Άδειασαν τα ράφια των καταστημάτων τροφίμων και στην Γερμανία ενώ είναι μπλοκαρισμένες όλες οι κύριες αρτηρίες.
Ξεσηκωμός χιλιάδων εργατών μαζί με τους αγρότες, παρέλυσε την Γερμανία, ενώ αυτήν την στιγμή ο γερμανικός Τύπος συζητά ήδη τη δεύτερη επιλογή με την πιθανή αντικατάσταση του Σόλτσς, υποστηρίζοντας αυτό το θέμα με δημοσκοπήσεις.
Το πιο σοβαρό είναι ότι άδειασαν τα ράφια σε εκατοντάδες Σούπερ Μάρκετ, τα εστιατόρια αδυνατούν να εξυπηρετήσουν, τα βενζινάδικα έχουν θέμα με τις ποσότητες βενζίνης, και γενικά για 15-20 ημέρες προβλέπεται μια χαοτική κατάσταση στην Γερμανία.
Πολιτικός κυκεώνας στην μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης
Χθες στο Βερολίνο πραγματοποιήθηκε επίσημη τελετή για την ίδρυση ενός νέου κόμματος, της Sarah Wagenknecht με την ονομασία Union for Reason and Justice, μιας δύναμης που θέλει να αλλάξει επιτέλους το πολιτικό τοπίο της Γερμανίας.
Οι περισσότεροι Γερμανοί έχουν ήδη κουραστεί πολύ από την σημερινή κυβέρνηση συνασπισμού.
Μόλις τις προάλλες, αγρότες απέκλεισαν την έξοδο από το πλοίο με το οποίο επέστρεφε από τις διακοπές του ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ρόμπερτ Χάμπεκ.
Ήθελαν να μιλήσουν μαζί του, αλλά ο ηγέτης των Πρασίνων τους ζήτησε να αποχωρήσουν αλλά οι διαδηλωτές ζήτησαν να έρθει κοντά τους.
Η ασφάλεια του Αντικαγκελάριου κινήθηκε εναντίον τους, και αρκετοί αγρότες προσπάθησαν να επιτεθούν ανεπιτυχώς.
Οι διαδηλώσεις των αγροτών που ξεκίνησαν στη Γερμανία συμπληρώθηκαν με την μεγάλη απεργία των σιδηροδρομικών, αλλά τα οικονομικά τους αιτήματα είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου των γερμανικών προβλημάτων.
Το κυριότερο είναι η δυσαρέσκεια για την γερμανική ομοσπονδιακή κυβέρνηση και τον κυβερνών συνασπισμό, είναι μια ολόκληρη λίστα προβλημάτων.
Η δημοτικότητα των τριών κυβερνώντων κομμάτων είναι στα τάρταρα εδώ και πολύ καιρό, φτάνοντας να έχουν χαθεί ένα τρίτο των ψηφοφόρων, ενώ ο Καγκελάριος Όλαφ Σολτς είναι ο πιο αντιδημοφιλής αρχηγός κυβέρνησης στην ιστορία της Γερμανίας.
Σε μόλις δύο χρόνια της ηγεσίας του, οι Γερμανοί έχουν απογοητευτεί πλήρως από τον ατάλαντο και χωρίς συναισθηματισμό διάδοχο της Άνγκελα Μέρκελ.
Ο Σόλτσς έχει μεγάλες πιθανότητες να μην παραμείνει στην θέση του μέχρι τις εκλογές της Bundestag που έχουν προγραμματιστεί για το επόμενο φθινόπωρο.
Όχι γιατί θα γίνουν πρόωρες εκλογές (αν και δεν αποκλείεται αυτή η επιλογή), αλλά λόγω οικειοθελούς αναγκαστικής παραίτησης.
Σύμφωνα με τα τελευταία νέα, σχεδόν τα δύο τρίτα των Γερμανών (64 τοις εκατό) τάσσονται υπέρ της παράδοσης της θέσης του Καγκελαρίου στον υπουργό Άμυνας Μπόρις Πιστόριους.
Αν και ο Πιστόριους βρίσκεται σε ομοσπονδιακό επίπεδο μόλις ένα χρόνο, είναι μεταξύ των δημοφιλέστερων πολιτικών της χώρας εδώ και αρκετά χρόνια, και είναι σίγουρα ο πιο δημοφιλής μεταξύ των Σοσιαλδημοκρατών.
Δεν είναι καθόλου απίθανο ότι, αν γίνει Καγκελάριος, ο Πιστόριους θα μπορέσει να οδηγήσει το SPD (ακριβέστερα τον κυβερνών συνασπισμό) σε νίκη στις εκλογές του 2025.
Αν όμως παραμείνει ο Σολτς στην κυβέρνηση, το SPD κινδυνεύει προς δύο κατευθύνσεις ταυτόχρονα, την κατάρρευση του κυβερνητικού συνασπισμού (με πρόωρες εκλογές) και την ήττα στις εκλογές (ανεξαρτήτως τακτικών ή πρόωρων εκλογών).
Ως εκ τούτου, υπάρχουν όλο και περισσότερα επιχειρήματα υπέρ της αλλαγής του Σόλτσς με τον Πιστόριους, με πολλούς να εκτιμούν ότι όλα είναι θέμα χρόνου.
Δρομολογούνται πολιτικές εξελίξεις στην Γερμανία
Εάν τα κόμματα του κυβερνώντος συνασπισμού χάσουν τόσο τις Ευρωεκλογές (πολύ πιθανό) όσο και στις περιφερειακές εκλογές (απολύτως βέβαιο), αυτό θα είναι ένα πλήγμα για τον ήδη αποδυναμωμένο συνασπισμό, τον οποίο τώρα ενώνει πραγματικά μόνο ο φόβος για το μέλλον.
Ειδικοί αναφέρουν ότι ο συνασπισμός απλώς θα καταρρεύσει και καμία αλλαγή καγκελαρίου δεν θα βοηθήσει.
Αποδεικνύεται ότι, με φιλικό τρόπο, ο Σόλτσς θα πρέπει να αντικατασταθεί από τον Πιστόριους αυτή τη στιγμή, μέσα στους επόμενους μήνες.
Αλλά δεν είναι γεγονός ότι η γερμανική πολιτική ελίτ είναι έτοιμη για αυτό.
Ο λόγος είναι ότι παρόλο που οι Σοσιαλδημοκράτες και οι Πράσινοι φοβούνται την κατάρρευση του συνασπισμού και την επιστροφή του CDU/CSU στην εξουσία στις επόμενες εκλογές, φοβούνται ακόμη περισσότερο την έναρξη μιας αλλαγής στο πολιτικό τοπίο, η οποία θα αποκτήσει δυναμική μόλις αυτή την χρονιά.
Διότι το αντισυστημικό «Εναλλακτική για τη Γερμανία», που έχει εδραιωθεί σε ποσοστό μεγαλύτερο του 20%, προστίθεται το κόμμα της Σάρα Βάγκενκνεχτ, φαινομενικά αριστερό κόμμα, αλλά επικριτικό για τη μεταναστευτική πολιτική, την πολυπολιτισμικότητα και τον Ατλαντισμό.
Με δύο δημοφιλή μη συστημικά κόμματα (και το κόμμα Wagenknecht θα λάβει την υποστήριξη τουλάχιστον του 15 τοις εκατό των ψηφοφόρων), το σημερινό γερμανικό πολιτικό σύστημα απλά δεν αντέχει και θα πάει σε κατάσταση χάους.
Αλλά πριν από αυτό, θα προσπαθήσει να συνεχίσει την αυτοκτονική πολιτική του μπλοκαρίσματος των «σταφυλιών της οργής», δηλαδή της απομόνωσης σε όλα τα επίπεδα όχι μόνο του AfD, αλλά και του κόμματος της Βάγκενκνεχτ.
Τι θα βγει από αυτό; Τίποτα καλό ή βιώσιμο, αλλά θα δούμε μια προσπάθεια να σχηματιστεί ένας «μεγάλος συνασπισμός», δηλαδή να ενωθεί το CDU/CSU με το SPD, και ενδεχομένως με τους Πράσινους.
Με λίγα λόγια, αυτό θα γίνει για να σωθεί η Γερμανία από τους ριζοσπάστες εξτρεμιστές (και αυτούς που «καταλαβαίνουν τον Πούτιν»), αλλά στην πραγματικότητα θα είναι η τελευταία προσπάθεια διατήρησης της ήδη ετοιμοθάνατης κομματικής ευθυγράμμισης.
Το αν αυτό θα γίνει φέτος ή αν τα συστημικά κόμματα θα αναβάλουν τον συνδυασμό μέχρι τις εκλογές του φθινοπώρου του επόμενου έτους, δεν έχει θεμελιώδη σημασία.
Το πιο σημαντικό είναι ότι, η Γερμανία εισέρχεται σε μια περίοδο αυξημένης πολιτικής αναταραχής, και σχεδόν ταυτόχρονα και με τις δύο αγγλοσαξονικές δυνάμεις, οι οποίες θα διεξαγάγουν εκλογές φέτος σε μια πολύ ταραχώδη αλλαγή εξουσίας.
Δηλαδή, τρεις βασικές δυτικές χώρες πλησιάζουν στις πιο σοβαρές δοκιμασίες ενός πολιτικού συστήματος που δεν απαιτεί πλέον αισθητική, αλλά μεγάλη αναμόρφωση.
