Με την τουρκική λίρα να βρίσκεται ήδη σε επίπεδα κάτω και από τις 19 λίρες προς ένα δολάριο και να δέχεται πιέσεις, η Τράπεζα της Τουρκίας επιβάλλει στις τράπεζες της γειτονικής χώρας νέους κανόνες, ίσως πιο επιθετικούς από ποτέ. Για ακόμη μία φορά σαφής στόχος των νέων κανονισμών, που προστίθενται σε μια χιονοστιβάδα απαγορεύσεων και υποχρεώσεων, είναι να αναγκάσει τις τράπεζες της γειτονικής χώρας να μη διατηρούν καταθέσεις σε ξένο νόμισμα.
Ετσι, εφεξής αν μια τουρκική τράπεζα δεν έχει τουλάχιστον το 60% των καταθέσεών της σε τουρκικές λίρες, θα υποχρεούται να διατηρεί μεγαλύτερο μέρος των συναλλαγματικών διαθεσίμων της στα ταμεία της κεντρικής τράπεζας. Επιπλέον, όταν οι καταθέσεις μιας τράπεζας σε τουρκικές λίρες υποχωρήσουν σε επίπεδα κάτω από το επίπεδο του 60% του συνόλου, η τράπεζα θα αναγκάζεται να αγοράσει περισσότερα κρατικά ομόλογα στο τουρκικό νόμισμα.
Οταν, αντιθέτως, οι καταθέσεις μιας τράπεζας σε τουρκικές λίρες ανέρχονται τουλάχιστον στο 60% του συνόλου ή και περισσότερο, τότε η Τράπεζα της Τουρκίας θα μπορεί να την εξαιρεί από την υποχρέωση της κατοχής συγκεκριμένου όγκου και είδους κρατικών ομολόγων στο τουρκικό νόμισμα.
Η διεύρυνση της χρήσης του τοπικού νομίσματος στις τραπεζικές καταθέσεις αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο της στρατηγικής της κεντρικής τράπεζας. Τα στοιχεία έδειξαν ότι το 59,2% του συνόλου των καταθέσεων στις τράπεζες ήταν σε λίρες στα τέλη του περασμένου μήνα.
Για να μη διατηρούν καταθέσεις σε ξένο νόμισμα – Πιέσεις δέχεται η λίρα
Η λίρα έχει δεχθεί εκ νέου πίεση τις τελευταίες εβδομάδες, με τους αναλυτές τραπεζικών κολοσσών, όπως η HSBC και η Morgan Stanley, να προεξοφλούν απότομη πτώση του τουρκικού νομίσματος μετά τις γενικές εκλογές του επόμενου μήνα.
Και καθώς η γειτονική χώρα οδεύει προς τις εκλογές του Μαΐου, οι διαπραγματευτές συναλλάγματος εκτιμούν πως η έκβαση αυτών των εκλογών θα αποβεί κρίσιμη για τη διαμόρφωση της νομισματικής και δημοσιονομικής κατεύθυνσης της Τουρκίας στο μέλλον.
Εχουν προηγηθεί επί χρόνια οι ανορθόδοξες πολιτικές που έχει επιβάλει ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν τόσο στις τράπεζες όσο και στην κεντρική τράπεζα της χώρας που λειτουργεί ουσιαστικά υπό τις συνεχείς διαταγές του.
Αιχμή της παράλογης αυτής πολιτικής είναι η διατήρηση του κόστους δανεισμού σε χαμηλά επίπεδα, προκειμένου να διευκολύνεται η ανάπτυξη και να διασφαλίζεται η δημοφιλία του Ερντογάν.