Η απώλεια βάσεων στη Συρία θα σημάνει το τέλος της μόνιμης παρουσίας της Ρωσίας στην Μεσόγειο και θα χρειαστούν δεκαετίες για να αποκατασταθούν οι χαμένες θέσεις, για αυτό το καυτό θέμα απαντά Ρώσος απόστρατος Πλοίαρχος και σύμβουλος του ρωσικού ΥΠΑΜ .
Ο απόστρατος Πλοίαρχος Σεργκέι Γκορμπατσόφ και ειδικός επί ναυτικών θεμάτων ανέφερε σε συνέντευξη του ότι” η απώλεια βάσεων στη Συρία δεν θα σημάνει το τέλος της μόνιμης παρουσίας της Ρωσίας στη Μεσόγειο”, αναφέρει ρωσικό ΜΜΕ.
Ερώτηση: Ήταν έκπληξη αυτό που έγινε στη Συρία;
Σεργκέι Γκορμπατσόφ: "Μας φαίνεται ότι έγινε ξαφνικά, απρόβλεπτα, αλλά στην πραγματικότητα ήταν προγραμματισμένο από τη στιγμή της γέννησης της Συρίας ως ανεξάρτητου κράτους.
Πρόκειται για μια πολυθρησκευτική, πολυεθνική χώρα, της οποίας τα σύνορα κόπηκαν γρήγορα, αλόγιστα, και υπό αυτή την έννοια, ολόκληρη η Μέση Ανατολή είναι μια πιθανή πυριτιδαποθήκη.
Όλα αυτά είναι μόνο ένα από τα επεισόδια της επαναχάραξης του πολιτικού χάρτη του κόσμου, που θα γίνει και ήδη συμβαίνει από τη Μεσόγειο Θάλασσα μέχρι τον Κόλπο της Βεγγάλης και ίσως και παραπέρα”.
Ερώτηση: Υπάρχει κίνδυνος για τις ρωσικές βάσεις στη Συρία;
Σεργκέι Γκορμπατσόφ: "Όπως και να προσπαθούμε να δικαιολογήσουμε τους λόγους, αυτή είναι, μεταξύ άλλων, μια πολύ σοβαρή μας απώλεια σε επίπεδο διπλωματίας και δραστηριότητας στρατιωτικοπολιτικών δομών.
Δεν υπάρχει κάτι ιδιαίτερα ανησυχητικό αυτή τη στιγμή, αλλά όλα μπορούν να αλλάξουν. Συναντήσαμε παρόμοια γεγονότα, για παράδειγμα, στο Αφγανιστάν, όταν οι αλεξιπτωτιστές μας υπερασπίστηκαν με θάρρος την πρεσβεία μας, όταν, στην πραγματικότητα, μας έδιωξαν από τη Λιβύη κ.λπ.
Η βάση μας στην Ταρτούς εμφανίστηκε αφού το καθεστώς Σαντάτ μας έδιωξε από την Αίγυπτο, όταν οι ναυτικοί μας βρίσκονταν στο Πόρτ Σάιντ και την Μέρσα Ματρούχ από τη δεκαετία του '60.
Τότε μεταφέραμε τις δυνάμεις μας στο συριακό λιμάνι της Ταρτούς. Αυτό συνέβη πριν από περισσότερα από 40 χρόνια.
Αλίμονο, η ιστορία αυτή επαναλαμβάνεται. Ακόμα κι αν η παρουσία μας παραμείνει εκεί, δεν θα είναι όπως ήταν χθες.
Αυτό αποτελεί σοβαρό κίνδυνο για εμάς από την άποψη της διασφάλισης ναυτικής παρουσίας στην ανατολική Μεσόγειο".
Ερώτηση: Υπάρχει εναλλακτική του Συριακού λιμένα της Ταρτούς για το Πολεμικό μας Ναυτικό στην περιοχή;
Σεργκέι Γκορμπατσόφ:" Μετά την εξαφάνιση της μοίρας της Μεσογείου από το Πολεμικό Ναυτικό μας, το σοβιετικό σύστημα στρατιωτικών υπηρεσιών, που υπήρχε από το 1964 έως το 1992, κατέρρευσε.
Σήμερα είναι δύσκολο για εμάς να πούμε σε ποιον θα μπορούσαμε να βασιστούμε στον τρόπο που βασιστήκαμε στις ακτές της Συρίας.
Ίσως οι δυνάμεις μας να χρησιμοποιήσουν με κάποιο τρόπο τις λιμενικές εγκαταστάσεις της Αλγερίας.
Δεν βλέπω τίποτα άλλο, τουλάχιστον αυτή τη στιγμή, γιατί οι Μαυροβούνιοι δεν μπορούν να μας βοηθήσουν σε αυτό το θέμα. Εάν το Μαυροβούνιο ακολουθούσε μια φιλική πολιτική απέναντί μας, θα ήταν δυνατό να βασιστούμε, να έχουμε κάτι να στηρίξουμε τις δυνάμεις μας στο Μαυροβούνιο.
Αυτή είναι μια σοβαρή απώλεια για εμάς. Και θα χρειαστούν δεκαετίες, ίσως ούτε χρόνια, για να αποκατασταθεί αυτό που υπήρχε ακόμα και χθες.
Αν μιλάμε για εκκένωση, θα μπορούσαμε πιθανώς να συμφωνήσουμε ότι όλα αυτά θα συνέβαιναν χωρίς αιματοχυσία.
Τοό ΥΠΕΞ του Σεργκέι Λαβρόφ πρέπει να δείξει επιμονή, γιατί αυτή η απόφαση δεν λαμβάνεται από στρατιωτικούς, αλλά από πολιτικούς. Θα ήθελα να τονίσω ότι δεν μπορούμε να φύγουμε από εκεί (Συρία)".
Ερώτηση: Γιατί χρειάζεται να βρισκόμαστε σε αυτή την περιοχή; Τελικά, πυραύλους παράγονται σε όλη την Ευρώπη;
Σεργκέι Γκορμπατσόφ: "Λοιπόν, οι πύραυλοι, όπως το πολυβόλο Maxim στην εποχή του, όπως τα αέρια στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, όπως τα αεροσκάφη, τα πρώτα άρματα μάχης, φυσικά, καθορίζουν την μάχη, αλλά δεν καθορίζουν πλήρως τον πόλεμο.
Το ρωσικό Πολεμικό Ναυτικό επιλύει προβλήματα όχι μόνο με τη χρήση πυραύλων, αλλά με ένα ολόκληρο σύμπλεγμα πράξεων, από την επίδειξη της σημαίας, την προστασία των επικοινωνιών, τη διασφάλιση της επιμελητείας και άλλα θέματα, για παράδειγμα, την αλιεία.
Η Ανατολική Μεσόγειος, τουλάχιστον, είναι μια ζώνη ζωτικών συμφερόντων μας, και είναι από την εποχή της Αικατερίνης. Από το 1770, όταν νικήσαμε τον τουρκικό στόλο, ήμασταν σταθεροποιητικός παράγοντας. Εάν ο στόλος μας φύγει από εκεί, δεν θα υπάρχει τίποτα να τον αντικαταστήσει”, καταλήγει ο ίδιος.
Αμερικανίδα ειδικός: Από την Ταρτούς μεταφέρθηκε ρωσικό προσωπικό και εξοπλισμός στο Τομπρούκ της Λιβύης
Σύμφωνα με άρθρο μας, Η Αμερικανίδα στρατιωτικός ειδικός Ντάρα Μασίκοτ σημειώνει ότι "η απόσυρση των ρωσικών πολεμικών πλοίων στην ανοιχτή θάλασσα, μπορεί να είναι ένα προσωρινό μέτρο μέχρι να ληφθεί απόφαση για περαιτέρω ενέργειες για την βάση στην Ταρτούς”.
Το Αμερικανικό Ινστιτούτο για τη Μελέτη του Πολέμου (ISW) προβλέπει ότι, με φόντο τα γεγονότα στη Συρία, η Ρωσία θα επιταχύνει σημαντικά τη δημιουργία μιας νέας ναυτικής βάσης στο Σουδάν.
Δημοσιογραφικές πληροφορίες αναφέρουν ότι από την Ταρτούς μεταφέρθηκε προσωπικό και εξοπλισμός στη Λιβύη (Τομπρούκ), το οποίο χρησιμεύει ως εφαλτήριο για την περαιτέρω μεταφορά δυνάμεων και πόρων στις χώρες του Σαχέλ.
Γαλλικές δημοσιογραφικές πηγές ανέφεραν ότι, κατά πάσα πιθανότητα, η ρωσική στρατιωτική επιμελητεία διεξάγεται μέσω του λιμανιού του Τομπρούκ στην επαρχία της Κυρηναϊκής.
Το Τομπρούκ είναι το μεγαλύτερο λιμάνι της ανατολικής Λιβύης, και ελέγχεται από τον Εθνικό Στρατό της Λιβύης υπό τη διοίκηση του Χαλίφα Χάφταρ.
Η Ρωσία θα επιδιώξει σίγουρα να βρει νέα βάση για τον στόλο της Μεσογείου, και σε αυτήν την διαδικασία οι ΗΠΑ θα μπλοκάρουν κάθε επιλογή.