Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Πρ. Παυλόπουλος, από τα Χανιά όπου παραρεύθηκε την Πέμπτη, προχώρησε σε μια εμπνευσμένη ομιλία σαφούς οριοθέτησης των «κόκκινων» εθνικών γραμμών, ενώ μεταξύ άλλων άσκησε έμμεση αλλά σαφή κριτική προς την Ε.Ε., για την «μούγκα» στις προκλήσεις της Τουρκίας εναντίον της Ελλάδας.
Αφού επανέλαβε πως τα σύνορα της Ελλάδας είναι και σύνορα της Ε.Ε., αναφέρθηκε κριτικά στην απραξία και αλαλία των οργάνων της, την ώρα που η Τουρκία διαρκώς αμφισβητεί και προκαλεί με παραληρηματικές τοποθετήσεις αξιωματούχων της, προεξάρχοντος του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Μια μέρα μετά, την Παρασκευή (02/12), επίσημα και για πρώτη φορά η Κομισιόν έτρεξε να καταδικάσει τις τουρκικές προκλήσεις.
Η παρέμβαση Παυλόπουλου ήταν -για άλλη μια φορά- καίρια και ανάγκασε την Κομισιόν να σπάσει τη «συνωμοσία σιωπής» έναντι των τουρκικών απαράδεκτων ενεργειών.
Όλη αυτή την κρίσιμη περίοδο κατά την οποία η Τουρκία προκαλεί βάναυσα, είτε για τη συνθήκη της Λωζάνης είτε για την ελληνικότητα νησιών και βραχονησίδων του Αιγαίου, περίοδο επίσης που σε προσκήνιο και παρασκήνιο υπάρχουν κρισιμότατες εξελίξεις στο Κυπριακό, ο Πρ. Παυλόπουλος παρεμβαίνει καίρια, οριοθετώντας με σαφήνεια αλλά και με πειστικότατο λόγο, ιστορικά και νομικά, τις ελληνικές θέσεις και τις «κόκκινες» γραμμές της χώρας μας.
Παράλληλα δεν παύει να καλεί τη διεθνή κοινότητα και ιδιαίτερα την Ε.Ε. να μην αποδεχτούν την παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου, τόσο σε ό,τι αφορά στη συνθήκη της Λωζάνης όσο και στο Κυπριακό.
Και η γραμμές αυτές του Προέδρου της ελληνικής Δημοκρατίας έχουν γίνει και γραμμές του υπουργού Εξωτερικών Ν. Κοτζιά, ενώ στο Κυπριακό στο ίδιο μήκος κύματος κινείται κι ο γ.γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ Δημ. Κουτσούμπας, ο οποίος μάλιστα δε δίστασε να έρθει σε σύγκρουση με το αδελφό ΑΚΕΛ, λόγω της στάσης υποχώρησης από πάγιες εθνικές θέσεις, που έχει ακολουθήσει.
Οι γραμμές που προβάλλει ο Πρ. Παυλόπουλος, είτε με δημόσιες παρεμβάσεις του (όπως στα Χανιά), είτε σε επαφές με αξιωματούχους χωρών και της Ε.Ε., συνοψίζονται επιγραμματικά στα εξής:
• Στην προκλητική αμφισβήτηση της συνθήκης της Λωζάνης απαντά με επίκληση του Διεθνούς δικαίου, με αμάχητα νομικά, ιστορικά επιχειρήματα.
• Στην αμφισβήτηση της ελληνικότητας νήσων και βραχονησίδων του Αιγαίου, πέραν της επίκλησης του Διεθνούς Δικαίου, στέλνει και σαφείς προειδοποιήσεις, ότι «στις προκλήσεις δεν απαντούμε με προκλήσεις, αλλά και δεν τις αποδεχόμαστε. Θα έχουν την απάντηση που πρέπει και όποια άλλη απάντηση χρειαστεί». «Καμιά γκρίζα ζώνη», προσθέτει.
• Για το Κυπριακό είναι επίσης σαφής. Όχι λύση με συνέχιση της παρουσίας στρατού κατοχής, όχι λύση που θα περιλαμβάνει τη συνέχιση του απαράδεκτου καθεστώτος των εγγυήσεων.
Αυτές είναι, αυτές πρέπει να είναι οι πάγιες εθνικές θέσεις. Έτσι τις οριοθετεί ένας Πρόεδρος, ο οποίος αυστηρά μέσα στα πλαίσια άσκησης των καθηκόντων του σύμφωνα με το Σύνταγμα έχει επιλέξει να είναι παρεμβατικός κι όχι διακοσμητικός.
Επειδή οι καιροί είναι κρίσιμοι. Και η σιωπή είναι –επί της ουσίας- συμβιβασμός...
