"Τσάρος Μπόμπα' , με το όνομα RDS-220 , που ονομάζεται επίσης Big Ivan , σοβιετική θερμοπυρηνική βόμβα που πυροδοτήθηκε σε δοκιμή πάνω από το νησί Novaya Zemlya στον Αρκτικό Ωκεανό στις 30 Οκτωβρίου 1961. Το μεγαλύτερο πυρηνικό όπλο που ξεκίνησε ποτέ, προκάλεσε την πιο ισχυρή ανθρωπογενή έκρηξη που έχει καταγραφεί ποτέ.
Ο Τσάρος Μπόμπα ήταν η μεγαλύτερη βόμβα υδρογόνου που πυροδοτήθηκε στην ιστορία και βοήθησε να τερματιστεί ο Ψυχρός Πόλεμος.
Η βόμβα κατασκευάστηκε το 1961 από μια ομάδα Σοβιετικών φυσικών που είχε ζητήσει κυρίως ο Αντρέι Ζαχάρωφ . Την εποχή εκείνη ο Ψυχρός Πόλεμος μεταξύ της ΕΣΣΔ και των Ηνωμένων Πολιτειών, είχε γίνει όλο και πιο τεταμένος. Προορισμένη να είναι μια επίδειξη σοβιετικής δύναμης, η βόμβα τριών σταδίων ήταν απαράμιλλη σε ισχύ.
Είχε χωρητικότητα 100 μεγατόνων, αν και η προκύπτουσα πτώση από μια τέτοια έκρηξη θεωρήθηκε πολύ επικίνδυνη για μια δοκιμαστική κατάσταση. Έτσι, τροποποιήθηκε για να αποδώσει 50 μεγατόνους, που υπολογίστηκε ότι ήταν περίπου 3.800 φορές, η ισχύς της αμερικανικής βόμβας που έπεσε στη Χιροσίμα κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Επιπλέον, η διαδικασία σύντηξης της σοβιετικής συσκευής άλλαξε, μειώνοντας δραματικά τις επιπτώσεις. Το όπλο που προέκυψε ζύγιζε 27 τόνους, με μήκος περίπου 26 πόδια (8 μέτρα) και διάμετρο περίπου 7 πόδια (2 μέτρα). Αν και επίσημα γνωστό ως RDS-220, απέκτησε πολλά παρατσούκλια, με πιο αξιοσημείωτο τον Τσάρο Μπόμπα στη Δύση.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Εκτός λειτουργίας τα ευρωπαϊκά πυρηνικά εργοστάσια καθώς οι τιμές της ηλεκτρικής ενέργειας σημειώνουν νέα ρεκόρ
Ένα βομβαρδιστικό Tu-95V τροποποιήθηκε για να μεταφέρει το όπλο, το οποίο ήταν εξοπλισμένο με ένα ειδικό αλεξίπτωτο που θα επιβράδυνε την πτώση του, επιτρέποντας στο αεροπλάνο να πετάξει σε ασφαλή απόσταση από την έκρηξη.
Το αεροσκάφος, με πιλότο τον Ρεσέτνικοφ , απογειώθηκε από τη χερσόνησο Kola στις 30 Οκτωβρίου 1961 και συνδέθηκε με αεροπλάνο παρατηρητών. Περίπου στις 11:32 Π.Μ. ώρα Μόσχας, ο Τσάρος Μπόμπα έπεσε πάνω από το σημείο δοκιμών του κόλπου Mityushikha στο έρημο νησί Novaya Zemlya.
Τέτοιες πτήσεις θα μείνουν για πάντα στη μνήμη. Ο Ρεσέτνικοφ ( ο πιλότος του αεροσκάφους ) εντυπωσιάστηκε ιδιαίτερα από το ωστικό κύμα. Οι πιλότοι είχαν πολύ πυκνά σκούρους φακούς στα γυαλιά τους, αλλά ακόμα και μέσα από αυτά έβλεπαν το φως από την έκρηξη, ο περιβάλλον χώρος ήταν φωτισμένος σε σημείο να τυφλώνει.
"Ο Durnovtsev είχε μια βόμβα 50 μεγατόνων, αλλά φαινόταν ότι ήταν περισσότερες, σχεδόν μέχρι 70. Και η βόμβα μου ήταν 2,5 μεγατόνων", ανέφερε τότε ο Ρεσέτνικοφ.
Εξερράγη περίπου 2,5 μίλια (4 χλμ) πάνω από το έδαφος, δημιουργώντας ένα σύννεφο μανιταριών ύψους άνω των 37 μιλίων (60 χλμ). Η λάμψη της έκρηξης φάνηκε περίπου 620 μίλια (1.000 km) μακριά. Η ζημιά που προέκυψε ήταν εξίσου τεράστια.
Το Severny , ένα ακατοίκητο χωριό 34 μίλια (55 χλμ.) από το σημείο μηδέν, ισοπεδώθηκε και κτίρια σε απόσταση μεγαλύτερη των 100 μιλίων (160 χλμ.) φέρονται να υπέστησαν ζημιές. Επιπλέον, υπολογίστηκε ότι η θερμότητα από την έκρηξη θα είχε προκαλέσει εγκαύματα τρίτου βαθμού έως και 62 μίλια (100 χιλιόμετρα) μακριά.
Αν και ήταν επιτυχία, ο Τσάρος Μπόμπα δεν θεωρήθηκε ποτέ για επιχειρησιακή χρήση. Δεδομένου του μεγέθους της, η συσκευή δεν μπορούσε να αναπτυχθεί από βαλλιστικό πύραυλο . Αντίθετα, η βόμβα έπρεπε να μεταφερθεί με συμβατικά αεροσκάφη, τα οποία μπορούσαν εύκολα να αναχαιτιστούν πριν φτάσει στο στόχο της.
Έτσι, ο Τσάρος Μπόμπα θεωρήθηκε ως όπλο προπαγάνδας . Μετά την έκρηξη του 1961, ο Ζαχάρωφ ενεπλάκη όλο και περισσότερο στις προσπάθειες περιορισμού των πυρηνικών δοκιμών στο υπόγειο. Μια τέτοια απαγόρευση υπογράφηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Βρετανία και την ΕΣΣΔ το 1963, και πολλές άλλες χώρες προσχώρησαν αργότερα στη συνθήκη.
