Ο Υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, κ. Νότης Μηταράκης, συμμετείχε στο Changemakers Webinar Series Futures of Humanitarianism που πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο Harvard, με θέμα "Το μέλλον της Aναγκαστικής Mετανάστευσης στην Ανατολική Μεσόγειο".
Στην ομιλία του ο κ. Μηταράκης επεσήμανε ότι ‘’οι περισσότεροι από τους ανθρώπους που έρχονται στην Ελλάδα δεν πληρούν τις προϋποθέσεις του όρου της αναγκαστικής μετανάστευσης. Οι άνθρωποι που προσπαθούν να έρθουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση μέσω της Ελλάδας αναχωρούν από ασφαλείς χώρες, παρά το γεγονός ότι έχουν ζήσει κάτω από δύσκολες συνθήκες στις χώρες προέλευσης. Δεν νομίζω ότι η Ευρώπη χρειάζεται να γίνει μια κλειστή Ευρώπη, το αντίθετο. Χρειαζόμαστε περισσότερους ανθρώπους στην Ευρώπη, αλλά θα πρέπει αυτό να γίνει μέσω νόμιμων οδών.’’
Αναφερόμενος στην ανθρωπιστική κρίση στο Αφγανιστάν, ο κ. Mηταράκης, τόνισε ότι ’’η Ευρώπη δεν γειτονεύει άμεσα με το Αφγανιστάν. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε ευθύνη, έχουμε ευθύνη, αλλά δεν μπορούμε να επιτρέψουμε τη λειτουργία δικτύων λαθρεμπορίας, τα οποία παίρνουν χρήματα από ανθρώπους προκειμένου να εισέλθουν παράνομα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό είναι κάτι που νομίζω ομόφωνα, οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ήταν αρνητικές στην τελευταία μας συνάντηση.’’
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μηταράκης προς Ζεεχόφερ: Οι μετανάστες δεν έρχονται στην Ελλάδα γιατί θέλουν να μείνουν
Όσον αφορά τις χώρες πρώτης υποδοχής και την πίεση που αντιμετωπίζουν, ο κ. Mηταράκης, επεσήμανε ότι " πρέπει να έχουμε έναν πιο ανοιχτό κοινό χώρο προστασίας, νομίζω ότι αυτό είναι κάτι στο οποίο θα συμφωνούσαν οι περισσότεροι, αλλά επίσης πρέπει να σκεφτούμε τις πτυχές της Σύμβασης της Γενεύης. Για παράδειγμα, η Σύμβαση της Γενεύης λέει ποιος είναι πρόσφυγας και ποιος δεν είναι πρόσφυγας, υπάρχει διεθνής ευρωπαϊκή νομοθεσία για αυτό. Εάν δεν μπορούμε να επιστρέψουμε όσους δεν πληρούν τις προϋποθέσεις για διεθνή προστασία με ασφάλεια, με αξιοπρεπή τρόπο στην πατρίδα τους, και φυσικά να τους προσφέρουμε κίνητρα για να μπορέσουν να πάνε σπίτι τους, τότε η όλη ιδέα της προσφοράς της διεθνούς προστασίας αμφισβητείται από την κοινή γνώμη σε πολλές χώρες γιατί όλοι πιστεύουν πολύ ξεκάθαρα, στην ανάγκη προστασίας των προσφύγων, αλλά ταυτόχρονα, πρέπει να κάνουμε διάκριση μεταξύ προσφύγων και οικονομικών μεταναστών που εισέρχονται παράνομα, οι οποίοι, αν θέλουν να έρθουν στην Ευρώπη ή αν θέλουν να έρχονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, θα πρέπει να μπορούν να έρθουν, αλλά όχι μέσω παραβίασης των συνόρων μας’’.
Σε ό,τι αφορά στα θέματα ασφάλειας και τις νέες κλειστές ελεγχόμενες δομές, ο Υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου επεσήμανε ότι ’’κάναμε μια πολύ οργανωμένη προσπάθεια. Δημιουργήσαμε ειδικά κέντρα αφίξεων για νέες αφίξεις, δημιουργήσαμε χώρους προστασίας εντός των δομών. Μεταφέραμε ευάλωτους ανθρώπους από τα νησιά σε ξενοδοχεία και στην ηπειρωτική χώρα, συνεργαζόμενοι με τον ΔΟΜ, και επίσης συνεργαζόμενοι με την Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες. 40.000 άνθρωποι στα νησιά μηδενικές απώλειες ζωών, από την αρχή της πανδημίας. Συνολικά, στους 90.000 πληθυσμούς που είχαμε στην Ελλάδα, έχουμε καταγράψει 4 απώλειες ζωών. Παράλληλα κατασκευάζουμε νέες κλειστέ ελεγχόμενες δομές, που παρέχουν αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης για τους αιτούντες άσυλο και ένα ασφαλές περιβάλλον".
