Η μίνι σειρά είναι παραγωγή του Τομ Χανκς και του Στίβεν Σπίλμπεργκ, ένα δίδυμο που βρίσκεται πίσω από τις πιο δημοφιλείς τηλεοπτικές και κινηματογραφικές παραγωγές για τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, όπως το «Διάσωση του Στρατιώτη Ράιαν» και «Band of Brothers».
Η σειρά βασίζεται στην ιστορία της πραγματικής 8ης Αεροπορικής Δύναμης, μιας μονάδας Αμερικανών πιλότων βομβαρδιστικών που υπηρέτησαν κατά τη διάρκεια του πολέμου, κυρίως από το 1942-1945.
Το «Masters of Air» είναι εμπνευσμένο από το ομώνυμο βιβλίο «Masters of the Air: America's Bomber Boys Who Fighted the Air War Against Nazi Germany» του βιογράφου Don Miller.
Τα εννέα επεισόδια της σειράς επικεντρώνονται σε μερικούς από τους άντρες της μονάδας και κυρίως στον Γκέιλ «Μπακ» Κλέβεν (Ώστιν Μπάτλερ από το «Elvis») και τον Τζον «Μπάκι» Ίγκαν (Κάλουμ Τέρνερ από το «The Boys in the Boat») καθώς δένονται με τις οδυνηρές συνθήκες των πολεμικών επιχειρησιακών πτήσεων και καταλήγουν να γίνονται φίλοι για μια ζωή.
Οι πραγματικοί ήρωες πίσω από τους πρωταγωνιστές της σειράς
Αυτοί οι δύο άνδρες ήταν η ψυχή της 8ης Πολεμικής Αεροπορίας και της 100ής ομάδας βομβαρδιστικών, από τους πιο αξιόλογους πιλότους που είχαν ποτέ οι ΗΠΑ.
Για τους δύο πιλότους, ο ταγματάρχης Harry H. Crosby, έχει γράψει στα απομνημονεύματά του: «Ήταν τολμηροί, απείθαρχοι, εξαιρετικοί πιλότοι, ακριβώς αυτό που περίμενε το Χόλιγουντ να είναι». «Ο Κλέβεν και ο Ίγκαν ήταν οι καλύτεροι φίλοι, κορυφαίοι ιπτάμενοι, διαβολικοί. Όλοι οι πιλότοι της 100ής ήθελαν να τους μοιάσουν», έγραψε χαρακτηριστικά ο Harry H. Crosby.
«Όταν ο Κλέβεν και ο Ίγκαν έδιναν τον τόνο της 100ής, υπήρχε τολμηρότητα. Υπήρχε παράτολμη συμπεριφορά. Η πτήση στον πόλεμο ήταν μια περιπέτεια», είχε πει ακόμα.
O Miller, ο οποίος μίλησε με αρκετούς από τους επιζώντες για να συγγράψει το βιβλίο του, ανέλυσε τα πάντα για την 8η μονάδα της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ και τις προκλήσεις που αντιμετώπισαν και που αποτελούν το δράμα του «Masters of the Air».
O Γκλεν Κλέβεν και ο Τζον Ίγκαν
Η ιστορία της 8ης Πολεμικής Αεροπορίας
Σύμφωνα με τον Miller, η ιδέα πίσω από την ομάδα, που ιδρύθηκε το 1942, μετά την επίθεση στο Περλ Χάρμπορ, ήταν να δημιουργηθεί η πρώτη αμερικανική δύναμη βομβαρδισμού μεγάλης εμβέλειας με την ελπίδα να επιταχυνθεί η νίκη κατά της ναζιστικής Γερμανίας.
«Σκοπός του ήταν να εξαλείψει τη γερμανική οικονομία και θα μπορούσατε να εξαλείψετε γιγάντιες γερμανικές βιομηχανίες με ακρίβεια χωρίς να σκοτώσετε πολλούς αμάχους και να κερδίσετε τον πόλεμο πολύ πιο γρήγορα από ό,τι θα μπορούσατε στο έδαφος», λέει.
Τα βομβαρδιστικά πετούσαν με αεροπλάνα που δεν είχαν θερμανθεί, σύμφωνα με τον Miller, κάνοντας το κρυοπαγήματα «έναν μεγάλο εχθρό όσο και οι Γερμανοί».
«Δεν υπήρχαν γιατροί στο αεροπλάνο. Οι μάσκες οξυγόνου πάγωναν. Οι άνδρες μετέφεραν μορφίνη, αλλά δεν τη χρησιμοποιούσαν πολύ καλά», είχε πει. «Το μόνο που θα μπορούσατε να κάνετε είναι να βάλετε έναν τραυματισμένο σύντροφο στο παγωμένο πάτωμα του αεροπλάνου και να ελπίζετε ότι θα επιστρέψετε».
Η 8η Πολεμική Αεροπορία αντιπροσώπευε περίπου το ήμισυ του συνόλου των απωλειών της Πολεμικής Αεροπορίας του Στρατού των ΗΠΑ με τον αριθμό των 26.000 θανάτων να υπερβαίνει τον συνολικό αριθμό θανάτων των πεζοναυτών (24.511).
Ποια ήταν η «Ματωμένη 100ή» που βλέπουμε στη σειρά
Στο πολεμικό δράμα «Masters of the Air» βλέπουμε να ξετυλίγεται η ιστορία της 100ής Μοίρας Βομβαρδιστικών των ΗΠΑ (100th Air Refueling Wing) που είχε πάρει το παρατσούκλι «Bloody 100th», δηλαδή «Ματωμένη 100ή».
Πρόκειται για μια μονάδα βαρέων βομβαρδιστικών Boeing B-17 Flying Fortress της 8ης Πολεμικής Αεροπορίας που πήγε στην ανατολική Αγγλία κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου για να βοηθήσει τους Συμμάχους.
Η 100ή Πτέρυγα Ανεφοδιασμού Αεροσκαφών (100th ARW), όπως ονομάζεται επισήμως, ιδρύθηκε το 1992. Ωστόσο, η 100ή προέκυψε από την 100ή Μοίρα Βομβαρδιστικών, η οποία συγκροτήθηκε την 1η Ιουνίου 1942, κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Γνωστή και ως «Ματωμένη 100ή», ήταν μια μονάδα μαχητικών αεροσκαφών B-17 Flying Fortress, τα «Φρούρια» όπως τα αποκαλούσαν, που είχε μεγάλες απώλειες κατά τη διάρκεια του πολέμου.
Στις 25 Ιουνίου 1943, η 100ή Μοίρα Βομβαρδιστικών ξεκίνησε την πρώτη της πολεμική αποστολή, στοχεύοντας τα ναυπηγεία γερμανικών υποβρυχίων στη Βρέμη. Ήταν μια κομβική στιγμή που σηματοδότησε και τη γέννηση της «Ματωμένης 100ής».
Η ομάδα, κατά τη διάρκεια των αποστολών της, βομβάρδιζε γερμανικά αεροδρόμια και βιομηχανικές και ναυτικές εγκαταστάσεις των Γερμανών σε Γαλλία, Γερμανία, Πολωνία, Ολλανδία, Νορβηγία, Ρουμανία και Ουκρανία. Το προσωνύμιο της δόθηκε από τις άλλες ομάδες βομβαρδιστικών, λόγω των διαρκών μεγάλων απωλειών της στις αποστολές στο σύντομο χρονικό διάστημα μεταξύ του καλοκαιριού και του φθινοπώρου του 1943.
Μια επιδρομή στο Μύνστερ στις 10 Οκτωβρίου 1943, ήταν η επιτομή των ματωμένων αποστολών της 100ής. Συνολικά 18 αεροσκάφη από την 100ή Μοίρα Βομβαρδιστικών ξεκίνησαν για την αποστολή, με τα πέντε να ματαιώνουν και να επιστρέφουν στη βάση, στο Thorpe Abbotts, πριν καν φτάσουν στο στόχο.
Τα 12 από τα 13 αεροσκάφη που έφτασαν στον προορισμό τους καταρρίφθηκαν γρήγορα από τα γερμανικά πυρά. Ο μοναδικός επιζών που κατάφερε να ολοκληρώσει την αποστολή ήταν το «Φρούριο» B-17 Royal Flush, με κυβερνήτη τον Robert Rosenthal. Παρά το ότι το βομβαρδιστικό επέστρεψε σχεδόν κατεστραμμένο και με μέλη του πληρώματος τραυματισμένα, ήταν το μοναδικό B-17 της 100ής Μοίρας που κατάφερε να επιστρέψει από το Μύνστερ.
Το τίμημα ήταν βαρύ για την 100ή Μοίρα Βομβαρδιστικών. Μόνο 4 από τους 38 συγκυβερνήτες που είχαν τοποθετηθεί στην «Ματωμένη 100ή» ολοκλήρωσαν επιτυχώς τις προβλεπόμενες 25 αποστολές. Ήταν ένας αριθμός-ορόσημο για τους πιλότους βομβαρδιστικών, καθώς όποιος κατάφερνε να ολοκληρώσει και τις 25 αποστολές μπορούσε να επιστρέψει στις ΗΠΑ.
Στις 20 Απριλίου 1945, η 100ή ανέλαβε την τελευταία της αποστολή. Τον επόμενο μήνα, τα πληρώματα ανέλαβαν χρέη ανθρωπιστικής βοήθειας, παραδίδοντας είδη πρώτης ανάγκης στους κατοίκους των δυτικών περιοχών της Ολλανδίας.
Τον Ιούνιο, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη μεταφορά και τον επαναπατρισμό Γάλλων πρώην αιχμαλώτων πολέμου από την Αυστρία πίσω στην χώρα τους. Τον Δεκέμβριο, η «Ματωμένη 100ή» επέστρεψε στις ΗΠΑ και έπαψε να υφίσταται και επίσημα στο Kilmer Camp του Νιου Τζέρσεϊ στις 21 Δεκεμβρίου 1945.
«Αυτό είναι κάτι που πολλοί άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν, ο ρόλος που έπαιξε η αεροπορία στη συντόμευση του πολέμου», δήλωσε ο συγγραφέας Don Miller.
Ο ρόλος στην έκβαση του Β' Παγκοσμίου Πολέμου
Η Αμερικανική 8η Πολεμική Αεροπορία είχε τρία σημαντικά επιτεύγματα, σύμφωνα με τον Miller. Πρώτον, χτύπησαν τους γερμανικούς στόλους στον Κεντρικό Ατλαντικό. Στη συνέχεια, κατέστρεψαν τη Γερμανική Πολεμική Αεροπορία με λυσσαλέες μάχες στον ουρανό.
Το τρίτο επίτευγμα συνέβη μετά την D-Day (έτσι ονομάζουν την Απόβαση στη Νορμανδία στις 6 Ιουνίου 1944), όταν η συμμαχική αεροπορική δύναμη κατέστρεψε μεγάλα τμήματα της γερμανικής πολεμικής οικονομίας, συμπεριλαμβανομένων των διυλιστηρίων πετρελαίου, των καναλιών και των σιδηροδρόμων της.
Μέχρι εκείνη τη στιγμή, οι συμμαχικές αεροπορικές δυνάμεις, με επικεφαλής την 8η Πολεμική Αεροπορία, είχαν γίνει οι «κυρίαρχοι των αιθέρων» σε όλη την Ευρώπη.
