Από τη στιγμή που η Ρωσία, χάρη στα λάθη των ΗΠΑ και των Δυτικών γενικότερα, αλλά και της ίδιας της Τουρκίας, κατέβηκε στην ανατολική Μεσόγειο και απέκτησε δύο μεγάλες βάσεις (ναυτική και αεροπορική) στη Συρία, ο ρόλος της Τουρκίας αρχίζει να περιορίζεται έναντι της Ρωσίας.
Η Ρωσία, η οποία προσπαθεί να περιβάλλει την Τουρκία με στρατιωτική δύναμη από την Κριμαία στο βορρά και τη Συρία στο νότο, χρησιμοποιεί επίσης αμοιβαίες εμπορικές σχέσεις όπως φυσικό αέριο, τουρισμό και τρόφιμα ως όπλα.
Ενδεικτικό της πίεσης που ασκεί η Ρωσία στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις στην Συρία, είναι ότι ενώ ο Σύριος ηγέτης Μπασάρ Άσαντ επισκέφθηκε την πρωτεύουσα της Ρωσίας ( για άλλη μια φορά μετά από 6 χρόνια), την ίδια στιγμή, οι ρωσικές δυνάμεις έχουν αυξήσει τους βομβαρδισμούς στις Συριακές περιοχές Ιντλίμπ, Χάμα και Χαλέπι, με τον εντυπωσιακό ημερήσιο αριθμό βομβαρδισμένων σημείων να ξεπερνά τους 45.
Ο καθηγητής Σεζάι çzçelik μέλος της σχολής του Πανεπιστημίου Çankırı Karatekin, επέστησε την προσοχή στο γεγονός ότι η Ρωσία θέλει να ανακτήσει τη φήμη της στην Ιντλίμπ, την οποία ( φήμη ) έχασε στη Λιβύη και το Καραμπάχ, και ερμήνευσε τη συνάντηση Άσαντ-Πούτιν ως προετοιμασία για την επιχείρηση Ιντλίμπ. Ο çzçelik δήλωσε "η Ρωσία προσπαθεί να περικυκλώσει την Τουρκία με την Κριμαία στο βορρά και τη Συρία στο νότο και να κάνει την Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ, εξαρτημένη από αυτήν. Η Σεβαστούπολη και το Χμέιμιμ είναι οι μεγαλύτερες στρατιωτικές βάσεις απειλής σε αυτό το πλαίσιο".
Η Ρωσία του Πούτιν, έχει αναπτύξει περισσότερους από 70.000 στρατιώτες στις βάσεις που έχει δημιουργήσει γύρω από την Τουρκία. Σε αυτό το πλαίσιο, ενώ η μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη αναπτύχθηκε στην Κριμαία, η Ρωσία ήταν η δεύτερη ισχυρότερη δύναμη στην περιοχή της Συρίας.
Η στρατιωτική δύναμη της Ρωσίας, η οποία έχει στοιχεία θαλάσσης, ξηράς και αέρα και στις δύο χώρες, στη Νότια Οσετία, την Αμπαζία, την Αρμενία, το Καραμπάχ, τη Μολδαβία και τη Λιβύη αποτελεί πολιορκία και απειλή για την Τουρκία. Σε αυτό το πλαίσιο, η πρόσφατη κίνηση της Ρωσίας εφιστά την προσοχή του Ερντογάν καθώς οι πολιτικοστρατιωτικές δραστηριότητες πραγματοποιούνται με τη Νότια Κύπρο.
Αφενός, η ελληνοκυπριακή διοίκηση προσπαθεί να τοποθετήσει τους πυραύλους S-300 που αγόρασε από τη Ρωσία στο νησί, αφετέρου, επισκέπτονται πολεμικά πλοία από τον ρωσικό στόλο, ειδικά το Kuznetsov, ένα από τα μεγαλύτερα πολεμικά πλοία της Ρωσίας στο λιμάνι της Λεμεσού.
Η Μόσχα όχι μόνο χρησιμοποιεί στρατιωτικό περιορισμό, αλλά χρησιμοποιεί και αμοιβαίες εμπορικές σχέσεις όπως φυσικό αέριο, τουρισμό και τρόφιμα ως όπλο. Από την άλλη πλευρά, πολέμησε εναντίον της Τουρκίας στη Λιβύη και το Καραμπάχ. "Δεν ήταν το αρμενικό μέτωπο που κατέρρευσε στο Καραμπάχ, ήταν μια ρωσική τακτική πολέμου. Τώρα θέλουν να εξισώσουν αυτήν την κατάσταση στο Ιντλίμπ και να ανακτήσουν το κύρος που έχασαν. Στόχος τους είναι να εξισορροπήσουν την κατάσταση μέσω Ιντλίμπ », είπε ο καθηγητής Σεζάι çzçelik.
Περιγράφοντας αυτόν την τακτική, ως μέθοδο μυστικής επιστροφής στη στρατηγική της Ρωσικής εποχής του Ψυχρού Πολέμου, ο καθηγητής çzçelik είπε, "Το πρόγραμμα που υλοποιεί η Ρωσία είναι μια τακτική παγωμένης σύγκρουσης "
Τονίζοντας την υπερ-εθνικιστική πλευρά του Πούτιν, ο çzçelik δήλωσε ότι η Ρωσία με την επιχείρηση Ιντλίμπ, καθώς και τον στρατό της, προσπαθεί να βάλλει την Τουρκία στη «γωνία» ασκώντας της πίεση με το κύμα μετανάστευσης.
Ο çzçelik είπε, "Η Ρωσία βλέπει τον αντίκτυπο της μετανάστευσης, ως μια αποτελεσματική μέθοδο στρατιωτικής τακτικής και στρατηγικής. Θέλουν να μετατρέψουν τις αυξανόμενες προσφυγικοκεντρικές εξελίξεις σε ένα πολιτικό ατού».
Από την άλλη πλευρά, η Ρωσία χρησιμοποιεί τον υβριδικό πόλεμο ως μέρος στο πλαίσιο αυτής της στρατηγικής, καθώς σε χώρες όπως η Βόρεια Κύπρος, η Συρία, η Κριμαία και η Λευκορωσία διανέμει διαβατήρια. Επίσης μέρος του σχεδίου της, είναι η διαμόρφωση της κοινής γνώμης υπέρ της Ρωσίας, μέσω των μέσων ενημέρωσης και των πολιτικών κομμάτων σε διαφορετικές χώρες.
Να μην ξεχνάμε βέβαια, την προβολή ισχύος της με μια σειρά ασκήσεων της Ρωσίας με διαφορετικές χώρες. Παράδειγμα η άσκηση Zapat-2021, που ξεκίνησε την πρώτη εβδομάδα του Σεπτεμβρίου στη Λευκορωσία, με τη συμμετοχή περισσότερων από 200 χιλιάδων στρατιωτών. Στρατιωτικό προσωπικό από τους στρατούς της Αρμενίας, του Καζακστάν, του Τατζικιστάν, του Κιργιζιστάν, της Σερβίας, της Μογγολίας, της Ινδίας, του Πακιστάν και της Σρι Λάνκα συμμετέχουν στην άσκηση.
Ως εκ τούτου, δεν θα πρέπει να αναμένουμε, τουλάχιστον στο εγγύς μέλλον, μια πιο ήπια στάση της Ρωσίας έναντι της Τουρκίας. Θα υπάρξει μια ουσιαστική αλλαγή στη στάση του Κρεμλίνου έναντι της Άγκυρας, μόνο σε περίπτωση που τα συμφέροντα της Ρωσίας σε μια απ' αυτές τις περιοχές (π.χ. Ιντλίμπ στη Συρία ή ανατολική Ουκρανία και Ανατολική Μεσόγειο) τεθούν σε κίνδυνο από τον "οπορτουνισμό" του Ερντογάν.
