Ο Θυρεοειδής είναι ένας ενδοκρινής αδένας, που βρίσκεται μπροστά στο κέντρο του λαιμού μας (κάτω από το μήλο του Αδάμ), αγκαλιάζοντας την τραχεία με τους 2 λοβούς του (δεξιό και αριστερό), έχοντας σχήμα που ομοιάζει με πεταλούδα αναφέρει για λογαριασμό του ygeiamou. gr o Δημήτριος Γιάλβαλης. Παράπλευρα και πίσω του βρίσκονται οι παραθυρεοειδείς αδένες (4 στον αριθμό και ρυθμίζουν το ποσό του ασβεστίου που υπάρχει στο σώμα), καθώς και τα παλίνδρομα και άνω λαρυγγικά νεύρα (που ρυθμίζουν την κίνηση των φωνητικών χορδών και την κατάποση).
Ποια η λειτουργία του θυρεοειδούς;
Τα κύτταρά του παίρνουν το ιώδιο από τις τροφές και παράγουν 2 ορμόνες, την θυροξίνη Τ4 και τριιωδοθυρονίνη Τ3 (η Τ4 μετατρέπεται σε Τ3 στο αίμα). Την εντολή για την παραγωγή τους, τα θυρεοειδικά κύτταρα την παίρνουν από μια ορμόνη που παράγεται στην υπόφυση, ανάλογα με την ποσότητα που κυκλοφορεί στο αίμα και τις ανάγκες του οργανισμού. Οι θυρεοειδικές ορμόνες επιδρούν κυρίως στον μεταβολισμό (άρα και στο βάρος), στον καρδιακό ρυθμό, στα ενεργειακά αποθέματα και στην θερμοκρασία του σώματος.
Ποιες παθήσεις θυρεοειδούς υπάρχουν;
Αρχικά υπάρχουν 2 αμιγώς λειτουργικές διαταραχές του θυρεοειδούς που είναι ο υπερθυρεοειδισμός (όταν ο θυρεοειδής σας παράγει πάρα πολύ ορμόνη) και ο υποθυρεοειδισμός (όταν δεν παράγεται επαρκής ποσότητα). Αυτές οι διαταραχές αντιμετωπίζονται με φάρμακα.
Εκτός από τον καρκίνο θυρεοειδούς, υπάρχουν τέσσερις ακόμα κοινές παθήσεις του θυρεοειδούς: η νόσος του Hashimoto, η νόσος του Graves, η βρογχοκήλη και τα οζίδια του θυρεοειδούς.
Ποια συμπτώματα βοηθούν να καταλάβουμε ότι έχουμε πρόβλημα με τον θυρεοειδή και πως γίνεται η διάγνωση;
Συμπτώματα όπως ανησυχία, ταχυκαρδία, εκνευρισμός και άγχος, εφίδρωση, αδυναμία, αϋπνία, απώλεια βάρους είναι μερικά από τα πιο συχνά συμπτώματα του υπερθυρεοειδισμού. Αντίστοιχα όταν έχουμε κούραση, ξηροδερμία, απώλεια μνήμης, δυσκοιλιότητα, κατάθλιψη, αύξηση του βάρους, βραδυκαρδία τότε ίσως έχουμε υποθυρεοειδισμό. Πολλές από τις κοινές παθήσεις που αναφέρονται παραπάνω μπορεί να εμφανιστούν με τα συμπτώματα που περιγράψαμε, όμως τις περισσότερες φορές είναι ασυμπτωματικές και τις βρίσκουμε τυχαία. Οι συνήθεις εξετάσεις που βοηθούν στην διάγνωση είναι:
- Μέτρηση TSH, T3, T4 και πιθανόν περισσότερες εξειδικευμένες εξετάσεις αίματος
- Υπέρηχος τραχήλου και σε εξαιρετικές ειδικές περιπτώσεις Μαγνητική ή Αξονική
- Σπινθηρογράφημα
- Κυτταρολογική εξέταση βιοψίας με βελόνη (FNA)
Πότε πρέπει να γίνει αφαίρεση του θυρεοειδή και γιατί;
Ο πιο συχνός λόγος που ο ενδοκρινολόγος θα σας συστήσει να κάνετε ολική θυρεοειδεκτομή είναι να υπάρχει υποψία καρκίνου σε κάποιον όζο, ο οποίος εμφάνιζε ύποπτα χαρακτηριστικά στον υπέρηχο και έχει προηγηθεί κυτταρολογική, συναξιολογώντας τα ευρήματα από την κλινική εξέταση, το ατομικό και οικογενειακό ιστορικό σας.
Όμως υπάρχουν και καλοήθεις καταστάσεις που θα οδηγηθούν στο χειρουργείο όπως:
- όζοι που αυξάνονται σε μέγεθος και πολυοζώδεις βρογχοκήλες που προκαλούν συμπτώματα πίεσης στο λαιμό, δυσκολίας στην κατάποση ή δύσπνοιας
- μονήρεις «τοξικοί» όζοι που προκαλούν υπερθυρεοειδισμό
- ν. Graves, όταν τα αντιθυρεοειδικά φάρμακα ή το ραδιενεργό ιώδιο έχουν αποτύχει ή η συντηρητική θεραπεία δεν είναι ανεκτή από τον ασθενή.
Πως γίνεται η επέμβαση;
Στις περισσότερες περιπτώσεις καλοήθων παθήσεων, αλλά και σε κάποια περιστατικά καρκίνου θυρεοειδούς (και ανάλογα πάντα με το μέγεθος του αδένα) η επέμβαση της ολικής θυρεοειδεκτομής μπορεί να γίνει με ελάχιστα επεμβατικό τρόπο (ανοικτά ή ενδοσκοπικά – Mivat) δια μέσου μιας μικρής τομής 3-4 εκ στον τράχηλο με την χρήση ειδικών εργαλείων.
Όταν όμως έχουμε υποψία ή επιβεβαιωμένο καρκίνο θυρεοειδούς προεγχειρητικά που έχει επέκταση στους λεμφαδένες του λαιμού, τότε εκτός από την ολική θυρεοειδεκτομή πρέπει να γίνει ταυτόχρονα καθαρισμός των λεμφαδένων του τραχήλου, οπότε η επέμβαση γίνεται με μεγαλύτερη τομή και διαρκεί περισσότερο.
Ποιες οι συνήθεις επιπλοκές της επέμβασης;
Συνήθεις επιπλοκές είναι:
- Αιμορραγία
- Προσωρινή βραχνάδα λόγω τραυματισμού νεύρου της φωνής
- Παροδική πτώση του ασβεστίου στο αίμα
Η χειρουργική ομάδα του κου Γιάλβαλη χρησιμοποιεί ποικιλία σύγχρονων εργαλείων όπως νευροδιεγέρτη, διαθερμία υπερήχων και ειδικά εργαλεία μικροχειρουργικής, ενώ ταυτόχρονα η εμπειρία και η εξειδίκευση μας, διασφαλίζει τόσο η ασφάλεια, όσο και η αποτελεσματικότητα της όποιας επέμβασης θυρεοειδούς, όσο πολύπλοκη και εάν είναι.
Τι πρέπει να προσέχω μετά την επέμβαση;
Αμέσως μετά την επέμβαση μιλάτε κανονικά και σιτίζεστε κανονικά χωρίς κανένα πρόβλημα. Δεν υπάρχει πόνος και η επιστροφή στις υπόλοιπες συνήθεις καθημερινές λειτουργίες και στην εργασία είναι άμεση, μόλις σε 2-3 μέρες. Για διάστημα 2 εβδομάδων αποφεύγονται οι έντονες δραστηριότητες (άρση βάρους και έντονη γυμναστική) για να μειωθεί ο κίνδυνος αιματώματος αλλά και δυσμορφίας του τραύματος. Τέλος επειδή έχει αφαιρεθεί όλος ο θυρεοειδής αδένας, θα είστε σε αντιθυρεοειδική αγωγή (εφ΄ όρου ζωής) και πιθανόν και αγωγή με ασβέστιο και Βιταμίνη D για βραχύ χρονικό διάστημα.
Πως επιλέγω χειρουργό;
Είναι διεθνώς παραδεκτό από διεθνείς μελέτες, ότι οι επεμβάσεις στον θυρεοειδή (και γενικά στους ενδοκρινείς), θα πρέπει να πραγματοποιούνται από εξειδικευμένους χειρουργούς που έχουν αποκτήσει σχετική εμπειρία, γεγονός που συμβάλει στην αποτελεσματικότητα και στην ελαχιστοποίηση των πιθανών επιπλοκών. Ο Κος Γιάλβαλης έχει εξειδικευτεί στο Τμήμα Ενδοκρινικής Χειρουργικής του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου King’s College Hospital του Λονδίνου και πραγματοποιεί με τη ομάδα του επεμβάσεις θυρεοειδούς, παραθυρεοειδών και επινεφριδίων στην Κλινική.
