του Βασίλη Σαϊσανά, Ιστορικού
Οι οικογένειες των Μούρτζινων και των Τζαννετάκηδων, τάσσονταν υπέρ της ταχείας έναρξης της Επανάστασης. Αντίθετη άποψη είχαν οι Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης και οι συντηρητικοί προεστοί της Καλαμάτας που επιθυμούσαν αναβολή του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, μέχρι να εξασφαλιστούν σαφείς και συγκεκριμένες εγγυήσεις για την τελεσφόρησή του.
Η μεγάλη επιρροή που ασκούσε ο Πετρόμπεης στους Μανιάτες και το αυξημένο κύρος του καθιστούσαν επιβεβλημένη την συμμετοχή του στην Επανάσταση.
Οι φιλικοί είχαν αντιληφθεί ότι η συμμετοχή του ήταν απαραίτητη για την εδραίωση του Αγώνα και προσπαθούσαν να ανατρέψουν τους ενδοιασμούς του. Οι φιλικοί μετά την σύσκεψη στο Ισμαήλιο, ανέθεσαν στον Περραιβό, να μεταφέρει στους Μανιάτες τις εντολές του Υψηλάντη για άμεση έναρξη της Επανάστασης πρώτα από την Μάνη και να προβούν στις απαραίτητες προετοιμασίες.
Η δράση επίσης των Παπαφλέσσα, Αναγνωσταρά, και Κολοκοτρώνη στην Μάνη δημιούργησε έντονο πολεμικό αναβρασμό και τόνωνε την επαναστατική έξαρση ήδη από τις αρχές Μαρτίου. Τα γεγονότα και οι περιστάσεις καθιστούσαν πλέον την έναρξη του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, αναπόφευκτη και απαραίτητη. Στις 17 Μαρτίου στον ναό των Ταξιαρχών, στην Αρεόπολη, τελέστηκε δοξολογία για την έναρξη της Επανάστασης.
Αμέσως ξεκινούν οι προετοιμασίες για την απελευθέρωση της Καλαμάτας.
Ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης πείστηκε τελικά να αναλάβει την ηγεσία των στρατιωτικών επιχειρήσεων φέροντας τον τιμητικό τίτλο του αρχιστράτηγου των σπαρτιατικών δυνάμεων, τίτλος που του αποδόθηκε από την Μεσσηνιακή Γερουσία, που συστήθηκε μετά την απελευθέρωση της Καλαμάτας για τον συντονισμό της πολεμικής δράσης.