Η ιστορία έχει αποδείξει πως ένα και μόνο φιλόδοξο και ικανό άτομο μπορεί να καταφέρει πάρα πολλά πράγματα, ακόμη και να χτίσει μία αυτοκρατορία. Στην περίπτωση της ρωσικής ιστορίας, έχουν υπάρξει πολλοί ηγέτες που έχουν σώσει την Ρωσική Αυτοκρατορία από σίγουρη καταστροφή. Από τον Πέτρο Α' της Ρωσίας μέχρι και τον σημερινό Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, πολλοί θρυλικοί ηγέτες έχουν κυβερνήσει την Μόσχα.
Πάμε να δούμε με χρονολογική σειρά ποιοι από αυτούς θεωρούνται οι σημαντικότεροι σε όλη την ιστορία του κράτους.
Πέτρος Α' ο Μέγας (1682 με 1725)
Ξεκινάμε με έναν από τους σημαντικότερους Ρώσους ηγέτες στην ιστορία, τον Πέτρο Α' που εξαιτίας των επιτευγμάτων του αποκαλείται Πέτρος ο Μέγας. Ο ίδιος κυβέρνησε το Βασίλειο της Ρωσίας από το 1682 έως το 1725. Ο Πέτρος είχε οραματιστεί μία ισχυρή Ρωσία, για αυτό και εκσυγχρόνισε το βασίλειό του μετατρέποντάς το σε μία ισχυρή ευρωπαϊκή δύναμη. Λόγω αυτού, πολλοί ιστορικοί τον χαρακτηρίζουν ως τον κρισιμότερο «μεταρρυθμιστή» στην ιστορία του έθνους.
Ο Πέτρος ήθελε να γίνει το Βασίλειο της Ρωσίας μία πανίσχυρη ναυτική δύναμη, κάτι που επίσης κατάφερε. Πολέμησε πολλούς πολέμους έναντι της Σουηδίας, της Εσθονίας, της Λετονίας, της Φινλανδίας και της Τουρκίας, ως αποτέλεσμα των οποίων το βασίλειό του προσάρτησε διάφορες εκτάσεις γης και κρίσιμα λιμάνια της Αζοφικής και Βαλτικής Θάλασσας.
Σε κοινωνικό επίπεδο, ο Μέγας Πέτρος θεωρείται πως διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην μετάβαση της Ρωσίας από την μεσαιωνική εποχή στην εποχή της Αναγέννησης. Αυτό το πέτυχε υιοθετώντας σύγχρονες τεχνολογίες και συνήθειες από την Δύση στην ρωσική κοινωνία.
Πριν συνεχίσουμε δεν πρέπει να παραλείψουμε το γεγονός πως ο Πέτρος Α' ίδρυση την Αγία Πετρούπολη, μία από τις μεγαλύτερες ρωσικές πόλεις σήμερα.
Ελισάβετ Πετρόβνα (1741 με 1762)
Η Ελισάβετ Πετρόβνα ήταν η δεύτερη μεγαλύτερη κόρη του Πέτρου Α', η οποία κυβέρνησε την Ρωσική Αυτοκρατορία από το 1741 έως το 1761. Η Ελισάβετ συνέχισε με ιδιαίτερη επιτυχία το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού της Ρωσικής Αυτοκρατορίας που ξεκίνησε ο πατέρας της.
Η Ελισάβετ, όπως και ο Πέτρος, είχε ως στόχο να υιοθετήσει το ρωσικό κοινωνικό και πολιτικό σύστημα δυτικά πρότυπα της εποχής. Δεδομένου αυτού, η ίδια συνέδραμε στην ίδρυση των πρώτων ρωσικών τραπεζών και στην αύξηση της εξουσίας της Γερουσίας. Έτσι η οικονομία της Αυτοκρατορίας βίωσε μία άνοδο κατά την διάρκεια της βασιλείας της Ελισάβετ.
Άλλα σημαντικά επιτεύγματα της αυτοκρατόρισσας ήταν η ίδρυση του Πανεπιστημίου της Μόσχας, του Πανεπιστημίου της Αγίας Πετρούπολης και της Ακαδημίας Καλών Τεχνών. Επίσης πρέπει να σημειώσουμε πως η Ελισάβετ υποστήριξε πολλούς Ρώσους επιστήμονες, συγγραφείς και καλλιτέχνες όπως τον Μιχαήλ Λομονόσοφ.
Αλέξανδρος Β' της Ρωσίας (1855 έως 1881)
Ο Τσάρος Αλέξανδρος Β' ήταν ο μεγαλύτερος γιος του Ρώσου αυτοκράτορα Νικόλα Α'. Ο Αλέξανδρος κυβέρνησε την Ρωσική Αυτοκρατορία το διάστημα μεταξύ 1855 και 1881, δηλαδή για περισσότερες από τρεις δεκαετίες. Είναι γνωστός και ως Αλέξανδρος ο Ελευθερωτής. Ο Αλέξανδρος Β' βοήθησε την αυτοκρατορία του να ανακάμψει και να προοδεύσει μετά την ήττα στον Κριμαϊκό Πόλεμο το 1856.
Ο Τσάρος κατήργησε τελείως την δουλεία το έτος 1861, ενώ κατά την διάρκεια της βασιλείας του κατάφερε να αναδιαμορφώσει το κοινωνικοπολιτικό σύστημα της Ρωσίας. Ο Αλέξανδρος εφάρμοσε πολλές μεταρρυθμίσεις και στο εκπαιδευτικό σύστημα της Ρωσίας, προσδίδοντας περισσότερο επίπεδο αυτονομίας και ελευθερίας στα πανεπιστήμια το 1863.
Ο Αλέξανδρος Β' αναβάθμισε σημαντικά και τις στρατιωτικές δυνατότητες του ρωσικού στρατού, με αποτέλεσμα το 1863 η χώρα να νικήσει στην Ιανουαριανή Εξέγερση της Πολωνίας. Δυστυχώς όμως μετά από 5 ανεπιτυχείς απόπειρες δολοφονίας, το 1881 ο Αλέξανδρος Β' δολοφονήθηκε στην Αγία Πετρούπολη.
Βλαντιμίρ Λένιν (1917 με 1924)
Ο Λένιν θεωρείται μία από τις προσωπικότητες που άσκησε την περισσότερη επιρροή στην σύγχρονη ιστορία της Ρωσίας, αφού αποτελεί ιδρυτής του Κομμουνιστικού Κόμματος (Μπολσεβίκοι) στην Σοβιετική Ένωση. Ήταν ένας από τους οργανωτές του πραξικοπήματος του Οκτωβρίου του 1917, το οποίο σηματοδότησε το τέλος της δυναστείας Ρομανόφ και την λήξη της βασιλείας στη Ρωσία.
Ο Λένιν έγινε ο πρώτος ηγέτης της Σοβιετικής Ρωσίας, ενώ το 1922 έγινε ο πρώτος επικεφαλής της Σοβιετικής Ένωσης. Έμεινε γνωστός για την πολιτική ιδεολογία Μαρξισμός-Λενινισμός, ουσιαστικά μία συνέχεια του Μαρξισμού που υπάγεται φυσικά στο ευρύ φάσμα του κομμουνισμού. Υπό την εξουσία του Λένιν ο καπιταλισμός αντικαταστάθηκε από τον σοσιαλισμό στη Ρωσία.
Ιωσήφ Στάλιν (1924 με 1953)
Αδιαμφισβήτητα ο Ιωσήφ Στάλιν είναι μία από τις πιο αμφιλεγόμενες πολιτικές προσωπικότητες στην ιστορία. Ήταν ένας ιδιαίτερα σκληρός ηγέτης, ο οποίος επηρέασε πολύ την πορεία της Σοβιετικής Ένωσης κατά την διάρκεια και έπειτα από την εποχή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Υπό την ηγεσία του, το κράτος μετατράπηκε σε στρατιωτική και βιομηχανική υπερδύναμη ενώ οι Σοβιετικοί νίκησαν τους Γερμανούς ναζί και επέκτειναν τον κομμουνισμό στην Ανατολική Ευρώπη.
Ο Στάλιν από μικρός βρέθηκε στην πολιτική σκηνή, στο πλευρό του Βλαντιμίρ Λένιν. Όταν ο Λένιν έγινε επικεφαλής του κράτος διόρισε τον Στάλιν Γενικό Γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Ο Στάλιν θυσίασε πολλές αθώες ψυχές για να μετατρέψει την Σοβιετική Ένωση σε μία βιομηχανικά και στρατιωτικά ισχυρή χώρα. Το κράτος και η αστυνομία τρομοκρατούσαν τον σοβιετικό λαό, για αυτό και ο διάδοχός του Νικίτα Χρουστσόφ εφάρμοσε μία πολιτική ονόματι Αποσταλινοποίηση.
Μιχαήλ Γκορμπατσόφ (1985 έως 1991)
Ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ αποτέλεσε τον τελευταίο Γενικό Γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης, ενώ λίγο αργότερα έγινε ο τελευταίος πρόεδρος της Σοβιετικής Ένωσης. Πολλοί είναι αυτοί που θεωρούν πως οι επαναστατικές μεταρρυθμίσεις του, κυρίως η Περεστρόικα και η Γκλάσνοστ, οδήγησαν την Σοβιετική Ένωση στην κατάρρευσή της το 1991.
Η Περεστρόικα είχε στόχο την οικονομική ανοικοδόμηση της σοσιαλιστικής οικονομίας της Σοβιετικής Ένωσης, ενώ σκοπός της Γκλάσνοστ ήταν να αυξηθεί το επίπεδο ζωής του σοβιετικού λαού και να αποκτήσουν οι πολίτες μεγαλύτερο επίπεδο ελευθερίας. Με αυτές τις μεταρρυθμίσεις ο Γκορμπατσόφ ευελπιστούσε να κάνει την Σοβιετική Ένωση καλύτερη από ποτέ.
Το 1990 ο ίδιος βραβεύθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης για τον ηγετικό του ρόλο στην εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ της Δύσης και της Ρωσίας (Ανατολής). Να τονίσουμε επίσης πως οι πολιτικές του οδήγησαν στην λήξη του Ψυχρού Πολέμου.
Βλαντιμίρ Πούτιν
Στην λίστα με τους σημαντικότερους Ρώσους ηγέτες δεν θα μπορούσε φυσικά να λείπει ο σημερινός πρόεδρος της χώρας, ο Βλαντιμίρ Πούτιν. Ο Πούτιν υπηρέτησε ως επικεφαλής της Ρωσίας από το 1998 μέχρι το 2008 και από το 2012 μέχρι και σήμερα. Τις περιόδους μεταξύ 1990 και 2000 και μεταξύ 2008 και 2012 ο Πούτιν ήταν πρωθυπουργός της Ρωσίας. Δεδομένων όλων αυτών, ο ίδιος είναι ο μακροβιότερος ηγέτης της Ρωσίας μετά τον Ιωσήφ Στάλιν.
Ο Πούτιν παρέλαβε από τον Μπόρις Γιέλτσιν μία χώρα πνιγμένη στο χάος που υπέφερε από οικονομική κρίση και εξωτερικές απειλές. Η πολιτική του Πούτιν όμως είχε ως αποτέλεσμα την αναγέννηση του κράτους μέσα από μία σειρά επιτυχημένων εσωτερικών και εξωτερικών μεταρρυθμίσεων και αποφάσεων. Η ρωσική οικονομία είναι ισχυρότερη από ποτέ, αφού η Μόσχα πουλάει ενεργειακούς πόρους σε όλον τον πλανήτη. Αυτό επιτρέπει στον Πούτιν να δαπανεί περισσότερα κεφάλαια στον ρωσικό στρατό, οι δυνατότητες του οποίου αυξήθηκαν δραστικά υπό την ηγεσία του.
Το 2004 ο Πούτιν έθεσε σε εφαρμογή και κάποιες σημαντικές πολιτικές μεταρρυθμίσεις, όπως την δυνατότητα να επιλέγει αυτός τοπικούς κυβερνήτες. Έτσι ο σημερινός Ρώσος πρόεδρος έχει περισσότερη εξουσία συγκριτικά με τους προκατόχους του. Έτσι ο Πούτιν κατάφερε να επικρατήσει έναντι πολλών ολιγαρχών και διεφθαρμένων πολιτικών κατά την διάρκεια της θητείας του.
Δεδομένης της σημαντικής προόδου της Ρωσίας υπό την προεδρία του Πούτιν, η παρουσία της χώρας στην διεθνή σκηνή είναι επιβλητικότερη από ποτέ. Πολλοί πιστεύουν πως στόχος του Πούτιν είναι να αποκτήσει η Μόσχα το κύρος και την δόξα της Σοβιετικής Ένωσης, ενώ άλλοι πιστεύουν πως ο Ρώσος ηγέτης το έχει ήδη καταφέρει.
