Όπως αναφέραμε σε πρόσφατο άρθρο μας η Τουρκία έδωσε το πράσινο φώς στην Κύπρο, για αποστολή είκοσι (20) διασωστών και ενός (1) ιατρού στις πληγείσες από τους σεισμούς περιοχές.
Σύμφωνα με twitter του εκπροσώπου τύπου του ΥΠΕΞ της Κύπρου, " Η Κυπριακή Δημοκρατία ενημερώθηκε προ ολίγου από τον Ευρωπαικό Μηχανισμό Πολιτικής Προστασίας ότι η η προσφορά της Κύπρου για αποστολή ομάδας διάσωσης έγινε αποδεκτή από την Τουρκία."
<blockquote class="twitter-tweet"><p lang="el" dir="ltr">Η Κυπριακή Δημοκρατία ??ενημερώθηκε προ ολίγου από τον Ευρωπαικό Μηχανισμό Πολιτικής Προστασίας ότι η η προσφορά της Κύπρου για αποστολή ομάδας διάσωσης έγινε αποδεκτή από την Τουρκία. <a href="https://t.co/TgRlijnwrE">pic.twitter.com/TgRlijnwrE</a></p>— Demetris Demetriou (@demetris_dem) <a href="https://twitter.com/demetris_dem/status/1623276980186628096?ref_src=twsrc%5Etfw">February 8, 2023</a></blockquote> <script async src="https://platform.twitter.com/widgets.js" charset="utf-8"></script>
Άραγε μπορεί η παραπάνω κίνηση από Κύπρο και Τουρκία, εκτός από σαφώς ανθρωπιστικούς λόγους, να αποτελεί μια ένδειξη για την απαρχή μιας λύσης δίκαιης και βιώσιμης για το Κυπριακό και πως αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί;
Αυτό το λέμε γιατί είναι γνωστή η τουρκική θέση μη αναγνώρισης της Κυπριακής κυβέρνησης ως της μόνης νόμιμης εκπροσώπου του νησιού, εμμένοντας στη ως λύση για το Κυπριακό στην θέση των 2 κρατών, ενώ είναι η μόνη χώρα παγκοσμίως που έχει αναγνωρίσει το ψευδοκράτος στα κατεχόμενα.
Η επίλυση του Κυπριακού, του τελευταίου διαιρεμένου νησιού στην Ευρώπη, θα είναι ζωτικής σημασίας για τη σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο και θα μπορούσε επίσης να αποφέρει έναν μακρύ κατάλογο οφελών που ξεπερνούν τα γεωγραφικά συμφέροντα των περιφερειακών παραγόντων.
Υπενθυμίζεται ότι μια διευθέτηση με διαπραγματεύσεις για την Κύπρο, έφτασε κοντά στην επιτυχία το 2004 υπό την αιγίδα του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) Κόφι Ανάν, γνωστή ως «Σχέδιο Ανάν», αλλά τελικά απέτυχε.
Παράλληλα η είσοδος της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΕΕ ως διαιρεμένο νησί έχει επιδεινώσει τις σχέσεις μεταξύ Άγκυρας και Βρυξελλών. Σε αυτό το σημείο, ούτε η Τουρκία, η Ελλάδα, ούτε οι δύο πλευρές στην Κύπρο βρίσκονται κοντά σε διευθέτηση.
Η Τουρκία επιμένει στη μη ρεαλιστική θέση της λύσης δύο κρατών, ενώ η Κύπρος και η Ελλάδα αισθάνονται σχετικά δικαιωμένοι να κάνουν το ελάχιστο για να επιστρέψουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Ενώ η Κυπριακή Δημοκρατία είναι μέλος της ΕΕ, δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ. Και ενώ η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ, δεν είναι μέλος της ΕΕ.
Τόσο η Κύπρος όσο και η Τουρκία εμποδίζουν την ένταξη της άλλης στην οντότητα της οποίας είναι μέλη λόγω των πολιτικών διαφορών τους σχετικά με το μελλοντικό καθεστώς της Κύπρου.
Η συνεργασία για την εξασφάλιση ενός κοινού ευρωπαϊκού και διατλαντικού πλαισίου ασφαλείας που αποτελεί αναπόσπαστο μέρος τόσο του ΝΑΤΟ όσο και της ΕΕ είναι αναμφισβήτητα το πιο σημαντικό στρατηγικό ζήτημα ασφάλειας από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου.
Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία συνδέεται αναμφισβήτητα με την έλλειψη συνολικής αρχιτεκτονικής ασφάλειας που να ενώνει το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.
Οι μελλοντικές προσπάθειες να αποτραπούν οι ρωσικές αλυτρωτικές ενέργειες έγκεινται στην ανάπτυξη μιας ολοκληρωμένης και επανασχεδιασμένης δυτικής αρχιτεκτονικής ασφάλειας που φέρνει κοντά το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.
Ο ρόλος της ενέργειας στην επίλυση του "Κυπριακού"
Σχετική με αυτό είναι η επείγουσα τώρα ανάγκη της Ευρώπης να τερματίσει την εξάρτησή της από το ρωσικό φυσικό αέριο.
Μια εναλλακτική και βιώσιμη πηγή φυσικού αερίου για την εξυπηρέτηση της ζήτησης της Ευρώπης βρίσκεται στην αποκλειστική οικονομική ζώνη (ΑΟΖ) της Κύπρου. Μέσω της συνεργασίας με τις χώρες που αποτελούν πλέον το Φόρουμ Αερίου της Ανατολικής Μεσογείου (EMGF), η εξόρυξη πηγών φυσικού αερίου στην Ευρώπη μέσω της Ελλάδας έχει καλές πιθανότητες να είναι εμπορικά βιώσιμη.
Ωστόσο, η Τουρκία δεν είναι μέρος του EMGF, κυρίως επειδή δεν αναγνωρίζει την Κύπρο.
Ως αποτέλεσμα, η Άγκυρα αμφισβητεί το δικαίωμα της Κύπρου να αναθέτει συμβάσεις γεώτρησης σε δυτικές πετρελαϊκές εταιρείες, κυρίως αναπτύσσοντας δικά της πλοία εξερεύνησης και γεώτρησης στα κυπριακά (και ελληνικά) ύδατα, συχνά συνοδευόμενα από στοιχεία του Τουρκικού Ναυτικού.
Ενώ η Κυπριακή Δημοκρατία έχει το διπλωματικό πάνω χέρι ως η διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση του νησιού, αυτό δεν επιλύει τον κίνδυνο να προκύψει σύγκρουση λόγω κάποιου εσφαλμένου υπολογισμού από τους Τούρκους, τους Έλληνες ή τους Κύπριους..
Τι θα αποφέρει η ειρηνική επίλυση του Κυπριακού
Η ειρηνική επίλυση αυτού του δυσεπίλυτου προβλήματος θα αποφέρει πολύ περισσότερα από την απλή διόρθωση των σχέσεων μεταξύ Τουρκίας, Ελλάδας και Κύπρου.
Θα είναι θεμελιώδες στοιχείο των προσπαθειών περιορισμού της ρωσικής επιρροής στην Τουρκία, διασφάλισης ενεργειακών πηγών ανεξάρτητων από τη Μόσχα και ενσωμάτωσης του ευρωπαϊκού και διατλαντικού πλαισίου ασφάλειας.
Χωρίς επίλυση του Κυπριακού, οι αντιπαλότητες στην Ανατολική Μεσόγειο μπορεί να οδηγήσουν σε ένοπλες συγκρούσεις
Ο μόνος τρόπος για να επιτευχθεί αυτό είναι η επίλυση του Κυπριακού, το οποίο θα επιτρέψει τελικά στην Κύπρο να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και στην Τουρκία να ξαναεμπλακεί στην προσπάθεια ένταξής της στην ΕΕ ή τουλάχιστον να συμπεριληφθεί σε οποιοδήποτε αναδυόμενο ευρωπαϊκό πλαίσιο ασφάλειας.
Ωστόσο για να γίνει το τελευταίο απαιτείται ο εξορθολογισμός της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας, μέσα στο πλάισιο της ΕΕ και του ΝΑΤΟ και όχι ως ενός ανεξάρτητου παίχτη με φιλικές σχέσεις με εχθρούς της Δύσης, όπως είναι η Ρωσία και το Ιράν.
Άραγε οι σεισμοί στην Τουρκία και τα τραγικά αποτελέσματά τους, έχουν την δυναμική να αλλάξουν τις τουρκικές προτεραιότητες και επιδιώξεις;
Οψόμεθα
