Όπως και κάθε χρόνο από το 1988 και έπειτα, έτσι και φέτος, το Άγιο Φως θα φτάσει στην Ελλάδα, με ειδική πτήση, από τα Ιεροσόλυμα, ώστε να ανάψουμε όλοι τις λαμπάδες μας κατά την ημέρα της Ανάστασης.
Συγκεκριμένα, κατά την τελετή Αφής του Αγίου Φωτός, ο Ελληνορθόδοξος Πατριάρχης Ιεροσολύμων, έχοντας αποβάλει την αρχιερατική του στολή και ντυμένος μόνο με λευκό στιχάριο, εισέρχεται στο σκοτεινό Κουβούκλιο, κρατώντας στα χέρια του σβηστούς πυρσούς. Εκεί, παραμένει προσευχόμενος επί περίπου 15 λεπτά.
Η κορυφαία στιγμή της Αφής του Αγίου Φωτός στα Ιεροσόλυμα εκτυλίσσεται όταν ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων λαμβάνει στα χέρια του δύο δεσμίδες από 33 κεριά – όσα και τα χρόνια του Ιησού Χριστού – και εισέρχεται στον Πανάγιο Τάφο. Λίγα λεπτά αργότερα, εξέρχεται κρατώντας τις δεσμίδες αναμμένες από το Άγιο Φως, σηματοδοτώντας την Ανάσταση.
Το Άγιο Φως διαδίδεται αστραπιαία, σαν ένα απαλό πύρινο κύμα που αγκαλιάζει τους πιστούς, οι οποίοι σπεύδουν να ανάψουν τις λαμπάδες τους. Οι καμπάνες και τα σήμαντρα ηχούν θριαμβευτικά, ενώ η φωνή που καλεί «Δεύτε λάβετε φως εκ του ανεσπέρου φωτός…» προκαλεί ρίγη συγκίνησης και πνευματικής ανάτασης.
Μέσα σε λίγα λεπτά, ο ναός πλημμυρίζει με φως, ενώ οι φωνές των πιστών και η συγκίνηση κυριαρχούν κατά την Ανάσταση στα Ιεροσόλυμα. Κρατώντας τις φλόγες του Αγίου Φωτός, οι χιλιάδες προσκυνητές αποχωρούν σε πομπή από τον Ναό, με επικεφαλής τον Πατριάρχη.
Την ίδια ώρα, εντός του ναού παραμένει ένας Αρχιερέας, ο οποίος τελεί τη Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Σαββάτου, ολοκληρώνοντας το μοναδικό αυτό πνευματικό γεγονός, που κάθε χρόνο συγκινεί και ενώνει τους Ορθόδοξους Χριστιανούς απ’ όλο τον κόσμο.
Η τελετή συνεχίζει να αποτελεί κορυφαία στιγμή της ορθόδοξης πίστης, ενισχύοντας το αίσθημα ελπίδας και πνευματικής ανάτασης των πιστών ανά τον κόσμο.
Τι συμβαίνει με το Άγιο Φως
Στην παλαιά έκδοση της ιστοσελίδας του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων αναφερόταν ότι «μετὰ τὸ πέρας τῆς εὐχῆς τοποθετεῖ τὸ βαμβάκιον εἰς τὸν Πανάγιον Τάφον καὶ μὲ θαυμαστὸν τρόπον ἀνάβει. Μὲ αὐτὸ ἀνάβει τὰ κεριὰ καὶ ἐξέρχεται ἀπὸ τὸ Ἱερὸν Κουβούκλιον».
Ωστόσο, στην νέα ανάρτηση που έγινε στις 23 Ιουνίου του 2018 =, δεν αναφέρεται κάτι για θαύμα, καθώς επισημαίνεται το εξής: «Εἰσελθὼν εἰς τὰ ἐνδότερα τοῦ Παναγίου Τάφου μόνος ὁ Μακαριώτατος, ἀναγιγνώσκει τὴν καθιερωμένην εὐχὴν τοῦ Ἁγίου Φωτός, ὃ καὶ μεταδίδει εἰς τὰς χιλιάδας τῶν ἐν ἀδημονίᾳ ἀναμενόντων πιστῶν, οἱ ὁποῖοι καὶ λαμβάνουσιν αὐτὸ εἰς τὰς λαμπάδας αὐτῶν καὶ φέρουσιν τοῦτο εἰς χείρας, μέτωπα, ὄμματα μετὰ πίστεως, βεβαιότητος, ἐλπίδος, χαρᾶς, ἀγαλλιάσεως, φωνῶν ἀλαλαγμοῦ καὶ χαρμοσύνου κρούσεως κωδώνων».
Η πιο συνηθισμένη αναφορά αυτών που πιστεύουν στη θαυματουργή προέλευση του Αγίου Φωτός, περιλαμβάνει την αυτανάφλεξη των κεριών, εντούτοις, σύμφωνα με άλλες μαρτυρίες πιστών, το Άγιο Φως είναι ένα σύνθετο φαινόμενο, το οποίο εμφανίζεται στον θόλο εντός του Ναού της Αναστάσεως αλλά και κατ΄ άλλους έξω από αυτόν.
Ορισμένοι πιστοί το περιγράφουν να εμφανίζεται σαν λευκογάλανες οριζόντιες ταινιώδεις αστραπές, περιστρεφόμενες ανταύγειες ή κινούμενες φλόγες άγνωστης προέλευσης. Στον ναό υπάρχει ηλεκτρικό ρεύμα και ηλεκτροφωτισμός. Μαρτυρίες αναφέρουν ότι πολλές λαμπάδες των πιστών και κανδήλες ανάβουν μόνες τους, ενώ η φλόγα δεν τους καίει τα πρώτα λεπτά, χωρίς ωστόσο να υπάρχει κάποιο σχετικό βίντεο που να επιβεβαιώνει αυτό τον ισχυρισμό. Ορισμένα βίντεο δείχνουν ιερείς ή πιστούς να κινούν τα αναμμένα κεριά στο πρόσωπό τους ή στα χέρια τους για ελάχιστα δευτερόλεπτα. Για τον ισχυρισμό περί ακαΐας έκανε λόγο και η παλιά ιστοσελίδα του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, που πια έχει διαγραφεί.
Υπάρχουν και κάποιες μαρτυρίες, όπως αυτή του Γάλλου ιερέα Φουσέ της Σαρτρ, που υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους χρονικογράφους της Α’ Σταυροφορίας. Στα γραπτά του αναφέρει: «Το πολυαναμενόμενο φως εμφανίστηκε σε μία από τις κανδήλες του Αγίου Τάφου και εκείνοι που βρίσκονταν πιο κοντά, μπορούσαν να δουν το κοκκινωπό χρώμα του. Ο Πατριάρχης αμέσως επιτάχυνε το βήμα του και ανοίγοντας την πόρτα του Τάφου με το κλειδί που κρατούσε στο χέρι του, άναψε μια λαμπάδα και βγήκε έξω για να δείξει σε όλους το Άγιο Φως. Είχαν χαρά στις καρδιές τους και δάκρυα στα μάτια».
Μια περιγραφή παραθέτει και ένας Γερμανός Δομινικανός μοναχός ονόματι Φέλιξ Φάμπρι στα τέλη του 15ου αιώνα. Ειδικότερα, έχει αναφέρει το εξής: «Καθώς οι κληρικοί και ο λαός προσεύχονταν, ιδού! Ξαφνικά μια αστραπή ήρθε από τον ουρανό και άναψε τα οασχαλινά κεριά και όλες τις κανδήλες. Όπου και αν ήταν οι άνθρωποι, τόσο στον ναό όσο και στα σπίτια τους, παρέμεναν ακίνητοι προσευχόμενοι για το Άγιο Φως, το οποίο θεωρούσαν ως το πιο βέβαιο σημάδι της εύνοιας του Θεού προς εκείνους. Όταν κατερχόταν από τον ουρανό, όλοι τους άναβαν τα λυχνάρια τους και μετέφεραν τη φλόγα σε άλλες εκκλησίες παντού, καθώς και στα σπίτια των ανθρώπων, οι οποίοι συνήθιζαν να το κρατούν αναμμένο σε όλη τη διάρκεια του έτους».
«Μη θαυματουργική προέλευση και τέχνασμα»
Ωστόσο, σε συνέντευξή του σε ελληνικό τηλεοπτικό κανάλι στις 11 Απριλίου 2001 και στην εκπομπή «Γκρίζες Ζώνες», ο μητροπολίτης Πέτρας Κορνήλιος, τοποτηρητής του πατριαρχείου Ιεροσολύμων στη θέση του Πατριάρχη Ειρηναίου, δήλωσε ότι το θαύμα είναι ο καθαγιασμός του φυσικού φωτός, που προέρχεται από την ακοίμητη κανδήλα, που υπάρχει ήδη εντός του Ιερού Κουβουκλίου.
Ο καθηγητής Κωνσταντίνος Καλοκύρης, στο βιβλίο του με τίτλο «Το Αρχιτεκτονικό Συγκρότημα του Ναού της Αναστάσεως Ιεροσολύμων και το θέμα του Αγίου Φωτός», ερμηνεύοντας την ευχή που διαβάζει ο Πατριάρχης, γράφει ότι «πουθενά δεν γίνεται λόγος (ούτε καν υπαινιγμός) περί «άνωθεν κατερχόμενου αΰλου Φωτός» κατά τη στιγμή εκείνη, αλλά νοείται μόνο φως φυσικό, που ανάβεται στην ανάμνηση του Αναστάντος Χριστού» και ότι το Άγιο Φως είναι απλώς «το ιερό σύμβολο του «ανεσπέρου Φωτός» Χριστού, το Άγιο Φως, το νέο Φως της Αναστάσεως».
Άλλοι θεωρούν ότι, εκτός του ότι δεν πρόκειται για θαυματουργική φλόγα, πρόκειται για απάτη και το αποδίδουν σε τέχνασμα των κληρικών του Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου με σκοπό την εκμετάλλευση των πιστών. Για παράδειγμα, στις αρχές του 19ου αιώνα, ο Αδαμάντιος Κοραής, μαζί με τις περισσότερες παραδόσεις και πρακτικές της Ορθόδοξης Εκκλησίας, απέρριπτε και την ερμηνεία του Αγίου Φωτός ως θαύματος, υποστηρίζοντας πως επρόκειτο για «μηχανορραφία» και «απάτη» με σκοπό οικονομικά οφέλη, αν και ο ίδιος δεν είχε ταξιδέψει ποτέ από το Παρίσι στα Ιεροσόλυμα για να παρευρεθεί στο γεγονός.
Ο Πάπας Γρηγόριος Η’ αποκήρυξε το Άγιο Φως ως απάτη και απαγόρευσε στους Φραγκισκανούς να έχουν οποιαδήποτε σχέση με αυτό. Επακολούθησε η καταγραφή χρονικών των Αγίων Τόπων, στα οποία οι Φραγκισκανοί καυτηρίαζαν μαρτυρίες σχετικά με την τελετή. Μάλιστα, ένας Φραγκισκανός του 15ου αιώνα, ο Φραντσέσκο Σουριάνο, εξιστόρησε λεπτομερώς την απείθαρχη έξαψη συναισθημάτων, της οποίας υπήρξε μάρτυρας, πριν καταγράψει την εξής παρατήρηση: «Η λεγόμενη φωτιά, όμως, δεν κατέρχεται αληθινά (και κατά τη δική μας γνώμη, των μοναχών), αν και όλα τα έθνη εξαιτίας ημών των μοναχών προσποιούνται, ότι αυτό το ψεύδος είναι αληθές».
Από την πλευρά του, ο συγγραφέας, Μιχάλης Καλόπουλος, έχει δημοσιεύσει έρευνα, που υποδεικνύει ότι τα αυτοαναφλεγόμενα υλικά και η θρησκευτική πυροτεχνουργία, η οποία ήταν γνωστή στην αρχαιότητα, είναι επαρκή για να παράγουν το αποτέλεσμα, που περιγράφεται ως «άγιο φως».
Βεβαίως, η εκτίμηση αυτή παραβλέπει το γεγονός ότι τα κεριά δεν αυταναφλέγονται άκαιρα, αν και η προμήθειά τους γίνεται από υπαίθριους χώρους ή καταστήματα, τα οποία έχουν τα εμπορεύματα εκτεθειμένα στον αέρα και, μάλιστα, η προμήθεια των κεριών συχνά γίνεται αρκετές ημέρες πριν από την Ανάσταση, ενώ σε άλλες περιπτώσεις οι πιστοί παραμένουν στον Ναό της Αναστάσεως από το βράδυ της Μ. Παρασκευής.
O δημοσιογράφος, Δημήτρης Αλικάκος, σε βιβλίο του παρουσίασε την πρώτη ιστορικά καταγεγραμμένη συνέντευξη εν ενεργεία σκευοφύλακα του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων (Αρχιεπίσκοπος Ιεραπόλεως Ισίδωρος), στην οποία παραδέχεται πως την «Ακοίμητη Κανδήλα», που βάζει σβηστή όπως λέει από το 2006 μέσα στον Πανάγιο Τάφο το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου, την ανάβει ο ίδιος με αναπτήρα για να τη βρει αναμμένη ο Πατριάρχης. Μάλιστα, ανάβει και δεύτερη ως «ασφαλιστική δικλίδα».
Την ίδια ακριβώς παραδοχή έκανε και ο πρώην (1984-1988) σκευοφύλακας Αρχιεπίσκοπος Νικηφόρος, με τη διαφορά ότι εκείνος για τέσσερα χρόνια χρησιμοποιούσε σπίρτα. Στο ίδιο βιβλίο, ο Αρχιεπίσκοπος Γεράσων Θεοφάνης (πρώην έξαρχος του Παναγίου Τάφου στην Αθήνα), δήλωσε ότι το Άγιο Φως δεν ανάβει με θαυματουργικό, αλλά με φυσικό τρόπο και καθαγιάζεται εκ των υστέρων από τον Πατριάρχη με την Ευχή, προσθέτοντας ότι το λέει ξεκάθαρα η Ευχή «ἐνδελεχῶς καί ἀειφώτως ἐκκαιομένου φωτός εὐλαβῶς λαμβάνοντες», δηλαδή άπτεται το Άγιο Φως από την «Ακοίμητη Κανδήλα». Ακόμα, ο ίδιος τόνισε το εξής: «Κοροϊδεύουμε τους πιστούς, αφήνοντάς τους να πιστεύουν ότι πρόκειται για θαύμα. Αυτό είναι απαράδεκτο, δεν μας τιμάει».
Ο ίδιος αποδίδει την απάτη στους καθολικούς σταυροφόρους οι οποίοι επινόησαν το «θαύμα» πριν μερικούς αιώνες και δυστυχώς συνεχίστηκε αργότερα από το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο. Επίσης, ο Μητροπολίτης Πέτρας Κορνήλιος, ο αρχαιότερος της Αδελφότητας και δύο φορές τοποτηρητής του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, που το Άγιο Φως το 2001 βγήκε από τα χέρια του, επιβεβαίωσε την παλιότερη συνέντευξή του στην εκπομπή Γκρίζες Ζώνες, λέγοντας ότι και ο ίδιος είχε ανάψει τα κεριά του Αγίου Φωτός από την Κανδήλα, περιέγραψε δε με πάσα λεπτομέρεια τι είδε όταν μπήκε στον Πανάγιο Τάφο αναμμένη Κανδήλα και πρόσθεσε: «Εγώ ξέρω ότι βρήκα το καντήλι αναμμένο και αναμμένο το άφησα. Θαύμα με ραντεβού κάθε χρόνο δεν γίνεται» .
Τέλος, στο βιβλίο του ο δημοσιογράφος αναφέρει το χρονικό της διαγραφής της λέξης «θαύμα» από την επίσημη ιστοσελίδα του Πατριαρχείου στις 23 Ιουνίου 2018 με εντολή του Πατριάρχη Θεόφιλου Γ’.
