Ο Άκης Τσοχατζόπουλος έφυγε από τη ζωή χθες Παρασκευή 27 Αυγούστου σε ηλικία 82 ετών. Υπήρξε κορυφαίος υπουργών των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚαπό το 1981 και μετά, ενώ το 1996 διεκδίκησε την προεδρία του κόμματος, αν και τελικά επικράτησε ο Κώστας Σημίτης. Ο Τσοχατζόπουλος βρέθηκε πολύ κοντά στο να πάρει την ηγεσία του Κινήματος, αν και ήταν ο νεότερος από τους υποψηφίους.
Ο εκλιπών είχε γεννηθεί στις 19 Δεκεμβρίου του 1939. Σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο Πολυτεχνείο του Μονάχου το 1964 και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές οικονομολόγου – μηχανικού στο ίδιο Πολυτεχνείο το 1967.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ο Κώστας Σημίτης "αποχαιρετά" τον Άκη Τσοχατζόπουλο
Πότε γνώρισε τον Ανδρέα Παπανδρέου
Την επόμενη χρονιά, το 1968, γνώρισε τον Ανδρέα Παπανδρέου. Μια γνωριμία που οδήγησε στην ένταξή του στο αντιδικτατορικό Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Κίνημα (ΠΑΚ). Λόγω της αντικαθεστωτικής του δράσης το δικτατορικό καθεστώς του αφαίρεσε την ελληνική ιθαγένεια το 1969. Από το 1972 ήταν μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΚ. Μετά την πτώση της δικτατορίας το 1974 επέστρεψε στην Ελλάδα και ήταν από τα ιδρυτικά μέλη του ΠΑΣΟΚ.
Η πρώτη φορά βουλευτής
Από την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ ήταν μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και του Κεντρικού Γραφείου. Το 1981 εξελέγη βουλευτής επικρατείας και από το 1985 μέχρι το 1996 εκλεγόταν συνεχώς βουλευτής της Α’ Περιφέρειας Θεσσαλονίκης.
Μετά τις εκλογές του Οκτωβρίου του 1981 όταν το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας ορκίστηκε υπουργός Δημοσίων Έργων μέχρι τον Οκτώβριο του 1984. Από τότε μέχρι το 1985 διετέλεσε υπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ και για λίγο διάστημα συγχρόνως και υπουργός Εργασίας. Από το 1985 έως το 1987 ήταν υπουργός προεδρίας της κυβέρνησης, από το 1987 μέχρι το 1989 ήταν υπουργός Εσωτερικών και από τον Μάρτιο του ιδίου έτους έως τον Ιούνιο ήταν ταυτόχρονα και υπουργός Δημόσιας Τάξης.
Συμμετείχε και στην Οικουμενική
Μετά τις εκλογές του Νοεμβρίου του 1989 συμμετείχε εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ στην Οικουμενική Κυβέρνηση ως υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών. Το Νοέμβριο του 1990 μετά το δεύτερο Συνέδριο του κόμματος εξελέγη γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κινήματος. Στην κυβέρνηση που σχηματίστηκε μετά τις εκλογές του Νοεμβρίου του 1993 ορκίστηκε υπουργός Εσωτερικών.
Το Μάιο του 1994 μετά το τρίτο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ επανεκλέγεται γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής, ενώ τον Ιούλιο του 1994 αποχωρεί από την κυβέρνηση για να ασχοληθεί αποκλειστικά με το κόμμα ως γραμματέας της Κ.Ε. Τον Σεπτέμβριο εισήλθε στην κυβέρνηση και ανέλαβε το υπουργείο Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, το οποίο προήλθε από συγχώνευση των υπουργείων Εσωτερικών και Προεδρίας.
Η διεκδίκηση της αρχηγίας – Η αρχική ισοπαλία με τον Σημίτη για πρωθυπουργός
Από τον Νοέμβριο του 1995 έως τον Ιανουάριο του 1996 αναπλήρωσε τον ασθενή πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου. Μετά την παραίτηση του Ανδρέα Παπανδρέου από το αξίωμά τον Ιανουάριο του 1996, έθεσε υποψηφιότητα για την ανάδειξη του νέου πρωθυπουργού που θα εξέλεγε η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ.
Ισοψήφησε με τον Κώστα Σημίτη (από 53 ψήφοι), ενώ ακολούθησαν σε ψήφους οι Γεράσιμος Αρσένης και Γιάννης Χαραλαμπόπουλος. Στην επαναληπτική ψηφοφορία έλαβε 75 ψήφους, έναντι 86 του Κώστα Σημίτη. Τον Ιούνιο του ίδιου χρόνου και μετά τον θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου, διεκδίκησε στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ το χρίσμα του προέδρου του κόμματος, απέτυχε όμως να εκλεγεί με αντίπαλο τον Κώστα Σημίτη.
