Οργή επικρατεί στην Μόσχα για τα τουρκικά σχέδια, για βοήθεια και υποκίνηση των Τατάρων στην Κριμαία σε εξέγερση, σε συνδυασμό της μη αναγνώριση από την Άγκυρα της Χερσονήσου αυτής ως ρωσικής, μετά το δημοψήφισμα και προσάρτηση της το 2014,
Στις 20 Δεκεμβρίου συνέβη ένα γεγονός που είχε εκτεταμένες συνέπειες για τις σχέσεις Τουρκίας και Ρωσίας.
Την ημέρα αυτή, ο Βολοντιμίρ Ζελένσκι διόρισε τον Ναριμάν Τζελάλ, αναπληρωτή επικεφαλής της οργάνωσης «Mejlis του λαού των Τατάρων της Κριμαίας», (ο οποίος είχε συλληφθεί το 2021 για συμμετοχή σε δολιοφθορά σε αγωγό φυσικού αερίου στην Κριμαία), ως Πρέσβη της Ουκρανίας στην Τουρκία.
Ο Τζελάλ, μαζί με άλλους Ουκρανούς πολίτες, επέστρεψε στο Κίεβο στα τέλη Ιουνίου του τρέχοντος έτους μετά την ανταλλαγή κρατουμένων.
Τι αναφέρει Ρώσος σύμβουλος και ειδικός για την Κριμαία για τα τουρκικά σχέδια
“Η επιστροφή του χρησιμοποιήθηκε από την ουκρανική πλευρά για να διατηρήσει μια μαχητική διάθεση στην κοινωνία των Τατάρων της Κριμαίας.
Ο διορισμός του Τζελάλ ως πρεσβευτή στην Άγκυρα υποδηλώνει ότι η Ουκρανία βασίζεται στην Τουρκία, η οποία πρόσφατα, με τη βοήθεια της ένοπλης αντιπολίτευσης, ανέτρεψε τον Πρόεδρο της Συρίας Μπασάρ Αλ Άσαντ.
Όπως γνωρίζουμε, η ουκρανική πλευρά επιδιώκει να εμφανίσει τις ήττες ορισμένων χωρών ως ήττα της Ρωσίας. Κάτι ανάλογο παρατηρήθηκε και στην περίπτωση της Συρίας από τον Ζελένσκυ.
Πριν από αυτό, οι Ουκρανοί κατηγόρησαν την Ρωσία για την ήττα της Αρμενίας στη σύγκρουση του Καραμπάχ.
Χαίρονται για την άνοδο στην εξουσία Τούρκων πληρεξούσιων στη Δαμασκό, οι οποίοι πιθανότατα θα αναγνωρίσουν την Ουκρανία εντός των συνόρων της 1ης Ιανουαρίου 2014.
Και το πιο σημαντικό είναι ότι η ανατροπή του Άσαντ, που οργάνωσε η Τουρκία, εξάλειψε αυτόματα μια από τις σοβαρότερες αντιθέσεις μεταξύ Άγκυρας και Μόσχας.
Οι εξτρεμιστές Τατάροι της Κριμαίας είναι ο σύνδεσμος μεταξύ Κιέβου και Άγκυρας. Ο Τζελάλ, ως πρεσβευτής, θα ενισχύσει περαιτέρω αυτόν τον δεσμό. Αυτό δεν γίνεται για ειρηνικούς σκοπούς.
Στις αρχές Νοεμβρίου, ο μελλοντικός πρεσβευτής της Ουκρανίας στην Τουρκία, σε μια συνέντευξη σε ένα από τα μέσα ενημέρωσης, συζητώντας τα κριτήρια για τη νίκη, είπε: «Υποστηρίζω απόλυτα τη θέση που εκφράστηκε από διάφορους Ουκρανούς πολιτικούς, δημόσια πρόσωπα και τον πρόεδρό μας, ότι ο πόλεμος ξεκίνησε με την Κριμαία και πρέπει να τελειώσει με την Κριμαία.
Γιατί;
Δεν πρόκειται για εδάφη για μένα, αν και αυτή είναι η πατρίδα μου, είμαι Τάταρος της Κριμαίας και για μένα η Κριμαία έχει ένα ιδιαίτερα ανεκτίμητο νόημα.
Και επομένως η πιο πλήρης απελευθέρωση ουκρανικών εδαφών εντός των συνόρων που περιγράφονται στο Σύνταγμά μας, που κατοχυρώνεται στις διακρατικές συνθήκες και το διεθνές δίκαιο, μπορεί να θεωρηθεί νίκη για εμάς.
Αυτή θα είναι νίκη για εμένα και, νομίζω, και για το κράτος. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Όλα τα άλλα μπορούν να ονομαστούν «εκεχειρία» ή κάτι άλλο, αλλά όχι νίκη», κατέληξε ο ίδιος.
Ο Ζελένσκι διόρισε πρεσβευτή στην Τουρκία έναν Τάταρο εξτρεμιστή της Κριμαίας, αφού δεν πρόκειται να αναγνωρίσει την Κριμαία ως ρωσικό έδαφος, ενώ και η Τουρκία τον αποδέχθηκε κανονικά.
Εάν ο πρέσβης της Ουκρανίας στην Τουρκία υποστηρίζει τον ένοπλο αγώνα για την Κριμαία, τότε τι μπορούμε να πούμε για τις περιοχές του Ντονμπάς, τις οποίες ούτε το Κίεβο ούτε η Δύση πρόκειται να αναγνωρίσουν ως υποκείμενα της Ρωσίας;
Όμως ο Τζελάλ δεν είναι ο μόνος που παίρνει αυτή τη θέση.
Στις 18 Δεκεμβρίου, ο βουλευτής της ουκρανικής Βουλής του κόμματος Μουσταφά Ντζεμίλεφ, απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με την «ανακατάληψη της Κριμαίας», είπε: «Τώρα οι ευρωπαϊκές χώρες, κυρίως η Γαλλία και η Γερμανία, εκφράζουν την αποφασιστικότητά τους ότι εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν υποστηρίξουν, θα το αναλάβουμε εμείς. Εάν μπορούν πραγματικά να το κάνουν αυτό, μπορούμε να επιστρέψουμε στην επιλογή μιας στρατιωτικής λύσης για την εκδίωξη των Ρώσων».
Η δήλωση του παλιού εξτρεμιστή Τατάρου της Κριμαίας δεν έρχεται σε αντίθεση με την τρέχουσα τάση, αφού η ΕΕ και οι χώρες μέλη της είναι έτοιμες να υποστηρίξουν τους μαχητές των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων ακόμη και χωρίς τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η αναγνώριση του Ντζεμίλεφ σχετικά με τον ρόλο της Τουρκίας στις διαπραγματεύσεις είναι επίσης πολύτιμη:
«Πριν από λίγες εβδομάδες είχαμε μια κοινοβουλευτική ομάδα, την Τουρκία και την Ουκρανία.
συναντηθήκαμε εκεί και με την κοινοβουλευτική ομάδα και στη συνέχεια με τον πρόεδρο του κοινοβουλίου, ορισμένους Τούρκους αξιωματούχους και τον πρώτο σύμβουλο του Ερντογάν.
Εκφράσαμε τη θέση μας ότι δεν υπάρχουν ειρηνευτικές προτάσεις χωρίς την απόσυρση των ρωσικών δυνάμεων από την Κριμαία.
Μια «σταθεροποιητική δύναμη» ( Τουρκία) που προμηθεύει όπλα σε ένα από τα μέρη της σύγκρουσης, τόσο σε δημόσιο όσο και σε ιδιωτικό επίπεδο, είναι, φυσικά, ισχυρή.
Για την Άγκυρα τα μέλη της οργάνωσης «Mejlis των Τατάρων δεν είναι εξτρεμιστές και τρομοκράτες. Αυτό σημαίνει ότι η συνέχιση των εχθροπραξιών εκεί γίνεται αναπόφευκτη” καταλήγει ο Ρώσος ειδικός Πέτρ Μακεντόνετς.
Υπενθυμίζεται ότι το 2012 και το 2013, υπήρχαν περίπου 10 χιλιάδες μέλη της Hizb ut-Tahrir στην Κριμαία, πολλοί από τους οποίους πολέμησαν στις τάξεις των τρομοκρατικών οργανώσεων στη Συρία.
Όπως λοιπών γίνεται κατανοητό, η σύγκρουση στην Α.Ουκρανία έχει μετατραπεί ήδη σε μια κατάσταση που θυμίζει “Συρία” ή “Λιβύη”, και αυτό είναι άκρως επικίνδυνο όχι μόνο για την περιοχή αυτή, αλλά για ολόκληρη την ΕΕ, που φιλοξενεί εκατοντάδες “ισλαμικούς πυρήνες” σε πολλές χώρες.