Η Ρωσία επεκτείνει αποφασιστικά την επιρροή της στην Αφρική. Ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν υπέγραψε εντολή να κατασκευάσει η χώρα μια ναυτική βάση στις ακτές της Ερυθράς Θάλασσας του Σουδάν, την πρώτη της στην Αφρική από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Σύμφωνα με την οδηγία του Πούτιν, το ρωσικό ναυτικό πρόκειται να κατασκευάσει μια βάση για 300 άτομα προσωπικό και χώρο ελλιμενισμού για έως και τέσσερα πολεμικά πλοία, συμπεριλαμβανομένων των πυρηνοκίνητων σκαφών.
Η στρατηγική σημασία της εγκατάστασης υπερβαίνει το μέγεθός της, ωστόσο, καθώς ένα ναυτικό φυλάκιο στο Σουδάν θα επεκτείνει τη θαλάσσια ρωσική επιρροή στη βορειοανατολική Αφρική, κατά μήκος ζωτικών ναυτιλιακών οδών στην Ερυθρά Θάλασσα και στο στενό Μπαμπ ελ-Μαντέμπ.
Επιπλέον, η ναυτική εγκατάσταση της Ρωσίας στο Ταρτούς της Συρίας, την οποία επεκτείνει από τότε που παρενέβη στη συριακή σύγκρουση, άλλαξε τη στρατηγική εξίσωση της Ανατολικής Μεσογείου υπερκεράζοντας τον έλεγχο του ΝΑΤΟ στα Τουρκικά Στενά. Η νέα βάση του Σουδάν θα ενισχύσει περαιτέρω την εγγύτητα της Ρωσίας με τη Διώρυγα του Σουέζ, μέσω της οποίας διέρχεται περίπου το 10 τοις εκατό της παγκόσμιας θαλάσσιας κυκλοφορίας, παρέχοντας ένα νέο ναυτικό προπύργιο νότια αυτού του σημείου «πνιγμού».
Επιπλέον, το σουδανικό λιμάνι θα παρέχει μια πιο βολική ευκαιρία στάσης και ανεφοδιασμού, για ρωσικά πολεμικά πλοία επιφανείας VMF που διέρχονται από τον Ινδικό Ωκεανό ή τον Κόλπο του Άντεν στη Μεσόγειο, χωρίς να τα αναγκάζει να ταξιδέψουν πρώτα μέχρι την Ερυθρά Θάλασσα, μέσω την πολυσύχναστη διώρυγα του Σουέζ και μετά στην Ανατολική Μεσόγειο. Και εάν η βάση στο Σουδάν αποδειχθεί πραγματικά ικανή να υποστηρίξει πυρηνικά πλοία, θα μπορούσε να γίνει μια σημαντική νέα επιχειρησιακή τοποθεσία για τα πυρηνικά υποβρύχια της Ρωσίας.
Αυτό θα επέτρεπε στη Μόσχα να εκτοξεύσει δύναμη προς τα ανατολικά, στην Αραβική Θάλασσα και στον Ινδικό Ωκεανό, που αυτή τη στιγμή είναι πιο εύκολα προσβάσιμη με πλοίο από τις απομακρυσμένες βάσεις της Ρωσίας στον Ειρηνικό. Ένα δεύτερο όφελος των ρωσικών ναυτικών προβολών στην Αραβική Θάλασσα είναι, φυσικά, να «πετάει τη σημαία» και να υποστηρίζει έναν από τους σημαντικότερους περιφερειακούς εταίρους του, το Ιράν που μαστίζεται από κυρώσεις.
Η Ρωσία σχεδιάζει να δημιουργήσει πολλές στρατιωτικές βάσεις στην αφρικανική ήπειρο. Αυτές οι πληροφορίες είναι προφανώς ανησυχητικές στη Δύση. Μιλάμε για τη δημιουργία ρωσικών βάσεων στη Μαδαγασκάρη , καθώς και στο Σουδάν, την Αίγυπτο, την Ερυθραία, τη Μοζαμβίκη και την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία (ΚΑΔ).
Στο Σουδάν , η Ρωσία παραδοσιακά υποστηρίζει τον πρώην πρόεδρο Omar al-Bashir, ο οποίος εκδιώχθηκε από την εξουσία λίγο περισσότερο από ένα χρόνο πριν. Ο τελευταίος μιλούσε για την αμερικανική απειλή εδώ και πολύ καιρό, οπότε οι στενές σχέσεις με τη Μόσχα και τα σχέδια για τη δημιουργία μιας βάσης έμοιαζαν αρκετά λογικά. Ωστόσο, η νέα κυβέρνηση της χώρας διαφοροποίησε τους διεθνείς δεσμούς της, θέτοντας σοβαρό διακύβευμα στην επέκταση των σχέσεων με τη Δύση.
Ο αιγυπτιακός νόμος απαγορεύει τις ξένες στρατιωτικές βάσεις, αλλά οι συζητήσεις για τη δημιουργία ρωσικών «βάσεων» δεν έχουν σταματήσει από το 2013. Στη συνέχεια, η αιγυπτιακή εφημερίδα Al Watan ανέφερε ότι το ρωσικό απόσπασμα, θα μπορούσε να αναπτυχθεί στα μεσογειακά λιμάνια της Αλεξάνδρειας, της Damietta, του Port Said και της Rosetta.
Αργότερα, μεταξύ των επιλογών αναφέρθηκε και η αιγυπτιακή πόλη Sidi Barrani, απ' όπου φαινόταν να επιχειρούν οι ρωσικές ειδικές δυνάμεις, παρέχοντας αναγνώριση UAV για τα αποσπάσματα του Khalifa Haftar.
Στο έδαφος της Ερυθραίας , σύμφωνα με ορισμένες αναφορές, μια βάση για τον στρατό από τη Ρωσική Ομοσπονδία κατασκευάζεται ήδη, αλλά δεν υπάρχουν στοιχεία. Οι εικασίες βασίζονται συνήθως στο γεγονός, ότι η χώρα διαθέτει ήδη ρωσική –ή μάλλον σοβιετική– στρατιωτική υποδομή.
Η ρωσική κυβέρνηση τοποθετεί τις προσπάθειές της στο Σουδάν, στο ευρύτερο πλαίσιο της αποκατάστασης της επιρροής στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική (MENA), που χάθηκε μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991. Τον Οκτώβριο του 2019, η ρωσική κυβέρνηση φιλοξένησε την πρώτη σύνοδο κορυφής Ρωσίας-Αφρικής στο Σότσι, στην οποία συμμετείχαν περισσότεροι από 54 αφρικανοί αρχηγοί κρατών.
Η πρωτοβουλία της Μόσχας στο Σουδάν θα πρέπει, επομένως, να γίνει κατανοητή ως μέρος μιας ευρύτερης ρωσικής κυβερνητικής ατζέντας για να επιβεβαιώσει εκ νέου, την εξουσία της στην περιοχή MENA ως αντίβαρο στο ΝΑΤΟ και τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Οι ρωσικές ναυτικές προσπάθειες συνωστίζονται περαιτέρω σε μια συμφορημένη θαλάσσια αρένα, το γειτονικό Τζιμπουτί, οι ΗΠΑ, η Ιαπωνία, η Κίνα, η Γαλλία και η Ιταλία έχουν ήδη στρατιωτική παρουσία σε αυτά τα ύδατα. Το αν οι προσπάθειες του Πούτιν, μπορούν τελικά να ανοικοδομήσουν τα επίπεδα της σοβιετικής περιφερειακής επιρροής μένει να φανεί. Αλλά μπορεί να υπάρχουν αρκετά κράτη της Μέσης Ανατολής, από το Ιράν μέχρι την Υεμένη, δυσαρεστημένα με τις τρέχουσες αμερικανικές και ευρωπαϊκές πολιτικές, που θα μπορούσαν να προσφέρουν μια συμπαθητική ακρόαση για τις ρωσικές πρωτοβουλίες
