“O κ. Δένδιας είπε με σθένος τα αυτονόητα, οι κίνδυνοι όμως παραμένουν” τονίζει σε παρέμβασή του στο ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ, ο Διεθνολόγος, Λέκτορας της Νομικής Σχολής του Α.Π.Θ. και Πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου Κεντρικής Μακεδονίας κ. Βενιαμίν Καρακωστάνογλου, με αφορμή την πρόσφατη συνάντηση των ΥΠΕΞ των δύο χωρών στην Τουρκία.
Ο διεθνολόγος σημειώνει το ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ πως οι διεθνείς πιέσεις πιθανώς να κατατείνουν στο να προβούμε σε υποχωρήσεις και να βάλουμε όσα θέλουν οι Τούρκοι στο τραπέζι του διαλόγου, για πολιτικό διάλογο χωρίς τους απαράβατους όρους του Διεθνούς Δικαίου!
Σύμφωνα με τον κ. Καρακωστάνογλου ,οι επαναληφθείσες Ελληνοτουρκικές άτυπες διερευνητικές συνομιλίες και η συνάντηση του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών κ. Δένδια με τον ομόλογό του κ. Τσαβούσογλου στην Άγκυρα, καταδεικνύουν ένα διπλωματικό «θέατρο», για να συγκαλυφθεί το χάσμα απόψεων στα θέματα της κυριαρχίας και κατανομής ζωνών και δικαιοδοσίας, μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας σε όλες τις παρακείμενες θάλασσες.
“Η Ελλάδα επιδιώκει να επιδείξει την συμπεριφορά του «καλού παιδιού», όπως συνήθως, ώστε να μην χρεωθεί την ευθύνη του μη διαλόγου και να μπορεί να απαιτεί οικονομικές και άλλες κυρώσεις προς τον επιθετικό γείτονά της. Η στάση του κ. Δένδια, μέσα στην Άγκυρα, ήταν γενναία και σταθερή και τα όσα εξέθεσε απαντώντας στον κ.Τσαβούσογλου ήταν οι εθνικές μας θέσεις”, σημειώνει ο αναλυτής.
Στον αντίποδα πάντως, τονίζει, βέβαια η Τουρκία, με τον προκλητικό, θρασύ και μεγαλομανή ηγέτη της, σχοινοβατώντας μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας, μεταξύ Ευρώπης και Ευρασίας, προσπαθεί να προσπορισθεί πολύπλευρα οφέλη, χωρίς να νοιάζεται για το Διεθνές Δίκαιο, για την ευημερία και το αληθινό συμφέρον του λαού, για την διεθνή ειρήνη, την καλή γειτονία και την σταθερότητα, για τα ανθρώπινα δικαιώματα των ίδιων των Τούρκων, που τους κρατάει σε αυταρχικό και αντιδημοκρατικό Μεσαίωνα.
“Έχοντας την ατυχία ως Έλληνες να έχουμε έναν τόσο πλεονέκτη, πονηρό και επικίνδυνο γείτονα, πρέπει να διδαχθούμε από το πρόσφατο και απώτερο παρελθόν, και όχι να λησμονούμε τις τραγωδίες, τα τουρκικά ήθη της εξουσίας και να τρέφουμε «ευσεβείς πόθους»!” υπογραμμίζει και συμπληρώνει:
“Όταν έργω και λόγω μας απειλούν και μας καθυβρίζουν το μόνο που πρέπει να κάνουμε (και δυστυχώς το έχουμε αμελήσει και τώρα τρέχουμε να το πράξουμε με άδηλο χρονικό ορίζοντα), είναι να αναπτύξουμε την στρατιωτική μας ικανότητα σε τέτοιο βαθμό, ώστε να είναι πλήρως αποτρεπτική κάθε επιβουλής. Μετά από 62 γύρους διερευνητικών επαφών, και πολλές άλλες προσπάθειες στο παρελθόν, οι εκατέρωθεν θέσεις είναι απόλυτα γνωστές, και είναι προφανώς αγεφύρωτες. Εκτός αν σκεφτόμαστε να προβούμε σε υποχωρήσεις και να βάλουμε όσα θέλουν οι Τούρκοι στο τραπέζι του διαλόγου, για πολιτικό διάλογο χωρίς τους απαράβατους όρους του Διεθνούς Δικαίου!”
Σύμφωνα με τον διεθνολόγο, οι διεθνείς πιέσεις πιθανώς εκεί κατατείνουν, γι’ αυτό και η τόση εμμονή στον διάλογο...! “Σε μας εναπόκειται να αντισταθούμε στις άμεσες και έμμεσες πιέσεις για να διασφαλίσουμε τα νόμιμα και θεμιτά δικαιώματά μας στο ιστορικό μας Αρχιπέλαγος και τις άλλες θάλασσες όπου φθάνουν νόμιμα οι θαλάσσιες ζώνες των νησιών μας. Και βέβαια να διασφαλίσουμε τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας στις θαλάσσιες ζώνες της και της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελληνοκυπρίων στην διακυβέρνηση της Μεγαλονήσου” λέει στο ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ.
Με δεδομένο το παραπάνω πλαίσιο, εκτιμάει πως ο μόνος ρεαλιστικός λόγος για «διερευνητικές» περιπλανήσεις και πολιτικές διαβουλεύσεις και συναντήσεις, είναι να ολοκληρώσουμε τάχιστα τις εξοπλιστικές μας προμήθειες και να εξοικειωθούμε με τα νέα οπλικά μέσα, χωρίς να υποβαθμίζουμε βέβαια την ήδη υπάρχουσα στρατιωτική ικανότητά μας που δεν είναι αμελητέα! Και βέβαια, όσο συζητάμε, να προωθήσουμε θεσμικά μέτρα εκσυγχρονισμού και επέκτασης των θαλασσίων δικαιωμάτων μας, ως αντίβαρο στην παράνομη και ανυπόστατη τουρκολιβυκή «οριοθέτηση» που διατηρεί αναλλοίωτη η Τουρκία αν και συζητά «διερευνητικά» μαζί μας! Κι ενώ, όπως αναφέρει, το casus belli παραμένει με απίστευτη θρασύτητα και βαρβαρότητα, να μας απειλεί!
“Μετά από 47 χρόνια τουρκικής κατοχής στην Κύπρο, αυτό που οφείλουμε είναι στο Αιγαιακό Αρχιπέλαγος επέκταση στα 12 ν.μ. και κοινή μας οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών με την Κύπρο! Αφού δε, αποχωρήσει ο Αττίλας (με γνήσια Ομοσπονδιακή Διζωνική-Δικοινοτική λύση), αφού αποσυρθεί το casus belli άνευ όρων και το τουρκολιβυκό έκτρωμα, τότε να συζητήσουμε για εθελούσιες ρυθμίσεις μας στο Ανατολικό Αιγαίο (π.χ. 10 μίλια χωρική θάλασσα και διάδρομο «πλου διέλευσης»).
Ας μην ολιγωρήσουμε κι άλλο στην αξιοποίηση του Δικαίου της Θάλασσας, αν και έχουμε 15.200 χλμ ακτογραμμής και τα περισσότερα (227) κατοικημένα νησιά στην Ευρώπη!” καταλήγει.
