Νέα στοιχεία εμφανίστηκαν και δείχνουν ότι το "χειρότερο ναυάγιο του κόσμου" ήταν στην πραγματικότητα ακόμη πιο βάναυσο από ό,τι ξέραμε μέχρι σήμερα.
Η ιστορία του καταραμένου Batavia φαίνεται σίγουρα αντάξια του τίτλου του ως «το χειρότερο ναυάγιο του κόσμου», και ενώ σε ορισμένα ναυάγια χάνονται όλοι οι ναύτες, αυτό δεν συνέβη στην περίπτωση του Batavia.
Αυτό μπορεί να φαίνεται καλό στην αρχή, αλλά η απομόνωση και η μοναξιά οδήγησαν σύντομα σε φρικτές εμπειρίες για πολλούς ναύτες.
Το Μπατάβια έπλεε στα ανοικτά των ακτών της Αυστραλίας το 1629. Το πλοίο προσάραξε σε έναν κοραλλιογενή ύφαλο, με περίπου 300 επιζώντες να καταφέρνουν τελικά να φτάσουν σε ένα μικρό νησί που ονομαζόταν Beacon Island. Μετά από λίγες ημέρες, ο καπετάνιος του πλοίου και μερικοί επιζώντες αναχώρησαν προς τις Ανατολικές Ινδίες για να αναζητήσουν βοήθεια, αφήνοντας πίσω τον τρίτο κυβερνήτη Jeronimus Cornelisz και το πλήρωμα, πολλοί από τους οποίους παρέμειναν στο χτυπημένο πλοίο. Όταν το πλοίο διαλύθηκε, μετακινήθηκαν στο κοντινό νησί Beacon.
Ωστόσο, αποκαλύφθηκε ότι ο Cornelisz σχεδίαζε ήδη ανταρσία ακόμη και πριν από το ναυάγιο. Φοβούμενος τα αντίποινα κατά την επιστροφή των αρχών, εξόρισε τους ανθρώπους στα κοντινά νησιά και κατέσχεσε όλα τα όπλα.
Τους επόμενους πέντε μήνες, κατά τη διάρκεια της «αρχηγίας» του Cornelisz, περισσότεροι από 100 από τους εναπομείναντες επιζώντες σφαγιάστηκαν.
Τα αρχαιολογικά στοιχεία δείχνουν τώρα σημάδια ρηχών τάφων με αρκετούς ανθρώπους, μαζί με σημάδια βίαιων θανάτων, υποδεικνύοντας ότι οι άνθρωποι είχαν σκοτωθεί ομαδικά και είχαν γίνει προσπάθειες να αποκρυφτεί ο τρόπος με τον οποίο είχαν πεθάνει. Πολλοί πέθαναν επίσης από δίψα ή υποσιτισμό.
