Μπήκαμε στον τέταρτο μήνα της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης. Οι εχθροπραξίες, που ξεκίνησαν περίφημα σε όλη την επικράτεια της Ουκρανίας που συνορεύει με τη Ρωσία και τη νότια Λευκορωσία, είναι τώρα σχεδόν ολοκληρωτικά συγκεντρωμένες στο Ντονμπάς, γράφει ο Sergey Poletaev, στο k-politika.ru.
Πρέπει να παραδεχτούμε ότι η Ουκρανία, ως αντίπαλος, αποδείχθηκε πολύ πιο δυνατή από ό,τι φαινόταν σε πολλούς, την παραμονή της στρατιωτικής επιχείρησης. Ναι, ο λόγος που δόθηκε από τη ρωσική πλευρά για την έναρξη της επιχείρησης (η απειλή μιας ουκρανικής εισβολής στο Ντονμπάς) έχασε τη σημασία του τις πρώτες ημέρες, αν όχι ώρες: ο ουκρανικός στρατός (APU) εξουδετερώθηκε με ισχυρά πλήγματα και στερήθηκε της δυνατότητας διεξαγωγής επιθετικών επιχειρήσεων. Ναι, μέσα σε μερικές εβδομάδες ήταν δυνατή η κατάληψη των εδαφών πολλών περιοχών χωρίς σοβαρές μάχες. Ωστόσο, η κατάρρευση του ουκρανικού κράτους δεν συνέβη, η διοίκηση και ο έλεγχος των στρατευμάτων διατηρήθηκαν, η κινητοποίηση πραγματοποιήθηκε και οι προμήθειες έγιναν. Βλέποντας ότι η Ουκρανία αντέχει και μπορεί να πολεμήσει, η Δύση, στο τέλος, αποφάσισε για εκτεταμένες στρατιωτικές προμήθειες.
Υπό αυτή την έννοια, είναι ενδεικτικό το παράδειγμα της Μαριούπολης, η φρουρά της οποίας ήταν περικυκλωμένη για δυόμισι μήνες και την οποία οι ουκρανικές αρχές όλο αυτό το διάστημα υποσχέθηκαν πρώτα να απελευθερώσουν με στρατιωτικά μέσα και στη συνέχεια να τους μεταφέρουν σε μια ουδέτερη χώρα.
Τελικά όλα τελείωσαν, όταν παραδόθηκαν οι ΕΔ της Ουκρανίας και μαχητές των εθνικών ταγμάτων, αφού κατάλαβαν πως χρησιμοποιήθηκαν από τους Ουκρανούς. Σύμπτωση ή όχι, αλλά αμέσως μετά την πτώση της Μαριούπολης, το μέτωπο στο Ντονμπάς επίσης κλονίστηκε, και υπό την απειλή της περικύκλωσης των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας, τώρα προτιμούν τις περισσότερες φορές να υποχωρούν και να παραδίδουν πόλεις χωρίς να μάχονται.
Τεκτονικές αλλαγές σημειώθηκαν στις περιοχές Χερσώνα και Ζαπορίζια που κατέχονται από τον ρωσικό στρατό: Δημιουργήθηκαν στρατιωτικές και πολιτικές διοικήσεις, Οι πληρωμές γίνονται με ρούβλια, έχει συνδεθεί η ρωσική τηλεόραση και το διαδίκτυο, εκδίδονται ρωσικές πινακίδες κυκλοφορίας. Όλα δείχνουν ότι η Ρωσία σκοπεύει να μείνει εδώ σοβαρά και για μεγάλο χρονικό διάστημα - σε αντίθεση με τις περιοχές κοντά στο Χάρκοβο. Η μάχη για το Ντονμπάς, που θα καθορίσει το μέλλον της στρατιωτικής επιχείρησης, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Ακολουθήθηκε το σενάριο, δεν μιλάμε για γρήγορη και θεαματική ήττα των ΕΔ της Ουκρανίας, αλλά για έναν πόλεμο φθοράς, όπως έγινε με τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η σύγκρουση παραμένει τοπική και περιφερειακή για όλους εκτός από την Ουκρανία: Η Ρωσία πολεμά με έναν στρατό εν καιρώ ειρήνης, στην πραγματικότητα, ένα εκστρατευτικό σώμα με τη μέγιστη ταχύτητα, και η Δύση, αν και προμηθεύει τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας σε πρωτοφανή κλίμακα, δεν προμηθεύει ακόμη τα τελευταία και πιο ακριβά όπλα, δεν παρεμβαίνει στα δικά της στρατεύματα.
Σε κάθε στρατιωτική σύγκρουση, δύο ζητήματα είναι κεφαλαιώδους σημασίας.
Πρώτον: ποια είναι η πολιτικά αποδεκτή ζημιά - πόσο είστε διατεθειμένοι να χάσετε δυνάμεις και μέσα για να επιτύχετε στρατιωτικούς στόχους;
Δεύτερον: ποια είναι η σωματικά αποδεκτή ζημιά - πόσα μπορείς να χάσεις σε δύναμη και μέσα, διατηρώντας παράλληλα την ικανότητα να παλεύεις και να πετυχαίνεις στόχους;
Στο πλαίσιο των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας, θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε σε διευκρινιστικές ερωτήσεις:
Πόσο έτοιμη είναι η Ουκρανία να χάσει στρατιώτες;
Οι συνολικές απώλειες των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας σε νεκρούς, τραυματίες και αιχμαλώτους υπολογίζονται σε δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους και η κοινή γνώμη της χώρας αποδέχεται μέχρι στιγμής αυτούς τους αριθμούς: ναι, οι απώλειες είναι υψηλές, αλλά επιτυχώς "κρατούμε πίσω" τα ορκ». Ωστόσο, αυτοί είναι οι καλύτεροι, πιο έμπειροι και με κίνητρο μαχητές και, τουλάχιστον τους επόμενους μήνες, θα είναι δύσκολο να τους αντικαταστήσουν.
Επιπλέον, η αμυντική τακτική των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας λειτουργεί καλά στις οχυρωμένες θέσεις που έχουν δημιουργηθεί στο Ντονμπάς όλα αυτά τα χρόνια. Το πώς θα αποδίδουν οι μη εκπαιδευμένοι νεοσύλλεκτοι εκτός τέτοιων θέσεων και απέναντι σε έναν στρατό που έχει αποκτήσει εμπειρία σε επιχειρήσεις επίθεσης, θα δείξει το μέλλον.
Πόσο έτοιμη να χάσει όπλα η Ουκρανία;
Με τη σημερινή κλίμακα των εχθροπραξιών, χρειάζονται χιλιάδες, δεκάδες χιλιάδες, καθώς και εκατομμύρια τεμάχια πυρομαχικών για αυτούς. Ναι, η ΕΣΣΔ συσσώρευσε όπλα για παγκόσμιους πολέμους και η μερίδα του λέοντος αυτών των όπλων εγκαταστάθηκε στην Ουκρανία και τώρα υπηρετεί στις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας. Ναι, προσφέρεται στρατιωτική βοήθεια από όλο τον κόσμο, αλλά αυτή η ροή είναι μικρότερη από αυτή που χάνεται στο μέτωπο. Καθώς το σοβιετικό απόθεμα εξαντλείται, η Δύση θα αντιμετωπίσει το ζήτημα μιας πλήρους στρατιωτικής προμήθειας στην Ουκρανία σε μια κλίμακα που δεν υπήρχε εδώ και δεκαετίες, αλλά θα πρέπει να προμηθευτεί, παρόλο που είναι σκληραγωγημένη από τη μάχη.
Πόσο καιρό μπορεί να αντέξει οικονομικά η Ουκρανία;
Δίνουν στοιχεία για διπλάσια πτώση του ΑΕΠ της Ουκρανίας φέτος: περίπου 100 δισεκατομμύρια δολάρια. Η διατήρηση της οικονομίας όρθια ενόψει της κινητοποίησης, της απώλειας μέρους της επικράτειας, ενώπιον των μόνιμων επιχειρήσεων, η υποτίμηση του νομίσματος θα απαιτήσει συγκρίσιμες εγχύσεις από τη Δύση. Ακόμη και η πλήρης κατάσχεση των ρωσικών αποθεμάτων χρυσού θα αντισταθμίσει μόνο εν μέρει αυτό, επειδή παραμένει το ζήτημα των στρατιωτικών προμηθειών, το οποίο απαιτεί έως και 1 δισεκατομμύριο δολάρια επιπλέον καθημερινά.
Και τι γίνεται με τη Ρωσία; Όσο οι τακτικές αργής προέλασης που υιοθέτησε ο ρωσικός στρατός που βασίζεται στο πυροβολικό αποδίδουν καρπούς, δεν πρέπει να περιμένουμε ότι θα αλλάξει. Εάν οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ρωσικής Ομοσπονδίας τελικά σταματήσουν και κολλήσουν - είτε στην άμυνα του Σλαβιάνσκ είτε στο Κραματόρσκ, στα περίχωρα του Χάρκοβο ή του Νικολάεφ - θα πρέπει να επιλύσουν το ζήτημα της στρατιωτικής κινητοποίησης.
Όπως και πριν, όλα θα κριθούν στο πεδίο της μάχης.