Το νέο θεσμικό πλαίσιο για την καθιέρωση της τηλεργασίας στον δημόσιο τομέα παρουσίασε ο υπουργός Εσωτερικών Μάκης Βορίδης στο υπουργικό συμβούλιο.
Αντικείμενο του νομοσχεδίου το οποίο θα αναρτηθεί το επόμενο διάστημα σε διαβούλευση και στην συνέχεια θα κατατεθεί στην Βουλή αποτελεί η δημιουργία ενός ενιαίου και σύγχρονου θεσμικού πλαισίου για την εφαρμογή της τηλεργασίας στις δημόσιες υπηρεσίες, τόσο σε κανονικές συνθήκες όσο και σε συνθήκες κρίσης (πχ covid-19), προκειμένου να προσαρμοσθεί το ελληνικό δημόσιο στα τρέχοντα κοινωνικά, οικονομικά και τεχνολογικά δεδομένα.
Να σημειωθεί ότι έρευνα του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας (ILO) και του Ευρωπαϊκού Ιδρύματος για τη Βελτίωση των Συνθηκών Διαβίωσης και Εργασίας (Eurofound), κατέγραψε πως το 2017 οι τακτικά κατ’ οίκον τηλεργαζόμενοι στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ανέρχονται σε 3,3% του συνόλου των μισθωτών και οι μετακινούμενοι τηλεργαζόμενοι σε 5%, δηλαδή αποτελούν το 8,3% του συνόλου των μισθωτών.
Παρά τις τεχνολογικές εξελίξεις, η μεγάλη πλειονότητα συνεχίζει να εργάζεται με παραδοσιακό τρόπο. Ωστόσο, υφίστανται σημαντικές διακυμάνσεις στο βαθμό διείσδυσης της τηλεργασίας μεταξύ χωρών.
Είναι ενδεικτικό ότι στη Δανία, που αποτελεί μακράν του δεύτερου τη χώρα με τη μεγαλύτερη διείσδυση τηλεργασίας, ένας στους πέντε εργαζόμενους (19,5%) τηλεργάζεται σε τακτική βάση ενώ το αντίστοιχο ποσοστό στην Ιταλία, που βρίσκεται στην τελευταία θέση της κατάταξης είναι 2%. Σε γενικές γραμμές η τηλεργασία είναι πιο διαδεδομένη στη Βόρεια και Δυτική Ευρώπη και λιγότερο στην Κεντρική, Νότια και Ανατολική Ευρώπη.
Η Ελλάδα καταλαμβάνει τη 18η θέση με τους τακτικά τηλεργαζόμενους να ανέρχονται στο 5% (1,7% κατ’ οίκον και 3,3% κινητή τηλεργασία)
Σε κάθε περίπτωση το σχέδιο νόμου επιχειρεί να ρυθμίσει προβλήματα στον τομέα εργασίας που προέκυψαν κατά την περίοδο της πανδημίας και τα οποία σχετίζονται με την ασφάλεια των εργαζόμενων, την διασφάλιση των δικαιωμάτων τους και την απρόσκοπτη λειτουργία των κρατικών υπηρεσιών. Ειδικά ζητήματα που αφορούν την τηλεργασία δεν είχαν ρυθμιστεί κατά το παρελθόν. Υπο αυτά τα δεδομένα το υπουργείο εσωτερικών στοχεύει στην θεσμοθέτηση ενός ενιαίου -για όλους τους φορείς- τρόπου οργάνωσης και διαχείρισης της εργασίας βάσει κοινών αρχών, μεθόδων οργάνωσης και διαχείρισης της εργασίας, κανόνων προστασίας δεδομένων και τήρησης απορρήτου, κανόνων χρήσης των ΤΠΕ και όλων των διαδικασιών που προβλέπονται στο εν λόγω νομοσχέδιο, τόσο σε κανονικές συνθήκες όσο και σε συνθήκες κρίσης. «Η προσαρμογή της υπηρεσίας τόσο από πλευράς δομών όσο και διαδικασιών στη νέα μορφή οργάνωσης της εργασίας καθώς και η γενικότερη προβληματική για την ενσωμάτωση ενός ή περισσοτέρων τηλεργαζόμενων σε μια ομάδα, θα συνδράμουν καταλυτικά στην εν γένει προσπάθεια ενίσχυσης της έννοιας της διοίκησης της αλλαγής (Change Management) στη Δημόσια Διοίκηση γενικότερα» αναφέρει μεταξύ άλλων η ανακοίνωση του υπουργείου.
Με τις προωθούμενες διατάξεις στόχος της κυβέρνησης είναι:
· Ενίσχυση παραγωγικότητας (αύξηση όγκου/ποιότητας παρεχόμενης εργασίας, αύξηση συγκέντρωσης, περιβάλλον χωρίς θόρυβο κλπ).
· Ενδυνάμωση εργαζομένων λόγω της ενίσχυσης της αυτονομίας τους στην οργάνωση της εργασίας.
· Διευκόλυνση εργαζομένων που αντιμετωπίζουν μόνιμα ή πρόσκαιρα προβλήματα υγείας (π.χ. ΑμεΑ).
· Ισορροπία επαγγελματικής και κοινωνικής ζωής (work-life balance), λόγω εξοικονόμησης χρόνου μετακίνησης, ρύθμισης χρόνου εργασίας κλπ.
· Προσέλκυση στελεχών
· Εξοικονόμηση πόρων (μείωση λειτουργικών εξόδων των υπηρεσιών και των εργαζόμενων από τη μείωση των μετακινήσεων)
· Αντιμετώπιση προκλήσεων που απορρέουν από την κλιματική αλλαγή (μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα -αντιμετώπιση ατμοσφαιρικής ρύπανσης- και της κυκλοφοριακής συμφόρησης, προστασία περιβάλλοντος κλπ).
· Αποτελεσματική διαχείριση εργασίας σε περιόδους κρίσης (πχ covid-19)
· Αξιολόγηση της απόδοσης προσανατολισμένη στα αποτελέσματα της εργασίας(παραδοτέα)
· Προώθηση του ψηφιακού μετασχηματισμού του δημοσίου τομέα
