Σε ρυθμούς Μουντιάλ κινείται ολόκληρος ο ποδοσφαιρικής πλανήτης. Ένα Μουντιάλ «αιματοβαμμένο» με τους εργάτες που σκοτώθηκαν για τις εγκαταστάσεις του Κατάρ να είναι χιλιάδες. Στο Ratpack έχουμε ήδη γράφει για τα Μουντιάλ που δε θα ξεχάσουμε ποτέ, γιατί το Παγκόσμιο Κύπελλο το αποκαλούμε Μουντιάλ και την αξιόπιστη προφητεία που δίνει τον νικητή. Σήμερα ήρθε η στιγμή να μιλήσουμε για την άγνωστη ιστορία του τροπαίου.
Το πρώτο τρόπαιο του Μουντιάλ που απονεμόταν μέχρι το 1970 είχε ελληνικό χρώμα καθώς αναπαριστούσε την αρχαιοελληνική Θεά «Νίκη». Αυτός είναι ο λόγος που ονομαζόταν Victory ενώ το 1946 μετονομάστηκε σε κύπελλο Jules Rimet προς τιμήν του εμπνευστή της διοργάνωσης. Το κύπελλο ήταν από επιχρυσωμένο ασήμι, ζύγιζε 3.8 κιλά, είχε ύψος 35 εκατοστά και σχεδιάστηκε από τον Abel Lafleur. Κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου το τρόπαιο βρισκόταν στα χέρια των Ιταλών ως νικητές της τελευταίας διοργάνωσης. Τότε ο αντιπρόεδρος της FIFA, Ottorino Barassi, μετέφερε το τρόπαιο από μια τράπεζα της Ρώμης σ’ ένα κουτί παπουτσιών κάτω από το κρεβάτι του. Ο λόγος ήταν για να μην το κλέψουν οι Ναζί που έκλεβαν οτιδήποτε έβρισκαν μπροστά τους.
Το τρόπαιο χαρίστηκε στην εθνική ομάδα της Βραζιλίας το 1970 όταν το κατέκτησε 3 φορές αλλά εκλάπη το 1983 από το μουσείο της Βραζιλιάνικης Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας και βρέθηκε ποτέ. Στο Μουντιάλ του 1974 πρωτοεμφανίστηκε η εκδοχή του Κυπέλλου που γνωρίζουμε μέχρι και σήμερα. Αποτελείται από 5 κιλά χρυσό, ζυγίζει 6.175 κιλά και έχει ύψος 36.5 εκατοστά. Σχεδιάστηκε από τον Ιταλό καλλιτέχνη Silvio Gazzaniga και αναπαριστά δύο ανθρώπους που κρατούν τη Γη, θέλοντας να δείξει την οικουμενικότητα που προάγει ο θεσμός. Το εσωτερικό του είναι κούφιο διότι αν ήταν μασίφ θα έπρεπε να ζυγίζει κοντά στα 80 κιλά.
Το συγκεκριμένο τρόπαιο δε χαρίζεται σε καμία χώρα, μετά την κλοπή του 1983, παρά μόνο το κατέχει κάθε χώρα μέχρι το επόμενο Μουντιάλ. Κάτω από το τρόπαιο αναγράφεται το όνομα της χώρας που το κατακτά και μέχρι το 2030 αναμένεται να έχει γεμίσει ο χώρος με τα ονόματα των χωρών. Μάλιστα συμπίπτει με την επέτειο των 100 χρόνων από τη διοργάνωση.
