Ειδικότερα, ήρθαν στο φως λείψανα προϊστορικής εγκατάστασης που χρονολογούνται στην Εποχή του Χαλκού (2000-1100 πΧ), τα οποία περιλαμβάνουν λίθινα εργαλεία, χειροποίητα, άβαφα λεπτότοιχα και χονδρότοιχα αγγεία, ορισμένα από τα οποία διακοσμούνται με εμπίεστα ή πλαστικά μοτίβα, όπως «κομβία» και «δισκία», σύμφωνα με την Εφορία Αρχαιοτήτων.
«Πρόκειται για ένα ανασκαφικό σύνολο ,το οποίο μας προσφέρει πολύτιμα στοιχεία και δεδομένα, αναφορικά με την κατοίκηση στις παραλίμνιες εκτάσεις του λεκανοπεδίου Ιωαννίνων, κατά την συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Θα πρέπει να αναφέρουμε ότι αντίστοιχες αρχαιολογικές μαρτυρίες είναι ιδιαίτερα περιορισμένες, και για τον λόγο αυτό η αποκάλυψη και η μελέτη του συγκεκριμένου συνόλου θα συμπληρώσει την αποσπασματική εικόνα που έχουμε για την οικιστική οργάνωση στην ενδοχώρα της Ηπείρου, κατά τους ύστερους προϊστορικούς χρόνους» αναφέρεται στην σχετική ανακοίνωση.
Η ανασκαφική έρευνα διενεργείται υπό την επίβλεψη της Παρασκευής Γιούνη, τμηματάρχη Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιολογικών Χώρων, Μνημείων και Αρχαιολογικών Έργων και από την Αγγελική Πανάτση, αρχαιολόγο του τμήματος Προϊστορικών και κλασικών Αρχαιοτήτων της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ιωαννίνων, στο πλαίσιο του υποέργου 6 «Αρχαιολογικές εργασίες και έρευνες» του έργου «Οδός Σταύρου Νιάρχου» το οποίο έχει ενταχθεί στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Ήπειρος 2014-2020».
