Το ρωσικό ΠΝ είναι σίγουρα ένα από τα πιο αξιοθαύμαστα στον κόσμο. Παρά όμως τα πολλά ισχυρά πολεμικά πλοία που διαθέτει στην κατοχή του, του λείπει ένα πράγμα: ένα πυρηνοκίνητο αεροπλανοφόρο. Σήμερα, το ρωσικό ΠΝ διαθέτει μόνο ένα αεροπλανοφόρο, το Admiral Kuznetsov, το οποίο βρίσκεται υπό εργασίες και είναι απίθανο να επιστρέψει σε ενεργή υπηρεσία μέχρι το επόμενο έτος (στην καλύτερη). Το πλοίο έχει συναντήσει πολλά προβλήματα με τον εν εξελίξει επαναξοπλισμό του, αλλά η Ρωσία επιμένει να θέλει να το ξαναδεί σε υπηρεσία.
Ένας λόγος που δεν το αποσύρει είναι πως δεν διαθέτει τα κεφάλαια για ένα νέο πλοίο του ίδιου τύπου. Η κατάσταση δεν πρόκειται να βελτιωθεί αφού η χώρα έχει δεχθεί διεθνείς κυρώσεις μετά τις επιχειρήσεις της στην Ουκρανία.
Το Όνειρο για Πυρηνοκίνητο Αεροπλανοφόρο
Δεν χρειάζεται να αναφέρουμε πόσο πολύ θέλει το Κρεμλίνο ένα νεότερο και ισχυρότερο αεροπλανοφόρο. Τον Μάιο του 2019, έγιναν δημόσιες αναφορές που περιέγραφαν ένα ρωσικό σχέδιο κατασκευής ενός τέτοιου πλοίου 70 χιλιάδων τόνων. Η κατασκευή αναμένονταν να ξεκινήσει το 2023. Ωστόσο, έκτοτε μόνο λίγες λεπτομέρειες έχουν γίνει γνωστές, κάτι που κάνει τα πλήθη να θεωρούν το αεροπλανοφόρο "νεκρό".
Ωστόσο, αυτήν δεν ήταν η πρώτη φορά που η Μόσχα ήθελε να κατασκευάσει ένα πυρηνοκίνητο αεροπλανοφόρο στην κλίμακα μεγέθους των αμερικανικών. Το Κρεμλίνο παρήγγειλε την κατασκευή ενός νέο υπεραεροπλανοφόρου (super carrier) την δεκαετία του '80, το οποίο θα ήταν ισάξιο με τους ανταγωνιστές του και θα έμοιαζε με το προηγουμένως ακυρωμένο Project 1153 Orel (Αετός), το οποίο δεν έφτασε ποτέ σε στάδιο σχεδίου.
Με εκτόπισμα 85 χιλιάδων τόνων, το σοβιετικό υπεραεροπλανοφόρο θα ήταν μεγαλύτερο από την αμερικανική κλάση Forrestal, αλλά μικρότερο από την κλάση Nimitz. Όπως και το ρωσικό πλοίο, ο σοβιετικός σχεδιασμός διέθετε ένα σύστημα προώθησης πυρηνικής ενέργειας που περιλάμβανε τέσσερεις KN-3 αντιδραστήρες, παράγοντας ιπποδύναμη 280.000 αλόγων. Η μέγιστη ταχύτητα υπολογίζονταν να είναι 30 κόμβοι, δηλαδή 55 χλμ/ώρα, ενώ το βεληνεκές του θα ήταν απεριόριστο. Οι αντιδραστήρες θα είχαν διάρκεια ζωής 20 με 25 ετών πριν το πλοίο χρειάζονταν ανεφοδιασμό στα μέσα της υπηρεσίας του.
Μία Σοβιετική Κλάση Nimitz;
Το νέο πλοίο, το οποίο αναμένονταν να ονομαστεί Kremlin πριν μετονομαστεί σε Ulyanovsk, θα αποτελούσε μία μεγάλη βελτίωση από την κλάση Kuznetsov. Το νέο πλοίο θα περιλάμβανε κατάστρωμα πτήσεων εξοπλισμένο με δύο συστήματα εκτόξευσης αεροσκαφών ατμού, τα οποία θα μπορούσαν να εκτοξεύσουν πλήρως φορτωμένα αεροσκάφη. Θα υπήρχαν επίσης τρεις ανελκυστήρες αεροσκαφών, δύο εκ των οποίων στη δεξιά πλευρά και ένας στην αριστερή, οι οποίοι θα παρείχαν πρόσβαση στα χαμηλά καταστρώματα των υπόστεγων αεροσκαφών.
Οι σοβιετικές μοίρες θα περιλάμβαναν έως 60 αεροσκάφη, με έναν συνδυασμό Su-33, Su-27K, MiG-29K και Yakovlev Yak-33 αεροσκαφών και Ka-27 και Ka-27PS ελικοπτέρων.
Το Αεροπλανοφόρο Παραγγέλθηκε Αλλά Δεν Παραδόθηκε
Η επίσημη παραγγελία έγινε στις 11 Ιουνίου. Η προγραμματιζόμενη ημερομηνία καθέλκυσης ήταν το 1995, γεγονός που θα έκανε την Σοβιετική Ένωση το δεύτερο κράτος που θα καθέλκυε πυρηνοκίνητο αεροπλανοφόρο.
Ωστόσο, με την Διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991 το πρόγραμμα ακυρώθηκε. Μέχρι τότε μόνο το 20 τις εκατό είχε προλάβει να ολοκληρωθεί. Η κατασκευή ήδη καθυστερούσε λόγω προβλημάτων στην χρηματοδότηση. Ότι είχε δημιουργηθεί πουλήθηκε το 1992, τελειώνοντας οριστικά την μόνη προσπάθεια της Σοβιετικής Ένωσης να κατασκευάσει ένα πυρηνοκίνητο υπεραεροπλανοφόρο.
