης.
Σύμφωνα με τα Καναδικά Κριτήρια, ένα αξιόπιστο διαγνωστικό εργαλείο για το ΣΧΚ στην κλινική πράξη κατά τους ερευνητές, περίπου οι μισοί από τους ασθενείς πληρούσαν τα διαγνωστικά κριτήρια ενώ οι υπόλοιποι παρουσίαζαν παρόμοια συμπτώματα, με την αδιαθεσία μετά την άσκηση (PEM: Post-Exertional Malaise, Αδιαθεσία μετά την Άσκηση) ηπιότερη και για λίγες μόνο ώρες. Αντίθετα, το σύμπτωμα PEM στους ασθενείς με ΣΧΚ διαρκούσε έως την επόμενη ημέρα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Κορονοϊός: Εγκρίθηκαν στις ΗΠΑ τα πρώτα εμβόλια της Όμικρον
Μια ακόμη διαφορά
Οι ερευνητές διαπίστωσαν μια διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων σχετικά με τη δύναμη της λαβής, η οποία καταγράφηκε ασθενέστερη στην πλειοψηφία των ασθενών όμως:
- στα άτομα με ηπιότερο σύμπτωμα PEM και μειωμένη δύναμη της λαβής παρατηρήθηκαν αυξημένα επίπεδα της ιντερλευκίνης 8, συνεπώς η μειωμένη μυϊκή δύναμη οφειλόταν ενδεχομένως σε μια επίμονη φλεγμονώδη αντίδραση του οργανισμού,
- στα άτομα με ΣΧΚ η δύναμη λαβής συσχετίστηκε με το νατριουρητικό πεπτίδιο NT-proBNP, μια ορμόνη που απελευθερώνεται από τα μυϊκά κύτταρα όταν η παροχή οξυγόνου είναι ανεπαρκής και άρα υπέδειξε ότι η μυϊκή αδυναμία προκαλείτο από τη μειωμένη αιμάτωση.
Οι ερευνητές σημείωσαν ότι τα συμπτώματα υποχώρησαν ταχύτερα στην ομάδα χωρίς το ΣΧΚ, το οποίο υπογράμμισαν αποδεικνύεται ότι αποτελεί μια σοβαρή σωματική ασθένεια που μπορεί να μετρηθεί και να διαγνωστεί με αντικειμενικές μεθόδους και όχι μια ψυχοσωματική διαταραχή.
