Αυτή είναι η ιστορία των επαναστατημένων Ολλανδών αγροτών. Αυτοί οι αντάρτες με τα τρακτέρ έχουν ξεσηκωθεί ενάντια στην κυβέρνησή τους και τα σχέδιά της να εισαγάγει αυστηρά περιβαλλοντικά μέτρα που λένε ότι θα υπονομεύσουν σοβαρά την ικανότητά τους να βγάλουν τα προς το ζην. Διαμαρτύρονται εδώ και δύο χρόνια, αλλά η οργή τους έχει ενταθεί τις τελευταίες εβδομάδες. Έκλεισαν αυτοκινητόδρομους, δρόμους προς αεροδρόμια, έβαλαν φωτιά σε δεμάτια σανού και κατέβηκαν στη Χάγη. Τα πράγματα είναι τόσο σοβαρά που χθες, στην επαρχία Φρίσλαντ, αστυνομικοί άνοιξαν πυρ. Ευτυχώς, κανείς δεν τραυματίστηκε.
Πρόκειται για μια λαϊκή εξέγερση ενάντια στην οικοτυραννία, ενάντια στην αποφασιστικότητα της σύγχρονης ελίτ να μειώσει τις «επιβλαβείς» εκπομπές χωρίς να λαμβάνει υπόψη τις συνέπειες που θα έχει μια τέτοια ενέργεια για τους εργαζόμενους και τους φτωχούς ανθρώπους. Για τους δημιουργούς της συναινετικής γνώμης της ελίτ, για τους οποίους ο περιβαλλοντισμός ισοδυναμεί με θρησκεία, το θέαμα των ενοχλητικών μικρών ανθρώπων που επαναστατούν ενάντια στις πράσινες επιταγές είναι υπερβολικό. Έτσι είτε δαιμονοποιούν αυτούς τους διαφωνούντες, όπως συμβαίνει στην Ολλανδία, είτε τους αγνοούν με την ελπίδα ότι θα φύγουν, όπως συμβαίνει εκτός Ολλανδίας.
Η δράση που προκάλεσε την αντίδραση
Οι στόχοι, που εισήχθησαν τον περασμένο μήνα, δεσμεύουν την Ολλανδία να μειώσει κατά το ήμισυ τη χρήση ενώσεων αζώτου έως το 2030. Η κυβέρνηση λέει ότι οι εκπομπές οξειδίου του αζώτου και αμμωνίας, που προέρχονται και οι δύο από τα ζώα, θα πρέπει να μειωθούν δραστικά. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα οι αγρότες να απαλλαγούν από τεράστιους αριθμούς των ζώων τους, καταστρέφοντας δυνητικά τα προς το ζην. Ανησυχούν και οι ψαράδες. Από το επόμενο έτος, οι άδειες αλιείας θα δίνονται με βάση την φιλικότητα προς το περιβάλλον της μηχανότρατας που χρησιμοποιεί ο ψαράς, και πολλοί ανησυχούν ότι θα καταλήξουν χωρίς άδεια, ανίκανοι να κερδίσουν τα προς το ζην. Έκλεισαν λιμάνια σε ένδειξη αλληλεγγύης στους αγρότες. Ο κατασκευαστικός κλάδος θα μπορούσε επίσης να υποφέρει. Τα δικαστήρια έχουν μπλοκάρει πολλά έργα υποδομής με τη βάση ότι οι εκπομπές που προκαλούν θα παραβιάζουν τους νέους οικολογικούς κανόνες.
Τα σκληρά ολλανδικά μέτρα συνοψίζουν πόσο απρόσκοπτη και ελιτιστική έχει γίνει η ιδεολογία της κλιματικής αλλαγής. Ήταν μια μακρινή, ακαταλόγιστη ολιγαρχία που βοήθησε στην εξάλειψη αυτών των στόχων που καταστρέφουν τα προς το ζην στην Ολλανδία – συγκεκριμένα, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, το οποίο αποφάσισε το 2018 ότι η Ολλανδία πρέπει να λάβει αυστηρότερα μέτρα κατά των εκπομπών αζώτου. Η απόφαση αυτή επικυρώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο της Ολλανδίας. Και έτσι καθορίστηκε από τους οικολογικούς άρχοντες ότι η μείωση των εκπομπών πρέπει να έχει προτεραιότητα έναντι του δικαιώματος των εργαζομένων να ζουν καλά. Γιατί γίνονται όλα αυτά; Για την προστασία των φυτών, βασικά. Όπως λέει μια έκθεση, το πρόβλημα στην Ολλανδία είναι ότι «η φυτική ποικιλομορφία έχει μειωθεί καθώς μετακινούνται αζωτούχα χόρτα, θάμνοι και δέντρα».
Δεν περιορίζονται στην Ολλανδία οι κινητοποιήσεις
Δεν είναι μόνο στην Ολλανδία που οι άνθρωποι ξεσηκώνονται ενάντια στον οικολογικό ελιτισμό και τις επιβλαβείς επιπτώσεις του στην εργατική τάξη. Η εξέγερση των κίτρινων γιλέκων στη Γαλλία ξεκίνησε ως μια μαζική εξέγερση ενάντια στη μεγάλη πράσινη ιδέα της κυβέρνησης να αυξήσει το κόστος των καυσίμων. Σε μια λαμπρή πρόκληση για τον άλλο κόσμο των ελίτ που έχουν εμμονή με το περιβάλλον, τα πανό των κίτρινων γιλέκων έλεγαν ότι εκεί που οι τύποι των ιδρυμάτων φωνάζουν για το «τέλος του κόσμου», εμείς οι υπόλοιποι ανησυχούμε για το «τέλος του μήνα». Και στη Σρι Λάνκα επικρατεί τώρα εκτεταμένη αναταραχή, με μπλακ άουτ, ελλείψεις τροφίμων και έλλειψη καυσίμων, τα οποία εν μέρει έχουν προκληθεί από τη λατρεία του Net Zero.
Πέρυσι η Σρι Λάνκα ανακοίνωσε ότι θα γίνει η πρώτη 100% βιολογική χώρα, μια «Πράσινη Σρι Λάνκα». Οι ειδικοί προειδοποίησαν ότι δεν θα ήταν σε θέση να παράγει αρκετό φαγητό και ενέργεια κάτω από αυτές τις οικολογικές συνθήκες, αλλά η κυβέρνηση δεν άκουσε. Και τώρα ο κόσμος υποφέρει και αντεπιτίθεται.
Οι άνθρωποι έχουν χορτάσει από την πράσινη υστερία των παγκόσμιων ελίτ. Η καταπολέμηση του φανταστικού Αρμαγεδδώνα που προφανώς θα επιφέρει η κλιματική αλλαγή μπορεί να προσφέρει στις πολιτικές τάξεις και στα μέσα ενημέρωσης μια αίσθηση σκοπού, αλλά οι συνέπειες των παραληρηματικών οικολογικών πολιτικών τους θα είναι τρομερές τόσο για τους εργαζόμενους στη Δύση όσο και για τους φτωχούς στον υπανάπτυκτο Νότο. Αυτό που χρειάζονται και θέλουν οι άνθρωποι είναι η ανάπτυξη, η εργασία, η οικονομική ασφάλεια και μεγαλύτερη άνεση – τίποτα από τα οποία δεν θα επιτευχθεί από την αποδιοργανωμένη αποφασιστικότητα να μειώσουν τις «κακές» εκπομπές στο μηδέν.
Ας ελπίσουμε ότι η διογκούμενη παγκόσμια εξέγερση εναντίον όλης αυτής της οικολογικής διαταραχής θα δώσει αφορμή για μια πιο σταθερή υπεράσπιση της βιομηχανίας, της προόδου και της σημασίας να δοθεί προτεραιότητα στις ανάγκες της ανθρωπότητας έναντι των συναισθημάτων της Γαίας.
