Τι να ετοιμάζουν άραγε όλοι αυτοί οι παγκόμιοι οργαμισμοί οικονομικού ελέγχου, και χορήγησης δανείων σε χώρες ολόκληρες, και τι σχέση έχουν όλα αυτά με τις εστίες πολέμου στον πλανήτη;
Παγκόσμια οικονομική διακυβέρνηση φέρονται να προετοιμάζουν οι G-20 και το ΔΝΤ μαζι με την παγκόσμια τράπεζα, με αφορμή και την κατάρευση της αμερικανικής τράπεζας που χορηγούσε δάνεια σε νεοφυείς επιχειρήσεις στην Silicon Valey.
Όπως αναφέρουν έγκυρα ξένα ΜΜΕ, μόλις τον περασμένο μήνα, στο περιθώριο της συνάντησης των Υπουργών Οικονομικών και των Διοικητών των Κεντρικών Τραπεζών των χωτών της G20 στο Μπανγκαλόρ της Ινδίας, και σε συνδυασμό με το ΔΝΤ, που συγκέντρωσε εκπροσώπους των G7, (Κίνα, Ινδία, Σαουδική Αραβία κά) μαζί με την Παγκόσμια Τράπεζα, πάρθηκαν τρομερές αποφάσεις “για την επίλυση της δυσχέρειας του παγκόσμιου δημόσιου χρέους”.
Εκεί σε αυτήν την συνάντηση, το αίτημα των G7 να συνεργαστούν οι κρατικοί πιστωτές μαζί με τους ιδιώτες πιστωτές έπεσε στο κενό.
Η Κίνα, που είναι ο μεγαλύτερος εξωτερικός πιστωτής ( οι περισσότερες χώρες χώρες στον πλανήτη χρωστάνε στους Κινέζους) , κατέχοντας το 35% και το 20%, αντίστοιχα, του συνολικού εξωτερικού χρέους, επέμεινε ότι τα ιδρύματα όπως η Παγκόσμια Τράπεζα έπρεπε να δεχτούν κούρεμα, κάτι που φυσικά δεν αποδέθχηκε η Τράπεζα
Η επίλυση του παγκόσμιου χρέους είναι ένα σημαντικό παράδειγμα του είδους της συνεργασίας διεθνούς πολιτικής που απαιτείται για να αποτραπεί ο παγκόσμιος οικονομικός κατακερματισμός, ο οποίος περιλαμβάνει και την Κίνα.
Ένα καλό σημείο εκκίνησης θα ήταν να ευθυγραμμιστούν τα κίνητρα της Κίνας με εκείνα άλλων διμερών πιστωτών, πολυμερών ιδρυμάτων και του ιδιωτικού τομέα.
Γενικότερα, οι χώρες της G20 αναζητούν κοινό έδαφος μεταξύ των παγκόσμιων παραγόντων, με στόχο την ενίσχυση της πολιτικής συνεργασίας σε τομείς με την ευρύτερη συναίνεση και το λιγότερο περιθώριο πολιτικής έντασης.
Για παράδειγμα, θα μπορούσε να ξεκινήσει μια συντονισμένη πρωτοβουλία για τη δημιουργία μιας παγκόσμιας ψηφιακής πλατφόρμας για διεθνή εμβάσματα, η οποία θα επέτρεπε στους μετανάστες σε όλο τον κόσμο να στέλνουν χρήματα στο σπίτι με ασφάλεια και χωρίς καταχρηστικά τέλη.
Απαιτούνται πολυμερείς μηχανισμοί για να αποτραπεί η μονομερής δράση να παράγει διεθνείς επιδράσεις και να εμβαθύνει τον οικονομικό κατακερματισμό
"Καθώς τα ψηφιακά νομίσματα και οι νέες πλατφόρμες γίνονται διαθέσιμες για διακανονισμό διασυνοριακών πληρωμών, οι ανησυχίες των χωρών για την εθνική ασφάλεια, οι εγχώριοι οικονομικοί στόχοι, η ανάγκη δημιουργίας αποθεμάτων ασφαλείας έναντι γεωπολιτικών κραδασμών και ο καθαρός οικονομικός ανταγωνισμός θα τις ενθαρρύνει να υιοθετήσουν αυτά τα νέα συστήματα ως μέσο μειώνοντας την εξάρτησή τους από το χρηματοπιστωτικό σύστημα που κυριαρχείται από τις ΗΠΑ.
Ο χρηματοοικονομικός κατακερματισμός θα εδραιωθεί και η διαχείριση του χρηματοοικονομικού κινδύνου θα αποδυναμωθεί σημαντικά”, αναφέρει η Paola Subacchi, Καθηγήτρια Διεθνών Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου.
Αυτό όμως είναι εκτίμηση, αφού τα σχέδια της δύσης ( ΗΠΑ-ΕΕ Καναδά-Αυστραλία), οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε άλλα οικονομικά μοντέλα, υπερσυγκέντρωσης εξουσιών και μετωπικής σύγκρουσης με την Ανατολή, δηλαδή Ρωσία, Κίνα και Ινδία.
Με αφορμή το δυσθεώρητο παγκόσμιο χρέος ( ιδωτκό και κρατικό), δρομολογούνται τεράστιες αλλαγές, οι οποίες έχουν να κάνουν με την υπερσυγκέντρωση εξουσιών από οργανισμούς, που θα αντικαταστήσουν τα κράτη, τις ενώσεις κρατών, λαμβάνοντας αποφάσεις για την οικονομική πολιτική δεκάδων χωρών και εκατοντάδων εκατομμυρίων πολιτών.
Η αρχή για αυτό το μοντέλο οικονομικής διακυβέρνησης έγινε το 2008, και συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Το πλάνο αυτό συγκρούεται με τα συμφέροντα Ρωσίας-Κίνας, ενώ έχουμε τον πόλεμο στην Ουκρανία, ένταση στην Ταιβάν, και σε άλλα σημεία του πλανήτη όπως το Ιράν.
